Bölüm 1 Nezarethane

19 4 0
                                    

İnşAllah beğenirsiniz bu kitabımı
İyi okumalar Queenlerim...

Başlama tarihinizide yazarsanız sevinirim...

26 Haziran Pazartesi 2023(yazmaya başladığım tarih)

(İnternet olmadığı için şimdi yayınlayamayacağım belli bir süre sonra yayınlayacağım)

(Belki kitabı yazmayı bitirip öyle yayınlarım bilmiyorum yani)

🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

"Dur be yavaş kendim giderim"

Polis memurunun kolumu tutmasını müsaade etmeden kendim demir parmaklıkların arkasına geçtim.

Polis memurunun demir parmaklıkları kilitlemesinin ardından nezarethane demirliklerine kafamı yasladım.

Bugün İstanbul'a geri dönmüştüm.İki yıl doğu görevimin ardından İstanbul'da bir time komutan yardımcılığı olarak katılacaktım.

Ve ben uslanmayıp gene demirlikler arkasında kendimi bulmuştum.

Buradaki herkes beni bu yüzden tanır her belada nezarethaneye girerdim.

Tabi amcam komiser babam ise emekli yarbay-şunu söylemeliyim ki hiç bir zaman torpille buralara kadar gelmedim kendi emeğimle buralardayım-olunca tabi çıkmam kolay oluyordu.

Ama bu sefer suçsuzdum.Sadece beni taciz etmeye kalkan bir piçi dövdüm.

Ve bilin bakalım bu kişi zengin bebesi çıkmıyor mu?!.

"Bana amcamı çağır"

Bana boş gözlerle bakan memura
göz devirdim.

"Komiser Önder GÜMÜŞ"

"Amcan olduğuna nerden inananayım"
Yassabır sinirimi bozuyor bu memur.

"Galiba siz yeni göreve başladınız.Çünkü buradaki herkes beni tanır."

"Tabi günlerin hep nezarethanede geçtiği için tanımaları normal"
Nezarethaneyi başka bir ses doldurdu.Bu amcamdı.

"Amca sonunda geldin.Bu memur beni sinir ediyor."

Polis memuru amcamı görüp yerinde dikleşip selam verdi
"Komiserim-"

Amcam sert bir sesle
"Tamam sen işine bak"dedi.

Polis memuru ufak bir baş selamıyla nezarethaneden çıktı.

Amcama şirin olduğunu düşündüğüm bir gülümsemeyle konuşmaya  başladım.

"En en en sevdiğim amcammm"

"Hiç bana öyle bakma babanın kesin emri var"

"ve benden başka bir amcan yok ki!?"

Suratımı eski haline getirip amcamın son söylediğini umursamadan konuşmaya başladım.
"Ama amca-"

Sözümü kesen amcamın çalan telefonuydu.

Amcam telefonunu çıkartıp bir süre ekrana baktı "bak baban arıyor" dedikten sonra telefonu çok bekletmeden açtı.

"Efendim abi"

Telefonu kulağına tutup babamın konuşmasını bekledi.

".........."

"Hmm.evet haklısın abi"

Telefonu kulağından biraz uzaklaştırdı.

Galiba babam sinirlenmişti.Galibası değilde bas bayağa bağırıyordu.Sesi ta buraya geliyordu.

Asker Güzeli Kod adı:Azrail'in pençesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin