Chasing The Dreams (SE-HIGH 2)

Chapter 17

Forget

Hinatid niya ako sa huling pagkakataon at sinisisi ko ngayon ang aking sarili . Bakit ba ako nahulog sa kaniya? Bakit ko ba minahal ang tulad niya? Para siyang tula na hindi tutugma sa nararamdaman ko .

At sa huling pagkakataon. Naghalikan kami . It was soft but bittersweet. It was os unforgettable. Gusto ko na nga na hindi na ito matapos-tapos ngunit kailangan ko rin na tanggapin na ang lahat ng bagay sa mundo ay may katapusan .

Kinabukasan naramdaman ko ang matinding kirot sa aking puso. Usually sinusundo niya ako before going to school. Dumungaw ako sa bintana, nagbabasakaling nandoon siya sa parking lot ngunit nabigo lamang ako .

Uminit ang pisngi ko at naramdaman ko ang pagtulo ng taksil kong luha . Siguro nga ay kailangang ko ng kalimutan ang mga nangyari.

I was wearing a balck yoke skirt paired with white spaghetti croptop inside a maong denim jacket. Nag-rubber shoes lang ako and it's color white . Nagsuot rin ako ng glasses para hindi mapansin ng karamihan na umiyak ako . Gago na !

After ng class ko sa umaga naalala ko na naman siya ulit sa tanghali . Dati dinadalhan niya ako ng lunch . Nasanay na yata ako . Napabuntong hininga na lang ako . Ako ang tumapos doon kaya kailangan ko itong panindigan .

Sa di kalayuan natanaw ko si Channel na nagmamadaling pumunta sa lugar ko . Napatingin pa ako sa gilid kong ako ba talaga ang pupuntahan niya .

Alam naman nating lahat na maimpluwensiya talaga ang kaniyang pamilya kaya sigurado akong sikat siya sa buong school .

Ngingitian ko na sana siya ngunit napawi ito dahil padabog niyang ipinakita sa akin ang larawan na naghalikan kami ni Kenneth malapit sa condo ko . Gosh! Sino kaya ang bwesit na kumuha sa amin ng litrato .

"Ano ito!" Sigaw niya dahilan para sa amin ang atensyon ng mga estudyante dito sa cafeteria. "Ang kapal mo rin eh no . Matapos kang mag-sinungaling sa akin? Ahas ka!"

Umawang ang baba ko para magsalita sana ngunit hinablot niya agad ang aking buhok . Ngumiwi ako sa sakit. What's happening?

"Akala ko ba mabait ka . Nagkamali ako sa'yo. Hayop ka!" Hinatak niya ako palayo sa cafeteria at pumasok sa gardenia. Marami narin ang mga estudyante sa lugar na ito kaya pinagtitinginan kami . "Taksil! Bitch!" Sigaw niya .

Kahit anong hawi ko sa kaniyang kamay hindi ko magawa dahil sobrang sakit na ngayon ng aking ulo . Bakit ba siya nageeskandalo?

"Ano ba!" Hindi ko mapigilan na sumigaw . Sa wakas binitawan niya na ang buhok ko . "BWESIT KA BA!" I shouted .

She laughed sarcastically and started shaking her head like she didn't trust me or something . Like she's against of  anything I will said to her .

"I trusted you ." She started when a a teardrops fall from her eyes . I know I feel her . She's in pain . Wala man lang akong magawa . At masaklap ako ang dahilan kong ba't siya umiiyak ngayon . Sabi ko na nga ba e. Lason si Kenneth. LASON!

"Heart! I love you like my sister." Her voice crack. "Kahit si Kenneth lang .... Please!" Humikbi siya sa harapan ko .

Hayst! Heart ano na naman ba 'to? Ganito ka ba kababaw? Kahit kaibigan mo sinaktan mo?

"Channel naman !" Sumigaw ako . Galit na galit ako ngayon . Kahit kailan walang makakaintindi sa akin dahil ako lang  . "Hindi ko gusto si Kenneth."

"Then.... WHY ARE YOU KISSING?" She shouted at me . Napapikit ako .

Sasabihin ko ba? No way!

"Ask him." Huminahon ako . " Basta ang alam ko . Hindi ko siya gusto . Ang alam ko wala akong pakealam sa kaniya . BWESIT SIYA SA BUHAY KO! Kaya please kung katulad ka rin pala niya mabuti pang iwasan muna rin ako ." Iniwan ko siya doon .