1.Bölüm

471 33 36
                                    

Merhaba bu benim yazdığım ilk fic o yüzden çok heyecanlıyım hazırda yazdığım bölümler yok ilham geldikçe yazacağım
Not:küçük bir bilgi vermek isterim ben 4. sınıftan sonra okulu bıraktım ve 6 senedir okula gitmiyorum bu nedenle yazım hatalarım olabilir yazım hatalarım için şimdiden çok özür dilerim

(Birde şeyi fark ettim çoğu kişi ilk bölümden sonra bölümleri okumamış ilk bölüm size sıkıcı gelmiş olabilir ama lütfen 7. Bölüme kadar okumaya devam edin eminimki 7. Bölümden sonra kendi isteğiniz ile okumaya devam edeceksiniz lütfen okumayı yarıda bıkarmayın)

İyi okumalarrr

Çıkışımızın üzerinden 3 ay geçmişti ve artık ilk konserimizi verecektik ben çok heyecanlı ama aynı zamandada çok tedirgindim ya bir hata yaparsam diye çok korkuyordum bu korkumu nasıl yeneceğimide bilmiyordum

Bu korkumun yanında beni çok mutlu eden bir şey vardı konserden sonraki gün hayranlarımıza bir isim verilecekti bu korkumu azda olsa dinidiriyordu

Pratik odasında yere oturmuş derin bir şekilde bunları düşünürken biri girdi içeri giren kişi ilyaydı (hong ilya yeon seril'in yani benim ilk okuldan beri idol olma hayalleri kurduğumuz canım kankam) içeri girer girmez yanıma oturdu demekki korkum yüzüme yansımışkı hemen ne olduğunu sordu

İlya: ne oldu seril iyi görünmüyorsun

Seril: çok korkuyorum ilya ya konserde bir hata yaparsam her şeyi mahvedersem-sözlerime devam edemeden ağlamaya başlamıştım hata yapma korkusu beni çok tedirgin ediyordu ben ağlamaya başlayınca ilya hemen sarıldı ve beni rahatlatmak için sırtımı okşadı bende ona sarıldım ve bir süre ağladım

Daha sonra ilya sarılmayı bıraktı ve etrafına baktı sanırım bir şey arıyordu sen beni burada bekle senin için su alıp geleceğim dedi ve odadan çıktı

Onun odadan çıkması ile odaya başka birinin girmesi bir oldu giren kişinin kim olduğunu görmek için kafamı dizlerimden kaldırdım ve karşımda duran kişiye baktım bu beomgyuydu

Yere çömeldi ve onunla göz göze geldik ben gözlerimi hemen aşağı indirdim çünkü onunla göz göze gelmekten çok çekiniyordum ve gözlerimiz buluştuğu zaman kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu

Aniden elini omzuma koydu şok olmuştum o sırada konuşmaya başladı "neden ağlıyorsun? " dedi sesini duyduğum anda kalbim huzurla doldu onun sesi bana huzur veriyordu hemen cevap verdim

"Çok önemli bir şey değil yakında vereceğimiz konser için endişeleniyorum bir hata yapıp konserimizi mahvetmekten korkuyorum"
dedim bu sefer o tekrar konuşmaya başladı

"Endişelenme bunu sorunsuz halledeceğinden eminim sen profesyonelsin bunu başaracaksın hem ben çok heyecanlıyım konserinizden sonraki gün adımın ne olacağını öğrenicem"
dedi

O öyle diyince gözlerim kocaman açıldı ve bi anda istemsizce yüzüne baktım bana bakıp gülümsüyordu şu an çok kötü durmudaydım nasıl tepki vermem gerektiğini bilmiyordum bir şeyler demeliydim ama benim ağzımdan tek bir kelime çıkaracak halim yoktu

O an kahramanımın gelip beni kurtarmasını beklemekten başka çarem yoktuki o sırada kahramanım olan ilya içeri girdi o içeri girince beomgyu omzuma koyduğu elini çekti ayağa kalktı bana bakarak tekrar gülümsedi ve odadan çıktı

İlya yanıma oturdu ben 2 dk boyunca hiç hareket etmeden bekledim ve daha sonra aniden çığlık attım ilya korkusundan kendini bi anda geri çekmişti tekrar dikeldi ve bana neden bağırdığımı sordu

İlya: Seril neden bağırıyorsun kulağım sağır oldu yaaaa

Seril: Be-be-beomgyu-be

İlya: Ne olmuş beomgyuya

Seril: O bizim hayranımızmış
Dememle birlikte ilya'nın çığlık atması bir oldu

İlya: Aaaaaaaa nasıl nasıl olur böyle bir şey olamaz imkansız sen nerden biliyorsun kim söyledi sana kendisimi söyledi ne dedi seril anlatsana kafayı yicem şimdi

Seril: Konserinizden sonraki gün adımın ne olduğunu öğrenicem çok heyecanlıyım
dedi cümlemi bitirmemle ilya'nın tekrar çığlık atması bir oldu

İlya: Hayır hayır hayır bu imkansız sen yanlış duy-ilya sözünü bitiremeden içeri koşarak taehyun girdi

"kızlar iyimisiniz"
dedi biz taeyi görmemizle birlikte zaten atlatamadığımız şokun üstüne tekrar bir şok yaşadık ve ikimiz birlikte çığlık attık bizim çığlık attığımızı duyan taehyun irkildi ve kendini bi anda geriye çekti

Daha sonra bağırmamızın normal olmadığını fark edince ilya ile birlikte özür dilemeye başladık

İlya: Çok özür dileriz lütfen kusurumuza bakmayın

Seril: Bir anda kendimizi kaybettik gerçekten çok özür dileriz

Taehyun: Önemli değil kızlar fakat siz iyimisiniz bağırdığınızı duydum

Seril: Evet evet iyiyiz bi anda kendimizi kaybettikte diyim ilya'yı kolundan dürttüm

İlya: evet iyiyiz hmhm dedi

Taehyun: İyi olmanıza sevindim
dedi ve odadan çıktı sonra bir anda arkasını döndü ve ilyaya göz kırptı ben direkt olarak ilyanın azını kapattım yoksa tekrar çığlık atardı ve bunu ikimizde istemezdik birbirimize baktık ve bir süre o şekilde dona kaldık

Bu gün ard arda çok fazla şok yaşamıştık bu kadar şok bünyemize ağır gelmiş olmalıki eve gider gitmez uyuya kaldık

Ihm merhabalar ben geldim bu gün bu kadar yazabildim nasıl oldu beğendinizmi devamında neler bekliyorsunuz lütfen yorumlarda yeni bölüm için benim ilham kaynağım olun şimdilik hoşça kalın yeni bölümde görüşmek üzere

First Love BeomgyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin