Carla Bruni'yi 70'lerin sanatçısı olarak hayal edin lütfen.
Kapak için gerçek Wendie Darling'e [peterpanswendy_] teşekkürler!
Dinleyin;
//Barış falay-kimse bilmez\\
5.Bölüm: "Nobody Knows."
Aşk, insanın şarkılarda kendini bulması; kalbinin yeşermesiydi 1970'lerin soğuk kışında. Ruhunuzu kristâlleştiren kar tanecikleri derinize işler, porselen teninizde hakimiyet kurardı.
Alice Wilkin, kendini sonsuzluğa attığında, ruhunda sakladığı kanatlar onu kurtaramamış, porselen tenimiz Wilkin'in kanıyla renk bulmuştu.
Bu gece, hepimiz elimizde ki gül rengi şarabı dudağımıza hediye ederken, Alice Wilkin'i anacaktık. Yanımızda yorgun ve mor menekşeleri andıran suratıyla Peter Pan, Tanrısına Alice Wilkin'i hediye etmiş büyükanne Vera ile birlikte, ruhu yıldızları andıran, porselen Alice Wilkin için içecektik.
Tüm hayali kahramanlar boynu bükük, solgun tenleriyle Alice'in küllerine bakarken, bir göz yaşı Alice'in tenini temizleyecekti.
Dudaklarımızda bir Carla Bruni şarkısı, gül rengi şarapla can bulacak, Peter Pan peri tozu ile bizi aydınlattığında; ruhumuzu ayın ardında satmış olacaktık.
Gül rengi, Alice Wilkin'in dudaklarını andırırken; Peter Pan'in gamzelerinde saklayacaktık Alice Wilkin'in küllerini.
Yakılmış bendenlerin arkasından ağlatacaktık Tony Bennett'i.
Ve bunu yaptığımızı kimse bilmeyecekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Peter Pan
Fanfictionben her gece onu beklerdim ve o da her gece pencerenin altından bana gülümserdi. 06.05.15 // harry styles fanfiction