Femboy ( TAMAMLANDI )

1

"Eser, abicim ben çıkıyorum sen ne yapacaksın"

" Ekinlere geçicem abi."

" tamam akşama geç kalma yine de eve ."

"Abi yan evde olucam geç kalsam ne olur yani Abartma hem kaç yaşındayım ben ." Diye söylenen Eser ' e ters bir bakış atıp evden çıktım.

Ailemizi  trafik kazasında kaybedeli iki sene olmak üzereydi. Bu hayatta kardeşimden başka kimsem kalmamıştı.

Ailemin mirası olan bir aile şirketimiz vardı. Amcam ve babam birlikte yönetiyorlardı.  Babam ölünce yerine geçmek bana kalmıştı. Zaten işletme bitirmiştim ileride ki hedefimde babamın yerine geçmekti ama ölünce planlar biraz daha erkene alınmış oldu.

Ailem öldüğünde kardeşim de reşit olduğu için birlikte kalmaya devam etmiştik. Düzenimiz aynı şekilde ailem olmadan devam ediyordu.

Kardeşim aşırı sosyal bir çocuk değildi . Yan villada kalan Ekin' le çocukluk arkadaşlarıydı.  Ekin' de aynı onun gibi daha sessiz ve içine kapanık bir çocuktu.  Sanırım bu yüzden iyi anlaşıyorlardı.

Aynı üniversiteye gidip,  aynı bölümde okuyorlardı. Yapışık ikiz gibi birbirlerinden ayrılmadan takılıyorlardı.

Ben her işten eve dönüşte Eser' i Ekinlerden alıp öyle dönüyordum.  Eğer Eser onlarda değilse o zaman da Ekin bizde oluyordu zaten.

Yine eve döndüğümde evin ışıklarını kapalı görünce Eser' in yine karşıda olduğunu anlayıp telefonla aradım.

" Alo abi geldin mi?"

" Geldim ve yine yoksun."

O sırada arkadan Ekin' in annesi olan Meral hanımın sesini duydum.

" Esercim Yağız'a söyle çok sevdiği köfte  patates var bak çabuk yemeye gelsin. " Dediğinde

Gözlerimi devirmiştim . Çok yorgundum  anasını satayım ama Meral hanımı da kırmak istemiyordum.

" Abi duydun mu yemeğe bekliyoruz seni haydi." Deyip çat diye telefonu kapatmıştı.

Eve gidip sadece dinlenmek istiyordum ben diyerek kapılarına adımladım.

Kapıyı çaldığımda bütün içtenliğiyle Meral hanım beni içeriye davet etmişti. Kırk yaşlarında vardı ama gerçekten bakımlı ve güzel bir kadındı.  Kocasından seneler önce ayrılmıştı ama bir daha da evlenmemişti.  Ve ailemiz öldüğünde bize kendi akrabalarımızdan daha çok sahip çıkmıştı.

Özellikle ben ilk bir sene kendime gelmekte biraz zorlandığımda Eser' le çok ilgilenmişti.  Bu yüzden bende yeri çok ayrıydı.

İçeriye adımladığımda kardeşim suratıma bile bakmayıp sofrada yemeye gömülmüştü.  Ekin onun aksine ayağa kalkıp

" Yağız abi hoşgeldin." Diyerek beni selamlamıştı.

Bu çocuk çok güzeldi. Hani böyle kız güzeli diyeceğiniz tiplerden. Narin ve kırılgan bir görüntüsü vardı. Bu yüzden ona kendi kardeşime olan hayvanca davranışlarımla yaklaşmıyordum.

" Hoş bulduk Ekin."

" Meral hanım ben bir ellerimi yıkıyıp sofraya geleyim."

Meral hanımda beni onayladıktan sonra bütün yorgunluğumla kendimi banyoya attım. Elimi yüzümü yıkayınca biraz kendime gelmiştim.

Tekrar sofraya döndüğümde Meral hanımla koyu bir sohbete dalmıştık. İş hayatıyla ilgili bir şeyler sorduğu için kendimi kaptırmış bir şekilde bir şeyler anlatıyordum. Bir anda Eser ' e baktığımda bütün  ilgisinin yemekte olduğunu görmüştüm . Anlık olarak gözlerimi Ekin' e çevirdiğimde ise onunda dikkatli bir şekilde beni dinlediğini görmüştüm.