Prologue
"අනේ අප්පා ඔම්මව අලන් යන්න එපා "
අවුරුදු පහක් උන යුන්ගි තමන්ගේ අප්පගේ කකුලේ එල්ලිලා අඩන්න ගත්තා .
මන් කිව්වේ නෑ නේද අඩන හේතුව .වෙන මොකටවත් නෙවේ යුන්ගිගෙ ඔම්මට තව බබෙක් හමබ වෙන්නයි යන්නේ ...
යුන්ගිගේ මේ කරදරේ නිසාම mr min එයාවත් හොස්පිටල් එකට අරන් ගියා ..
After some time
අජුම්මා අජුම්මා කෝ මගේ ඔම්මා .
චූටි බබෙක් උනත් යුන්ගිට ඒ දව්සේ තිබ්බ මූසල ගතිය අදුරගන්න බැරි උනේ නෑ ..
"එන්නකො ලොකු බේබී . ඔයාගේ ඔම්මා බලන්න යමු"
ගෙදර වැඩට හිටපු අජුම්මා චූටි යුන්ගිව එක්කගෙන ගියත් එතන තිබ්බ දර්ශනේ නම් හොද එකක් නෙවේ ..
"ඔම්මා ඔම්මා අනේ ඔම්මා ඇස් අරින්නකෝ"
ලොකු තේරුමක් නැති උනත් යුන්ගිට මහා මූසල කමක් දැනුනා
"අහන්න ය යුන්ගි පැටියෝ .මල්..ලි බලාග න් න.."
අන්තිම වශයෙන් යුන්ගි ඔම්මා සදහටම යන්න ගියේ ඔය වචන ටිකෙන් යුන්ගිගෙ ජීවිතේට ලොකු වගකීමක් දීලා
By Bin_kundi
YOU ARE READING
selfless |JJK | completed
Fanfictionසමහර හදවත් නිහඬ උනාට ඒ හදවත් අස්සේ ඕනවට වඩා හැඟීම් කළු ගැහිලා තිබුනලු brotherhood
