Bunu yazmak ve yazmamak arasında gittim geldim
Ben çok iğrenç bi insanım ya
NEYSEEEWW
Bu düşünceler nabzimi hizlandiriyordu akıllı saatimden kontrol etmiştim
Hızlıca bluzumu tekrar giydim ve salona geçtim geldiğimde hocalar daha gelmemişti bende tribüne Arda'nın yanına oturdum Arda gülümsedi bana
O kadar iyi geliyordu ki bana
Motivasyon veriyordu
Ben galiba bu cocuga aşığım
Derken 5. Çocuk hayallerimi voleybol hocaları bozdu. karşımda hiç gülmeyen saçını sımsıkı topuz yapmış koca siyah çerçeveli gözlüğü olan blazer bir ceket giymiş elinde de bi asistanlık olan bi kadın vardi.
Elini uzattı
"Güneş sensin demek"
Ayağa kalktım hemen sıktım elini
"Evet efendim benim "
Kibar olmaya çalıştım biraz
"Senden çok bahsettiler Güneş'cim bakalım bahsedildiğin kadar varmısın "
Acayip stres oldum benden ne bahsetmiş olabilirler?
O kadar da iyi değilim ki amk
Bir iki antrenman yaptık her hareketimi önünde ki kağıda yazıyordu kadın . yalnız gerçekten iyiydim ha
Arda bağırdı birden
" süpersin Güneş!"
Acayip iyi hissettirdi beni çok daha iyi bir şekilde oynadım neredeyse 1 saat geçmişti gerçekten çok yorulmuşdum
Ama Allah'sız kadın durmuyo ki
"dEvAmğ"
" dEvAmğ"
Tribüne çevirdim kafamı Arda! Arda!
Arda yok! Nerede bu çocuk! Nereye gittin ? Yüzüm nasıl düştü bi bilseniz
Topları tutamadım düşürdüm berbat oynadım kesinlikle rezillikdi
Gıcık karı konuştu
"bune be oynayamiyorsun bu mu meşhur Güneş? "
Antrenör araya girdi hemen
" Hanımefendi bakın öğrencim yorulmuş olabilir 1 saat boyunca aralıksız çalıştı gördüğünüz gibi zaten önceden çok iyi oynuyordu "
Kadın biraz ikna olmuştu
"Peki tamam yarım saat sonra tekrar antrenman yapalım "
Su bile içmeden dışarı koştum Arda'yı aradım sağa sola baktım yok nerede bu çocuk Aklımı oynaticam
Birden Eceyi gördüm biriyle opusuyordu çocuğu tanıyamadım bi an yaklaştığında ne göreyim?
ARDA VE ECE ÖPÜŞÜYOR!
