PİYANİST || sope

Geri zekâlı -5

bölümle ilgili not: altı çizili kelimelerin üstü çizili olarak düşünün. watty ütünü çizmeme izin vermedi vurgu olması için altını çizdim

-----

Yoongi kaçar adımlarla olduğu yerden uzaklaşmaya çalışıyordu. Neden kaçtığını o da bilmiyordu. Gördüğü şeyi görmemesi gerektiğini düşünüyordu. 'Ne yapmalıyım, nereye gitmeliyim?' yol boyu kendi kendine konuşurken elinde hissettiği el ile irkildi ve elini çekti.

"Yoongi!"

Hoseok nefes nefese Yoongi'nin peşinden gelmişti. Yoongi kocaman gözlerle Hoseok'a bakmıştı. Bir şey olmamış gibi davranmaya çalışma fikri geçmişti aklından. Konu hakkında çok düşünmeden uygulamaya geçti düşüncesini.

"Ah.. Hoseok. Nerelerdeydin seni arıyordum bende."

Gerçekçi olmayan gülüşünü sundu Hoseok'a. Hoseok her şeyin farkındaydı.

"Yoongi, gerçekten gerçekten açıklayabilirim biz... yani o beni-"

Lafını kesti Yoongi.

"Bana bir şey açıklamana gerek yok. Kendini kötü hissetme sıkma. Sorun yok gerçekten."

Derin bir nefes alıp gülümsedi."

"Ama sana yalan söyledim."

"İllaki mantıklı bir açıklaması vardır. Ama bunu bana söylemek istemediğin çok belli. Bu yüzden kendini zorlama Hoseok-ah."

Elini Hoseok'un omzuna koydu ve hafifçe destek olmak istermişçesine sıktı, yalandan gülümsemesini yüzüne kondurdu.

"Yoongi özür dilerim..."

Hoseok'un gözleri dolmuştu. Oldukça sulu göz biriydi zaten. Her an salya sümük ağlamaya başlayabilirdi ki Yoongi de bunun farkındaydı. Elini Hoseok'un yanağına koyup dolu gözlerini okşadı.

"Ağlama sakın. Her şey yolunda merak etme."

"Arkadaşım kalmaya devam edecek misin?"

"Arkadaşın..."

Yutkundu.

"Arkadaşın kalmaya tabii ki de devam edeceğim."

Gülümseyip sarıldı Yoongi.

"Söz mü?"

"söz..."

Söylemek istemediği cümleleri söylerken çok zorlanıyordu Yoongi.

O akşam Hoseok biraz ağlayıp konu hakkında Yoongi istemese de konuşmuştu. Yoongi ile uzun süre tanışmıyor olsalar da Hoseok Yoongi'ye çok güveniyordu.

"O çocuk benim eski sevgilim. Bunu demeye bile utanıyorum çünkü hiç iyi bir ayrılık yaşamadık. Onun yüzünden okulumdan 1 sene uzak kaldım. Depresyon ilaçları kullanmaya başladım. Ne olduğunu merak ediyor olabilirsin ama olan olayları dile getirmek benim için çok zor Yoongi. Özür dilerim. Beni anlayacağını biliyorum. O çocuktan uzaklaşmaya çalıştıkça dibimde bitiyor hiçbir şey yapamıyorum."

Anlatırken sonlara doğru nefesi de gücü de sesi de tükeniyordu Hoseok'un. Ne yaşadığını tam anlatamıyordu ama kötü şeyler yaşadığını anlamıştı Yoongi. Gözlerine bakına bile bu belli oluyordu. Elini Hoseok'un omzuna koydu ve sıvazladı.

"Sorun değil Hoseok. Arkadaşın kalmaya devam edeceğim ve seni o çocuktan koruyacağım."

Hoseok bu sözlerin üstüne tutmaya çalıştığı göz yaşlarını serbest bırakmıştı ve Yoongi'nin kollarına bıraktı vücudunu. Bir süre ağladıktan sonra kendisine gelmiş ve tazelenmiş hissediyordu.