Things are looking up

Chapter 5:Katy Miles

Ik word wakker van licht dat door de gordijnen heen schijnt. Langzaam open ik mijn ogen en zie op mijn wekker dat het 8 uur in de ochtend is. Dit is pas de eerste keer dat ik wakker word nadat Riker en ik beneden zaten. Met geen hoop dat ik weer in slaap zal vallen trek ik mijn slippers aan en ga opweg naar beneden.

'Goedemorgen,' zegt Stormie met een lach als ik de keuken in loop. 'Goedemorgen,' zeg ik zacht waarna ik aan de gedekte tafel ga zitten. 'Pak maar wat je wil eten hoor, daar staat het voor. Ik denk dat de rest straks pas wakker word.' Stormie glimlacht naar me en zet een kop thee voor me neer. 'Dank u,' zeg ik dan. Ik pak de cornflakes en de melk en doe wat van beide in een kom waarna ik het stilletjes op eet. Na ongeveer een kwartier komt Riker ook naar beneden. 'Goedemorgen,' zegt hij en gaat ook aan de tafel zitten. 'Je hebt een keer iets langer geslapen,' zegt Stormie blij tegen haar zoon. 'Inderdaad,' zegt hij en pakt ook cornflakes. 'En heb jij een beetje goed geslapen, Katy?' Ik kijk naar haar op. 'Een beetje,' zeg ik dan zacht. 'Het is ook nog best wennen maar binnenkort slaap je vast een stuk beter.' Ze glimlacht weer naar me en loopt dan de keuken uit. Ik zal maar niet tegen haar zeggen dat dit de eerste keer sinds het ongeluk is dat ik weer een beetje behoorlijk heb geslapen.

Na het ontbijt ga ik weer naar boven om me aan te kleden. Uit mijn kast pak ik een mint groen jurkje, mijn haar vlecht ik in en ik pak licht grijze ballerina's voor eronder. In de spiegel bekijk ik mezelf even en doe nog wat mascara op. Ik pak mijn lievelingsboek van het nachtkastje en neem het mee naar beneden. 'Katy ga mee naar buiten, de jongens gaan basketballen en ik ga er bij zitten voor scheidsrechter, kom je bij me zitten?' Rydel staat in de deuropening naar de garage. 'Je mag je boek wel meenemen hoor.' Ze kijkt me aan met smekende puppy-ogen. 'Oke,' zeg ik dan en volg haar naar buiten. Riker, Rocky, Ross en Ryland staan al buiten op ons te wachten. 'Daar zijn ze eindelijk, we kunnen beginnen,' zegt Ross en gooit de bal naar Rocky. Rydel en ik gaan op ligstoelen zitten die onder een boom, in de schaduw staan. De jongens zijn al in teams opgedeeld en beginnen. Riker en Ross zijn een team en Rocky en Ryland.

Ik pak mijn boek erbij en ga verder bij waar ik was gebleven. Na een aantal bladzijden krijg ik ineens een bal tegen me aan die het boek uit mijn handen gooit. 'Katy sorry dat was niet de bedoeling.' Rocky zit gelijk gehurkt naast me. 'Geeft niet,' zeg ik en pak het boek weer op. 'Heeft de bal je geen pijn gedaan?' Ik schud mijn hoofd maar hij blijft me bezorgd aankijken. 'Nee hoor,' zeg ik dan zacht tegen hem. Hij geeft me even gauw een knuffel en gaat dan verder met het spel. Rydel kijkt me even verward aan maar draait zich toch weer naar de rest om.

'Katy, Rydel doen jullie nu ook mee?,' vraagt Ross dan als zijn team gewonnen heeft. 'Tuurlijk,' zegt Rydel en trekt me overeind naar de rest toe. 'Katy gaat bij ons,' zegt Rocky gelijk die achter me staat en mijn middel vast pakt. 'Rydel is toch goed hier in,' zegt Ross dan lachend. 'Je weet wel hoe je moet spelen toch?' Rocky kijkt me even aan. Ik knik en ga tussen de rest in staan.

Na denk ik een half uur gespeeld te hebben staat Rikers team al met 10 punten voor. Als ik de bal van Ross wil afkijken struikel ik bijna over iemands voeten maar word net op tijd door diegene opgevangen. Riker hangt ineens boven me en kijkt me met grote ogen aan. 'Ik denk dat ze nu letterlijk voor je is gevallen,' zegt Ryland dan lachend. Hij zet me weer overeind, laat me los en loopt weg. 'Ryland!,' zegt Rydel boos. 'Je weet dat je zulke dingen niet tegen hem moet zeggen. het ging net goed.' Vragend kijk ik haar aan. 'Wat ging er net goed?,' komt er uit mijn mond. Verschrikt kijkt ze me aan. 'Niks hoor Katy, het gaat goed met hem,' zegt ze dan met een lach. Wat is er aan de hand met hem?