Their Obsession

Chapter 12

Chapter 12

Mabilis ang bawat paghinga ko ng bigla akong mapabangon dahil sa masamang panaginip.

"You're dreaming." ani Jandrex habang bakas ang pag-aalala sa mukha.

Napaluha na lang ako habang inaalala ang masamang panaginip. Hindi lang siya isang masamang panaginip. It really happened.

"I'm sorry. I'm sorry. I did it because of you." umiiyak kong sambit.

Kahit naguguluhan ang mukha niya kinabig niya ako sa isang yakap. I felt safe in his arms.

"Whatever you're dreaming about. It wouldn't happen." he whisphered.

Mas lalong napaiyak dahil doon dahil nangyari na. Hinding-hindi ko makakalimutan kung paano nila ako napaikot.

"Tahan na. I'm here." he whisphered.

Makalipas ang ilang minuto ay napakalma na niya ako. Pinunasan niya ang pisngi ko gamit ang hinlalaki niya. Kumuha rin siya ng damit sa cabinet at tinulungan akong magsuot ng damit.

Nakikita ko pang napapalunok siya habang tinitingnan ang hubad kong katawan. Marahil iniiwasan niya ang tukso.

"I'll get you some water." ani Jandrex at iniwan akong mag-isa.

Wala sa sariling napatingin ako sa drawer na pinaglagyan niya ng picture frame kahapon. Binuksan ko 'yon para makita ulit ang picture naming dalawa pero hindi ko inaasahan na mayroon pa palang ibang laman ang drawer.

It was an album that I gave him before.

Unang buklat ko pa lang ay bumungad agad ang picture namin. We are both smiling at the camera with so much chocolates on our teeth. The second picture was stolen shot of Jandrex with icing on his face. Nakasimangot siya at masama ang tingin sa camera.

Napangiti na lang ako sa itsura niya at akmang bubuklatin ko na ang kasunod na pahina ng may humablot sa akin ng album.

"Here's your water." seryosong sabi niya.

Nawala na naman ang malambot na ekspresyon niya kanina lang. Ang bilis mapalitan ng lamig tuwing mayroon siyang nakikita na nakapagpapaalala ng nakaraan namin.

Uminom muna ako sa tubig na iniabot niya. Halos maubos ko ang laman ng baso dahil sa panunuyo ng lalamunan ko.

Namayani ang katahimikan sa kuwarto. Tanging ang mahinang tunog ng aircon ang naririnig.

He's one sit apart from me. Tumikhim ako para kunin ang atensyon niya.

Ibinuka ko ang bibig ko para magsalita pero walang lumalabas na salita. I can't formulate even a word. I am lost of words again. I never open up with anyone.

I am afraid that they would come back and ruined me again if I tell it to everyone.

"I..." I uttered and he immediately look at me straight on my eyes.

Punong-puno ng katanungan ang mga mata niya.

"I was forced." I blurted out with a shaky voice.

Kumunot ang noo ni Jandrex. He look so confused.

"H-How? Paano ako maniniwala Myreen? Nasa ibabaw mo ang bestfriend ko habang inuungol ang pangalan niya. Ganoon ba ang pinilit?" kalmado ngunit mariin niyang sabi.

I sobbed.

Nang mapatahan ko na ang sarili ko ay tiningnan ko siya ng malungkot.

"I love you that's why I did that." sabi ko at ngumiti ng mapait.

"That's bullshit! Ginago niyo akong dalawa! Dalawang taong mahalaga sa akin sabay nawala!" he bursted out.

He gritted his teeth. Madilim na madilim ang mukha niya dahil sa mga sinasabi ko.