"seven" [ TAEKOOK ] ✓

'GEÇMİŞİN İZİ'

   Taehyung ne olursa olsun. Ünlü olmak istiyordu, hyunglarının korkusunu anlıyordu. Hakta veriyordu, çünkü kolay değildi. Bu yolda başına herşey gelebilirdi.

Linçlene bilir, iftiraya uğraya bilir, ve hatta daha ilerisi 'ÖLÜM' tehtidleri alabilirdi. Tüm bunları gecelerce
Boş odasında ki tavana bakarak düşündü.

' hayatımda bu bomboş oda ve hyunlarımdan başka hiç bir şeyim yok '

Dedi kendine.
Kararlığını bir kez daha hazmetti.... Korkuyordu ama bunu belli etirmektende
Korkuyordu, hyungları onu daha başlamadan böyle görseydi ne düşünürdü?
İşe yaramaz, korkak, beceriksiz, isteksiz.
Hayır tabi'ki , böyle düşünmezler'di.

Çünkü taehyung; her zaman çok asil ve güçlüydü hyungları için.
İçinde bitmek bilmeyen bir azmi vardı  hyunglarına göre; taehyung'u 'taehyung' yapanda buydu.
Evet geçmişte bir kayıp vardı ve bu herkezi tedirgin etmeye yetiyordu,
Özellikle Namjoon'u.
Yıllarca aynı acıları paylaştığı kişiyi kaybetmek, namjoon'u derinden sarsmıştı.
Suçlu aramıştı gözleri hep, tek bir suçlu...
Bulamadıkça, damarları kabarmış...
Küçücük bedenine çeşitli işkenceler uygulayarak acısını bastırmak istemişti.
Yeterli gelmiyordu tabi,
Erken olgunlaşmak, bu olsa gerek?
Erken olgunlaşmanın getirdiği sorumluluklada sıkı, sıkı sarıldı bu hayatında ki küçük çocuklara.
Önce;
Annesini kalp hastalığından dolayı kaybeden, 'Yoongiye' anne olmaya çalıştı
Hoş annelik nedir en ufak bir bilgisi de yoktu... Ama elinden gelen tüm şefkatini
Hissettirdi, böylece yakınlaştılar.
Yoongi o çok korktuğu yağmurlu günlerde
Soğuk korkunç gibi gelen, yurtta ....
Namjoon'un odasındayken cennet bahçesindeymiş gibi hissediyordu.

Anne ve babasını hiç tanımayan taehyungsa, yaşlı babaannesi ile yaşıyordu, babaannesi öldükten sonra oda
Yurdun soğuk odalarına terk edilenlerdendi.
İlk başlarda kimseyle konuşmayan bu yaramaz çocuğun, farklı bir aurası vardı.
Geceleri sesizce kapandığı odasından çıkar, namjoon ve yoonginin odasına gelirdi. Amacı onlarla tanışmak değil,
Onların kıyafetlerini almaktı.
Kendince eğleniyordu.
Zengin bir aile'den gelen namjoon;
Yurda terk edilirken yanında sadece bu
Pahalı kıyafetleri vardı.
Her seferinde birer parça alıp kendi odasında, kombinler kurup kendince sanki milyonların önünde podyuma çıkmış
Gibi boy gösterirdi taehyung.
Modelliğe küçüklükten beri ilgisi vardı anlaşılan.
Ama bir gün yakalanacığını bilmiyordu.
Hala o günleri hatırlayıp, yanaklarının
Al, al olmasına sebeb oluyor hyungları.
Yine bir gün...
Aldığı kıyafetleri kendi zevkini göre kombinleyip havalı yürüyüşünü yapacakken;
Arkasında kikirdeme seslerini duymasıyla
İrkilmiş ve eş zamanda da korkmuştu.
Arkasına döndüğünde kimsecikleri görememişti.
kapının arkasına saklana namjoon ve onun sağ kolu , kapı eşiğinden meraklı gözlerle seyrediyorladı taehyung'u
O sırada kikirdemeye devam eden yoongi'yi susturmak için eliyle ağzını kapatan namjoon. Çok sevimli görünüyorlardı.
Kikirdeme seslerini tekrar işiten taehyung
' kim var orada?' dedi korkak tiz sesiyle
Ardından duyduğu soruyu beklermişcesine
Yanıtladı  yoongi .' çaldığın kıyafetlerin ruhlarıyızzzzz' çok küçük olmasalar da
Taehyung'u korkutmaya yetmişti bu toz pembe yalan....

