Bir Suikasti Engellemek

Ölüm Döşeğinde

İçeri ilk adımımı attım ve tam diğer adımımı atacakken ipe bağlı dev gibi bir çekiç üstüme hızla geldi ve başımı sıyırarak gitti ben ne olduğunu anlayana kadar dört bir yanımdan oklar fırladı ben bir o yana bir bu yana koşarken bir de yerdeki altıgen şeklindeki parkeler sallanmaya ve dengemi bozmaya başladı işte o an bu etabın reflex,kuvvet ve dayanıklılık sınavı olduğunu anladım. Kendimi toparladım ve hızla koşmaya başladım çekiçler,oklar ve parkeler hiç durmuyordu ama bir süre sonra yerlerini ve geliş sürelerini ezberledim koridorun sonuna geldim bir kapı vardı ama kilitliydi yanındada bir not vardı bir yandan okuyor bir yandan da engelleri savuşturuyordum derken birde koridorun başından bana doğru gelen kocaman dikenli bir gülle geliyordu, işte o an paniğe kapıldım ve notu okumaya başladım notta:

Uçabilir kuşlar
Miyavlar kediler
Uyuşuk hayvanlardır koalalar
Tüm hayvanlar uyum içinde yaşar.

Not bu kadardı, notu okudum ve ne yapacağımı bilemedim ilk önce metinde bir anlam saklı olabileceğini düşündüm, metni birkez daha okuyunca bunun önemsiz olduğunu anladım sonra her satırdaki kelimeleri topladım ve şifre kısmına girdim ama olmadı, arkama baktım gülle çok yaklaşmıştı ve sanki ilerledikçe hızlanıyordu telaş içinde tekrar nota baktım ve birşey fark ettim  satırlardaki ilk kelimelerin ilk harflerini sırayla okuyunca ortaya "umut" kelimesi çıkıyordu bende vakit kaybetmeden yazdım bu benim son şansımdı şifreyi girdim ve gözlerimi kapattım...Olmuştu! Kapı açılmıştı içeri geçtim ve kapıyı arkadan kapattım kurtulmuştum! İçerde beklemeye başladım,aradan bir süre geçti ve kapı gıcırdayarak açıldı ve içeri bay Brian girdi hocamın yüzünde rahatlamış bir ifade vardı ve neşeyle bana bakıyordu sanki çok kıymetli birşey bulmuştu ve bana "sevgili öğrencim bunu başarabileceğini biliyordum ve artık gerçek bir ajan olarak eğitilmeye hazırsın" dedi. O an hiçbirşey diyemedim, gözlerimden boşalırcasına yaşlar akmaya başladı kendimi bir ilkokul çocuğu gibi hissettim ama yinede kendimi durduramadım ve ağlamaya devam ettim. Bir müddet sonra bay Brian bana elindeki yeni  yüniformayı verdi sonra kendisini takip etmemi söyledi bende hiç itiraz etmeden onu takip ettim.koridorda asansöre giderken hocaya "benim sonucum ne zaman açıklanacak" diye sordum o da bana "birazdan görürsün" dedi ve tabi hiç birşey diyemeden onu takip etmeye devam ettim.