~ÜVEY ABİM~BXB+18~

~TANIŞMA~

İYİ OKUMALAR

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM 💞😽

BERKAY'DAN:

Ben daha 7 yaşımdayken annem kanser yüzünden öldü. Babam annemin ölümünden sonra yıkıldı. Ben daha o zaman küçük olmama rağmen annemin ölümüne çok etkilenmiştim. Ve bu durum annesine düşkün bir çocuk için daha kötüydü. Elbette babamı da seviyordum ama annem bir ayrıydı.

Neyse babam annemin ölümünden tam 10 yıl sonra evlendi-yani ben 17 yaşındayken aslında bir buçuk hafta sonra 18 olucam ama hala 17 yaşındayım- aslında evlenmesinde sorun yoktu çünkü annemde babamın üzülmesindense yeni bir hayata başlamasını isterdi-birazda ben zorlamış olabilirim- neyse ne babamın evleneceği kadın yani Yeliz teyze aslında çok iyi bir kadındı onunla bir kaç kez görüşmüştüm asıl sorun olan oğluydu.

Benden tam 4 yaş büyük bir oğlu vardı -22 yaşında- Aslında adam acayip yakışıklı ama malesef üvey abim olduğu için ilişkiye giremezdim. Yani bu kötü bir şeydi bence. Ama şöyle bir sorun varki bu adam biraz kabadayı ve egolu gibiydi.

Ön yargılı davranmak istemem ama her ne kadarda tam benim tipim olsada pek anlaşamayacağız gibi.

Neyse biz kirada oturduğumuz için Yeliz teyze gile taşınacaktık. Bu evden taşınmak istemiyorum burayı seviyorum. Her ne kadar babamı ikna etmeye çalışsamda her seferinde "kirada oturmak yerine kendi evimize taşınıcaz" gibisinden şeyler söylüyordu. Aslında burası benim doğup büyüdüğüm ev değildi annem öldükten sonra buraya taşındık. Burayı sevmemin tek sebebi arkadaşlarımdı.

Ama, malesef yeliz teyze gil esenyurdta oturuyorlar ve benim tüm arkadaşlarım beylikdüzünde oturuyorlar. Ve bu benim canımı çok sıkıyordu. En azından arkadaşlarımla hala aynı okula gidecektim

Ama orada çok fazla kabadayı olduğu için ve bende boyuma bakmadan önüme gelen her insana sataşmayı seviyordum-bir sorun çıkmazdı umarım...

Bu gün evi taşıdıkları için babam beni en yakın arkadaşım ile dışarı yolladı her ne kadarda yardım etmeyi teklif etsemde itiraz etti bende en son pes edip dışarıya çıktım. Sonuçta uzun bir süre buraya gelemiyecekdim ve son kez tadını çıkarayım.

En yakın arkadaşım Ege ile dışarı çıkıp neredeyse tüm Beylikdüzünü gezmiştik. Bir süre ikimizde hiç bir şey demeden giderken bu sessizliği Ege bozdu ''Kanki sen şimdi hiç Baran abiyi görmedin mi?"  "Yaav görmedim diyorum yaa!"  "Tamam yaa ne kızıyon sadec insan üvey abisiyle nasıl hiç tanımaz yaa?!" "Ne yapalım fırsat olmadı ama adam bana baya tanıdık geliyor sanki bir yerde görmüşüm gibi!" "Allah Allah seninde şu olayı bir türlü çözemedik haa"

"Neyse kanka ben gideyim şimdi saat de geç oldu ayıp olmasın" "tamam bebeğim hadi görüşüz eve geçince haber ver. Haa bu arada yarın size geleyim mi? Tabii müsait olursanız yeni evini görmek istiyorum" "tabii ki de benim evim seninde evindir ben akşam babama sorarım ona göre haberleşiriz tamam mı?" Dedim ona sarılmak için bir iki adım atarken. Sarılacağımı anlıyacak ki hemen beni kollarının arasına alıp sıkıca sarıldı.

Kafasını boynuma gömerken kokumu içine çekti. Ege'nin bu hallerine alışkındım o benim çocukluk arkadaşımdı kötü günümde iyi günümde annemi her özlediğimde benim yanımdaydı. Ama bu hareketleri beni sevdiğinden değilde boynumdan huylandığım içindi. Kafasını geriye çekmeye çalışırken "yaa Ege huylanıyorum işte yapma!" Dedim. Ege gıcıklığına daha sıkı sarıldi ve bu sefer boynumu koklamak yerine sıkı sıkı öpmeye başladı.

Evet bizim için bu sorun değildi ama dışarıdaki bı başkası yanlış anlıyabilirdi. Kafasına vurdum ve bu sefer omuzlarından sert bir şekilde ittirdim bana kızgın gözlerle bakarken "yaa yavrum bak bu bizim için normal olabilir ama dışarıdaki başka bir insan yanlış bir şey düşünebilir?" Dedim sakin bir ses tonuyla. Ege bir süre daha gözlerime baktıktan sonra bu sefer bakışlarını etrafda gezdirdi onun ardında bende bakışlarımı etrafda gezdirdim.