ASOSYAL

1.Bölüm

 Yazmaya başlamadan önce uzun uzun düşündüm acaba neler yanlış yapıyoruz neler bizim için daha değerli yada daha değersiz .  Aslında bakacak olursak gerçekten değer vereceğim kişilere değilde değer vermemiz gereken nesnelere değer vermemiz . Bunları oturup bir düşündüğümüzde aslında hak vereceğiniz yerler olacaktır.

Siz hiç gece aileniz yerine interneti veya oyun oynamayı tercih ettiniz mi pardon aslında ters söyledim söyle söylemem gerekliydi. Ailenizi hiç tercih ettiniz mi ? Yoldan 100 kişi çevirsek gençlerden en fazla 10 tanesi aile der.  Bazı şeylerin kıymetini anlamamak adına her yolu deniyoruz haksızmıyım ?

Misafir geldiğinde veya biz onlara gittiğimizde gençler olarak ne yaparız şahsen merhaba merhaba tamam hemen kafamızı gömeriz telefonlara o senin site bu benim sürekli yazışmalar. Yada misafir örneğinden vazgeçerim.  Kendinize ayırdığınız bir gün var mı sinema gitmek gibi sanırım bir çoğumuzun yok.

 Sizlere başımdan geçen bir takım olayları anlatmak istiyorum . Geçen gün arkadaşımla oturuyoruz birer kahve içerim uzun zamandır görmedik birbirimizi . Gittik bir mekana oturuyoruz aradan 1 saat geçti biz kahvemizden bir yutum almamış hatta ve hatta iki üç konuşma dışında konuşmamıştık nedenini tahmin ettiniz telefon ve internet bunun farkına o gün varmıştım. O gün kendi kendime dedim artık bazı şeylerin değişmesi gerektiğini. Eve gider gitmez ilk yaptığım şey mesleğim gereği bilgisayarı açar programın kodları ile uğraşırdım bazı günler hiç uyumadığım olurdu. Dedim kendime bu program benim sevdiklerimden daha mı kıymetli o gün iç açmadım belki o gün bana bir hafta kaybettirdi ama değerdi . Ailecek yakın akrabalarımız arkadaşlarımız ile o gece evde buluşmuştuk.

 O gece çok güzel masa hazırladık hepimiz oturmuştuk. Yemeğizi yedik hiç birimiz masan kalkmadık çok güzel br sohbete koyulduk saatler geçti gece yarısına geldi saat fakat biz sohbetimize devam ediyorduk. Hemen aklımdan geçti vay be dedim kendi kendime ne kadar güzel vakit geçiriyorum bilgisayar başında değilim televizyon açık değil . O gece ikiye kadar sohbetlerimiz devam etti . Belki hergün böyle olamazdı işler gereği fakat bu bile yetiyordu.  O gece kendi kendime karar aldım hiç olmadı ayda 1 kere vakit geçirmek istediklerimle zaman geçirmek istiyordum.

Bir gün hiç unutmam kitap okumak istemiyordum sürekli bir bahaneler üretiyordum kendi kedime hatta birgün okuldan 5 de gelmiştim o gün Cuma idi haftasonu tatili falan Perşembe günü okurum diye kitap satın almıştım. Kitap bilgisayarın orada duruyordu. Ben o kitapı o gece bir kere bir açmadım nedenine gelince önceleri oyun bağımlısı diyebilirim kendime saatlerimi oyunlara veriyordum şimdi düşünüyorumda hayatta ne kadar boş geçirmişim neleri vermişim en önemlisi zamanımı. O gün haftason günü ben cumartesi sabahına bilgisayarın başında girmiştim hiç uyumamıştım. Sadece o bölümü geçmek için. Ne kadar saçma düşünceler varmış.

 Yaz tatili boyunca bir herkes plan yapmıştı arkadaşlarımız gel buraya giderim şunu yaparım diyorlardı ben ise hayır gelmem işlerim var diyordum onlar ile dahada önemlisi ailem ile değil bilgisayarım ile vakit geçiriyordum belki 2 hafta dışarı hiç çıkmamıştım aslında o zaman anlamıştım asosyal olduğumu.