Things are looking up

Chapter 2: Katy Miles

Na ongeveer drie kwartier bezig te zijn geweest met mijn spullen uitpakken en opruimen hoor ik een auto de oprit voor het huis oprijden. Ik kijk door het raam naar buiten en zie een man, 5 jongens en een meisje uitstappen. 2 jongens en het meisje hebben blond haar, 2 jongens bruin haar en nog een jongen donkerblond haar. 'Katy kom je naar beneden?,' hoor ik Stormie dan van beneden roepen.

Beneden aangekomen is het gelijk al druk, iedereen praat en loopt door elkaar heen, totaal anders dan wat ik gewend ben. Snel ga ik naar de keuken, waar Stormie in haar eentje staat te koken. 'Katy ik wilde je eigenlijk even aan de anderen voorstellen,' zegt ze als ze me ziet en neemt me weer mee naar de drukke woonkamer. Een man komt naar me toe en geeft me een hand. 'Ik ben Mark, de man van Stormie,' zegt hij dan met een glimlach. Ik knik en glimlach terug. 'Ze praat nog niet echt maar dat komt vanzelf wel, ze moet gewoon even wennen,' zegt Stormie dan tegen haar man. 'Jongens, dit is Katy, ze komt hier een tijdje wonen,' zegt ze dan tegen de kinderen die gelijk stil zijn en naar me toe komen om zichzelf voor te stellen. Riker, Ross en Rydel zijn de blonden. Rocky en een goede vriend van hun Ellington zijn bruinharig, en Ryland is de donkerblonde.

'Komen jullie eten?,' vraagt Stormie dan en iedereen gaat gelijk naar de keuken. Ik ga op de laatste vrije stoel naast Rocky zitten. 'En vind je het al een beetje leuk hier? Het is wel druk maar dat maakt het juist gezellig,' zegt hij dan tegen me. Ik glimlach even naar hem en kijk dan weer naar mijn handen die in mijn schoot liggen. 'Gaat het wel?,' vraagt hij me waarna ik knik. Stormie tikt haar zoon aan. 'Rocky ze praat nog niet, geef haar maar even de tijd om te wennen aan hier.' Ze kijkt hem bemoedigend aan waarna hij weer even kort naar mij kijkt en dan begint met eten.

Na het eten ga ik gelijk weer naar mijn kamer en pak ik mijn laptop. Als ik zie dat Fay online is op Skype bel ik haar gelijk. 'Katy!,' zegt ze gelijk als ze me ziet. 'Heey Fay,' zeg ik terug en zwaai naar haar. 'Is het een beetje leuk in dat nieuwe gezin?,' vraagt ze me dan. 'Het is erg druk en heel erg wennen. Had ik niet gewoon bij jou kunnen blijven wonen?' Ze zucht even. 'Kate we hebben hier al over gepraat, het is gewoon niet mogeljk. Wie moet er voor je zorgen als ik er niet ben? En trouwens we weten beiden dat mijn apartementje daar niet groot genoeg voor is.' Ik zucht ook. 'Maar Fay ik wil hier niet blijven. Ik ken niemand en volgens mij vinden ze me nu al raar,' zeg ik terwijl ik naar het dekbed kijk. 'Kate luister het komt heus wel goed, dat beloof ik je, maar ik moet nu echt weer verder. Doei Katy,' zegt ze en hangt op. 'Katy?,' hoor ik dan ineens. Ik draai me om en zie Rocky in de deuropening staan. 'Ja?,' vraag ik hem dan voorzichtig. Hij loopt de kamer in en gaat dan naast me op bed zitten. 'We vinden je niet raar,' zegt hij dan met een soort troostende glimlach. 'Het is druk en dat is even wennen, dat begrijpen we, maar je gaat het hier echt leuk vinden, dat beloof ik je.' Ik kijk hem aan en zie dat hij het echt meent. 'Dank je,' zeg ik dan maar. 'Met wie was je trouwens aan het skypen?,' vraagt hij dan, van onderwerp wisselend. 'Met mijn beste vriendin Fay, ze is 19 en ik heb eerst even bij haar in gewoond maar dat ging niet meer.' Ik kijk weg van hem als ik tranen voel opkomen. 'Ik weet dat je nog even moet wennen,' begint hij dan terwijl hij me meelevend aankijkt,' en dat je niet veel zult zeggen, maar heb je zin om bij ons in de chillruimte te zitten. Je kan ook je laptop meenemen als je dat wil.' Zijn ogen kijken recht in die van mij en ik zie de kleur van zijn ogen zo helder dat ik er duizelig van word. Ik ruk me los uit zijn blik en klap mijn laptop dicht waarna ik ga staan. 'Oke,' zeg ik en volg hem dan naar de kelder.