IQ 160

Η αλλαγή

Δεν την είδε στο γραφείο και αναστατώθηκε. Είχε μόλις φτάσει μαζί με την Σοφία και μόνο η Δάφνη ήταν εκεί.

- Καλημέρα!
Είπε η μικρή καλοσυνάτα.

- Η Πηνελόπη;;... η Μουρίκη ήθελα να πω, δεν ήρθε ακόμα;;

Η Δάφνη έδειξε να ξαφνιάζεται από την ερώτηση και περισσότερο από το ταραγμένο ύφος του. Η Σοφία τον κοίταξε εξεταστικα.

- Δεν ξέρω, λογικά θα έρθει...
Απάντησε επιφυλακτικά η Δάφνη. Η αλήθεια είναι ότι με την Μουρίκη, ποτέ κανείς δεν ήξερε.

- Καλημέρα!!!!!
Ο κεφατος Γιώργος έκανε την εμφάνιση του.

- Καλημέρα και σε εσένα!!
Ανταπέδωσε στον ίδιο τόνο η Σοφία.

- Κεφάκια βλέπω
Παρατήρησε η Δάφνη.

- Καλά κάνει, άστον, ας υπάρχει και μια εύθυμη νότα εδώ μέσα.
Είπε η Σοφία.

- Η Μουρίκη νομίζω είναι αρκετή, δεν χρειάζεται παραπάνω ευθυμία.

Ο Αργύρης προσπαθούσε να διασκεδάσει την αγωνία του. Θα την έβλεπε για πρώτη φορά μετά από όσα έγιναν. Πώς θα εξελισσόταν άραγε η σχέση τους μετά από αυτό;

Ο Γιώργος, ωστόσο, δεν πτοήθηκε.

- Τι έχουμε σήμερα;; Ποιους εγκληματίες θα πιάσουμε; Ποιους θα σώσουμε για άλλη μια φορά; Ποιους θα...

Διέκοψε απότομα τα λόγια του καθώς μια γυναίκα έκανε την εμφάνιση της.

- Καλημέρα σας...
Μία διστακτική φωνή ακούστηκε γνωστή μεν, αλλά και κάπως ξένη στην ποιότητα της.

Ο Αργύρης κοίταξε προς το μέρος που ακούστηκε ο χαιρετισμός, για να αντικρύσει κάτι που τον άφησε με το στόμα ανοιχτό. Και όχι μόνο εκείνον...

Μπροστά τους στεκόταν μια γυναίκα, που ναι μεν θύμιζε κάτι από τον παλιό εαυτό της, αλλά παρέμενε ως επί το πλείστον άγνωστη. Ήταν καστανή με μακρύ ελαφρώς σπαστό μαλλί, φορούσε ένα απλό τζιν που τόνιζε την αδύνατη σιλουέτα της και ένα απλό άσπρο μπλουζάκι. Ένα εξαιρετικής αισθητικής φουλάρι και ένα ζευγάρι απλά μποτάκια με ελάχιστο τακούνι συμπλήρωναν την εμφάνισή της. Το απειροελάχιστο μακιγιάζ της τόνιζε φυσικά τα χαρακτηριστικά της. Απεπνεε δυναμισμό και ανανέωση αλλά τα μάτια της παρέμεναν σκοτεινιασμένα.

Αυτά τα μάτια πάντα θα τα ξεχώριζε. Και μόλις τα κοίταξε κατάλαβε πόσο μάταιες ήταν όλες οι προσπάθειες που είχε κάνει τις δύο αυτές μέρες να την ξεχάσει. Στο λαιμό του ανέβηκε ο ίδιος κόμπος εκείνου του απογεύματος στο λιμάνι. Τώρα, όμως, είχε απέναντι του μια γυναίκα εντελώς διαφορετική. Εμφανισιακά ήταν άλλος άνθρωπος και όσο για την συμπεριφορά, καμία σχέση δεν είχε με την Πηνελόπη που ήξερε. Δεν είπε τίποτα παραπάνω σε κανέναν και κατευθύνθηκε ήσυχα στο γραφείο της, αγνοώντας τα τέσσερα ζευγάρια μάτια που την είχαν καρφώσει γεμάτα έκπληξη.