ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ သစ္သားတံတားေပၚ ကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ၿပိဳင္တူေျခခ်မိသြားၾကသည္။ ေလေျပဟန္ကို ငဲ့ၾကည့္လာေသာ ေသာ္ဘုန္းလွ်ံရဲ႕မ်က္ႏွာသည္ ေနေရာင္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္မ်က္ေမွာင္ကုတ္လို႔ေနသည္။ ကန္ေရျပင္ကိုျဖတ္တိုက္လာေသာ ေလျပင္းမ်ားက အားျပင္းေသာ္ညား ေသာ္ဘုန္းလွ်ံရဲ႕ဂ်ယ္လိမ္းၿဖီးသင္ထားတဲ့ ဆံပင္ေတြကေတာ့ အရာမယြင္းေခ်။
ေမြးရပ္ေျမၿမိဳ႕ရဲ႕ အထင္ကရေနရာ။
ကန္ေရျပင္က်ယ္ေပၚ ျဖတ္ေဆာက္ထားတဲ့ သစ္သားတံတားရွည္နဲ႕ တံတားေအာက္ကေနျဖတ္၍ သြားလာေနတဲ့ေလွငယ္မ်ား။ အရာအားလုံးက မ်က္စိကိုအလြန္တရာ ဖမ္းစားနိုင္ေသာ ရႈေမွ်ာ္ခင္းမ်ားျဖစ္သည္။
ေသာ္ဘုန္းလွ်ံနဲ႕အတူ ေန႕လယ္စာစားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ မေရာက္ျဖစ္တာၾကာတဲ့ ဒီေနရာကို အမွတ္မထင္ပဲေရာက္လာမိၾကသည္။
ေလေျပဟန္နဲ႕ေသာ္ဘုန္းလွ်ံအတြက္လည္း ဒီေနရာကစိမ္းသက္မေနပါေခ်။ အႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေရာက္ဖူးေသာအမွတ္တရေနရာျဖစ္သည္။ တံတားေပၚဒီတိုင္းထိုင္ခ်ရင္း ေနဝင္ခ်ိန္ကိုအတူေငးၾကည့္ခဲ့ဖူးသည္။ တိုေတာင္းလွေသာအခ်ိန္တြင္းမွာ အမွတ္တရေတြ ထုထည္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖန္တီးမိခဲ့ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ေတြတုန္းက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ အနာဂတ္ဆိုတာမသိခဲ့ဘဲ ပစၥဳပၸန္သာရွိခဲ့သည္။
"ဒီေနရာကအရင္တုန္းကလို လွတုန္းပဲ ဘာမွေတာင္သိပ္မေျပာင္းလဲသြားဘူး"
ကမ္းစပ္တစ္ေလွ်ာက္အသစ္ဖြင့္ထားတဲ့ ဆိုင္မ်ားကလြဲရင္ ေထြေထြထူးထူးေျပာင္းလဲျခင္းမရွိပါေခ်။ တံတားနဲ႕ကန္ေရရဲ႕သန့္ရွင္းေရးကို အလြန္အမင္းဂ႐ုစိုက္ထားတာမို႔ တိုက္ခတ္လာတဲ့ေလျပင္းမ်ားက သန့္စင္လတ္ဆတ္လို႔ေနသည္။ ေနေရာင္က ခဏေနလင္းလာလိုက္၊ ခဏေနမိုးအုံ႕သြားလိုက္နဲ႕ ေလေျပဟန္ရဲ႕ရင္ခုန္သံလိုပဲ ေျပာင္းလဲေနသည္။
"ခဏခဏေရာက္ျဖစ္ေနေတာ့ ေျပာင္းလဲတာေတြကို ကိုယ္ေတာင္သိပ္သတိမထားမိဘူး"
ေလတိုးသံေတြထဲက ႏွစ္ကိုယ္စာၾကားေလာက္႐ုံ အသံေအးေလး။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ မတိုင္ပင္ပါဘဲ တံတားအဆုံးထိေလွ်ာက္မိေနသည္။
DU LIEST GERADE
လေပြေဟန်
Romantik"အချစ်ကပန်းတစ်ပွင့်ဆိုရင်နှစ်တွေဘယ်လောက်ကြာကြာကိုယ်ရအောင်ပျိုးပါ့မယ်" Mini-story This story is a work of fiction. All the characters, name of characters, events and place in this fiction are purely fictitious.Any resemblance to any person living or...
