Their Obsession

Chapter 24

Chapter 24

"Damn! I'm so stupid not to notice!" frustrate na frustrate ang itsura ni Kuya Kane.

"I'm gonna kill that bastard when I see him again!" Blant said with a serious tone.

"I will definitely break his hands." Hash said with gritted teeth.

He is very pissed because he didn't even notice my fear ealier towards Simon. Naiinis siya sa sarili niya dahil nagawa pa daw niyang makipagshake hands sa lalaking gumawa ng katarantaduhan sa akin.

Jandrex was the one who tell them. Siya ang nagkwento habang nakayakap ako sa kanya. Lahat sila ay nanggagalaiti kay Simon pagkatapos niyang ikwento.

"We will sue him. Kailangan niyang managot sa ginawa niya." Kuya Kane said with a very dangerous tone.

Hindi ako umangal. Matagal akong nanahimik kaya hanggang ngayon ay malaya pa rin si Simon. He needs to be jailed dahil baka magkaroon pa siya ng ibang biktima bukod sa akin.

He's a psycho.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako habang nakayakap kay Jandrex. Paggising ko ay nasa kama na ako.

Hirap pa akong idilat ang mata ko. Matagal kong tinitigan ang kisame. Parang gumaan ang pakiramdam ko.

Finally! Nasabi ko na ang matagal ko ng tinatago. My secret has been revealed.

Bigla namang kumalam ang sikmura ko kaya napagdesisyunan kong lumabas muna.

Tumaas ang kilay ko. The four of them were gathered in our living room. Dahan-dahan akong naglakad para marinig ang pinag-uusapan nila.

"Are you saying that my sister was raped by different men?" rinig kong mariing tanong ng kapatid ko.

His voice were very furious. Nangilid ang mga luha ko.

Kahit ayaw ko ng usapan nila ay lumapit ako. I should be the one telling that story. That's my story to tell but I don't think I can tell it to them like how detailed I tell it to Jandrex.

Ayaw na ayaw ko pa ring alalahanin ang mga pangyayaring 'yon. Kung pwede lang ay ibaon nalang sa limot pero hindi maari. I should be brave to face my fears.

I am the victim.

I kept reminding myself that thing. Ako ang naargrabyado at ginawan ng masama. Sila ang dapat matakot at hindi ako. Sila ang dapat mahiya dahil sa kahayupan nila.

"Myreen." ani Kuya.

Siya ang unang nakapansin na nagising na ako at papunta sa direksyon nila.

Natahimik sila sa prensensiya ko. I can sense their dangerous aura.

"It's okay. I heard it already." I said and take a seat in the middle of Jandrex and Blant.

They took my hands. Kabilaan nilang pinaglalaruan na parang may nakakaaliw doon kahit wala naman.

I closed my eyes for a moment. Their presence gives me tranquility. Nang imulat ko ang mga mata ko ay bumungad sa akin ang seryoso nilang mukha na may bahid ng pag-aalala.

"Are you okay? Something's wrong?" agad na tanong ni Kuya.

I shook my head a bit.

"I'm just calming my mind, Kuya. I-It's hard to open up but I'm trying." mahinang sabi ko at ngumiti pero nagmukhang pilit lang 'yon.

"It's okay. You don't need to recall your sufferings  if you're not comfortable with it." Blant said with a very serious tone.

Umiling ako.