' ça- çal- çalmadımm ödünç aldım sadece
Geri yerlerine koyacağım' diye bilmişti
Sadece korkudan tae.
Bunun üzerine gülmesini daha fazla tutamayan yoongi, kocaman bir kahkaha patlattı odaya.
Artık yakalanmanın güvensizliğiyle de namjoon kapının arkasından çıkıp , yoongi'ye ne yaptın der gibi bir bakış attı.
Olanları anlamaya çalışan taehyung;
'Siz kimsiniz?' dedi korkmuş ve üzgün bir surat ifadesiyle.
Hemen ardından onu azarlamaya hazır olan yoongi, atladı lafa.
' kıyafetlerimizi her gün odamızdan çaldığın çocuklarız, geri ver onları,
Onlar namjoon hyungun!!'
Sanki az evvel kahkahalar atan o değilmiş
Gibi öfkeyle söyledi sözlerini.
Namjoon tekrar ölümcül bakışlarını yoongi'ye çevirdiğinde, surat asarak kafasını eğdi yoongi.
Evet taehyung izinsiz eşya aldığı için
Yanlıştı, ama namjoon'a göre hiç bir çocuk azarlanmayı hak etmiyordu.
Özellikle de yargısız, hoş yargıyada gerek yoktu.
Çünkü taehyung kıyafetleri kullanmak için değil, onlarla kendi kendine yarattığı oyunu oynamak için alıyordu.
Sesizliği bozan namjoon, ' kıyafetlerimi beğeniyor musun? ' dedi.
' şey... Aslında ben ' (tae)
' onları ala bilirsin elbette, ama bir dahakine bize haber ver , ver ki sana daha güzellerini vereyim bunlar oldukça eski olanlar' dedi namjoon alçak gönüllülükle.
Taehyung işte tam da orda, ısınmıştı namjoon'a geldiğinden beri ,konuştuğu tek çocuktu bu çocuklar.
Yüzüne masum bir gülümse yerleştirdi ve
' teşekkür ederim ' dedi nazikçe.

Daha sonrasında üçlü olarak takılmaya başladılar, yoongi ve taehyung her zaman yaramazlıklar yapar, namjoonsa bir baba gibi onları koruyup kollardı.
Dostlukları uzun yıllar sürdü.
Yurtdan çıktıktan, sonra da bağları kopmamıştı, namjoon moonbin'in acısını
Az da olsa bu çocuklar sayesinde unutmuştu, moonbin onun için çok özeldi
Aynı mahallede büyümüşlerdi.
Kaldıkları sitede yangın çıkmıştı, moonbin ve namjoon'un ailesi o yangın'da
Ölmüştü. Küçük yaşta anne, babasız kalan bu iki dostun, tek tesellisi beraber geldikleri, bu yurtdu.
Fakat bir gün, bir aile evlatlık almak için yurda geldi, moonbin namjoon gidecek diye çok üzülüyordu,
oracıkta bir anlaşma yaptılar.
Aile kimi seçerse, seçsin her hafta sonu görüşeceklerdi.
Aile moonbin'i istemişti varlıklı bir aile oldukları için, namjoon'un içi rahattı.
Moonbin gittiği yeni ailesinin yanında
Şöhret hayatına atıldı, çocuk oyuncu olarak, ilk çıkışını yaptı.
Namjoon'u ziyaretinde yüzünde mutluluktan gülücükler saçıyordu.
Namjoon, ona

' her zaman seni destekliyeceğim çok başarılı biri olup beni gururlandırmayı unutma'

dedi.
İstediği tek şey moonbin'in mutluluğuydu.
Namjoon günlerce moonbin'i bekledi
Ama ne gelen vardı.....Ne giden.
En sonunda kara haberi aldı
O küçücük, yüzünde mutluluktan gülücükler açan çocuk.
Kendi canına kıymıştı....
Sebebini çok kez sordu kendi, kendine namjoon.
Ama asla bir cevap bulamadı.
Hayatı, bu çocuklarla tanışana kadar
Gecenin en karanlık rengiydi....

Şimdi ise aynı şeylerin, taehyung'a olmasından korkuyordu,
Asla onun şöhretle tanışmasını istemiyordu.

Ayyy böyle bir bölüm beklemiyordum ama oldu gibi ne dersiniz 🤭👌