Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adam Warlock, Y/N'ye onu sevdiğini söylemesi için gardiyanlardan yardım istiyor. [@/spacetalbot]
Adam Warlock nereye giderse gitsin bunu görebiliyordu.Gözlerinde, hareketlerinde, hatta ifadelerinde bile.Aşk.Rocket ve Groot arasındaki ailevi aşk, aklının ucundan bile geçirmediği bir şeydi.Annesinden farklıydı ama yine de biliyordu.Dostluk.Bu kolayca yapabileceği başka bir şeydi.Knowhere'deki ilk karşılaşmasına rağmen hızla müttefiklerle arkadaşlar edinebiliyordu.
Ama Romantizm.Bu, tam olarak kavrayamadığı bir şeydi.Knowhere'de birkaç çiftin nasıl hareket ettiğini izlemişti ama bu yeterli değildi.Yeterli olmak istiyordu, seni etkilemek için romantizm becerilerine sahip olmak istiyordu, bunun arkadaşlıktan daha fazlası olduğunu kanıtlamak için.Rocket, Nebula ve Groot kantindeydiler, onun tam olarak duyamadığı bir şeyi sessizce tartışıyorlardı.
"Afedersiniz." dedi Adam boş koltuğa oturarak.
Sessizleştiler ve bunu devam etmek için kullandı. "Başka birine romantizmi nasıl ifade edersiniz? Nasıl... Bir Terran'a ondan hoşlandığımı nasıl söyleyebilirim?"
Rocket'ın sandalyesi kahkahalarla sallandı, karnı ağrırken, neredeyse sandalyeden aşağı düşüyordu.
"Aşk aptallar içindir." dedi Nebula "İçine sakla ve onlara asla söyleme."
"Adım Groot."
"Hayır hayır." dedi Rocket nefes nefese, "Yapman gereken şey gizlice evine girmek, boklarını çalmak ve adını duvarlarına yazmak ve- ve-"
Rocket daha da çok güldü, devam etmeye çalışırken ağzından bıkkın 'andy' sesleri yükseldi. "Terran buna bayılacaktır!" sonunda patladı.
Adam kuşkusuz masum ve saftı.Ama o bile Rocket'ın onunla dalga geçtiğini biliyordu.İçini çekerek tabureden indi ve onlara veda etti.Adam'ın bir yanı, onlara sormanın en başta hata olduğunu biliyordu.Yine de zamanı vardı, seni birkaç saat daha göremeyecekti.Daha sorulacak çok şey vardı.
Kantinden ayrılan Adam, Drax'a giden yolu bulmayı başardı.Yan odalardan birindeydi, çocuklardan birinin ona okuduğu şeyleri dinliyordu.Yeni dili uygulamaya devam ettiler.Drax, bir cümleyi başarıyla tamamladıklarında onları yüksek sesle alkışladı ve övdü.
"Bana bir koca ve baba olduğun söylendi, doğru mu?" Adam uzaklaşınca Drax'e sordu.
"Sevgilimle bir savaş mitinginde tanıştım, köydeki herkes dans etmek için çırpındı, bir kadın dışında, Ovette'im." Drax, gözlerinde özlemle çocuklara baktı. "Kendine göre birini bulmalısın."
"Nasıl?"
"Seni sen olduğun için sevecek aptal bir kadın bul." diye sırıttı Drax "ki bu aptalca."
Adam beceriksizce Kylosian'a teşekkür etti ve onu çocuklarla bıraktı.Oradan ayrıldı, yardım isteyecek başka biri olup olmadığından emin değildi.Muhafızlardan hiçbiri çok yardımcı olmamıştı.Kendini üzgün hisseden Adam kantinin basamaklarına oturdu.Senin kıyafetlerini çalamaz ya da seni görmezden gelemezdi, Adam bunun doğru olmadığını biliyordu.Adam senin aptal olmadığını bildiği için Drax da yardımcı olmadı.
"Seni üzen ne?"
Adam başını kaldırıp baktığında Kraglin'in yanına oturmak için ofladığını gördü.Birlikte, kısa bir an için, her türden yaşamın sanki hiç var olmamış gibi geçip gitmesini izlediler.
"Birine onunla ilgilendiğimi nasıl söyleyebilirim?" Adam sordu.
"Romantik olarak mı?"
Adam başını sallarken Cosmo, Adam'ın koluna sürtündü.İki adamın yanına otururken elbisesi gıcırdadı.
"Hayır! Kesinlikle hayır" diye atladı Kraglin "Bu özel bayana gidip her şeyi itiraf et.Ona nasıl hissettiğini söyle ve onun da aynı şekilde hissetmesini um."
Adam ikisine baktı, bir umut kıvılcımı yeniden alevlendi "Ona nasıl hissettiğimi mi söyleyeyim?"
"Peter bana Ego'nun annesini tılsım ve güllerle nasıl etkilediğini anlattı, bu da işe yarayabilir." diye mırıldandı Kraglin.
Adam merdivenlerden ayağa kalktı.Kraglin'in fikirleri fena sayılmazdı.Kendinden emin bir şekilde, buluşma noktalarına doğru ara sokaklara ve yollara doğru yürüdü.Günün hikayelerini paylaşmak için bekliyor olacağın yer.Her şeyi itiraf edeceği yer.
Sola son bir dönüş yaptı ve meydanın yukarısındaki bir parmaklığa yaslandı, meydanın yukarısındaydın.Güneş kadar parlak, tüm gürültüyü ve öfkeyi yutuyor ve onu güzel bir sessizliğe çeviriyor gibiydin.
"Adam!" Gülümsedin.
Sana yaklaştıkça güveni azaldı.Ne kadar harika göründüğünü düşünürken donup kalmıştı.O gözlerin, o sıcak derin gözlerin onu olduğu yere yapıştırmıştı.
Gün içinde yaşadığın şeyleri anlatmaya devam ediyordun.
"Sonra Groot ve ben karar verdik-"
"Seni seviyorum Y/N."
Elin tırabzanı sıkıca kavradı, ağzın açık kaldı ama sessiz kaldın.Ağzını kapattın ama tekrar açtığında, hala ses yoktu.Adam senin aniden sesini kaybedip kaybetmediğini merak etti.
"Adam, ben-" Sonunda konuştun.
"Beni tereddütsüz karşılaman, bana o gülümsemeyle bakman...Bana her şeyi unutturuyor." Adam ağzından kaçırdı "Sana güneşi getirmek istiyorum ve eğer o yok etmeyecekse Knowhere'i, ben yok ederdim."
Nefesini tuttun, artık ray onun ağırlığını taşıyordu.
"Kur yapmalı mıyım? Kraglin kur yapmamı söyledi."
"K-Kraglin'e bana duygularını nasıl söyleyeceğini mi sordun?" Diye sordun.
"Ve Cosmo, Drax ve Rocket, Nebula ve ağaç." diye itiraf etti Adam.
"Bütün o insanlara sırf beni etkilemek için mi sordun?" Kantine bakarak gülümsedin.
Buradan, içeride oturduklarını, kahkahalarının yüksek sesle yankılandığını görebiliyordun.Yavaşça elini tuttun ve kahkahanı bastırmaya çalıştın.
"Ah Adam." diye içini çektin, altın rengi eline daireler çizerek.
"Yanlış bir şey mi yaptım?"
Güldün, nazikçe gözlerini sildin "Hayır hayır.Çok tatlı.Benim için bunca zahmete katlandın."
Adam gururla sırıttı ve daha da doğruldu.Elini daha gururla tuttu, kendine olan güveni her an artıyordu.
"İlk randevumuzu yapalım mı? Kantinde?" Gülümseyerek ayaklarının üzerinde sallandın.
"Randevu?"
"Evet, ilk randevumuz, gidelim." demeden önce beceriksizce ayağa kalkarak tekrarlıyor.
