*Yemeği yaptıktan sonra;*
Seher "Hadi afiyet olsun."
Ahlas "Sana da sevgilim."
*Yemekler bitince;*
Ahlas "Çok güzel olmuştu gerçekten ellerine sağlık."
Seher "Afiyet olsun, seninde eline sağlık beraber yaptık sonuçta."
Ahlas *Gülümserim.* "Afiyet olsun. Ben de artık gideyim."
Seher "Tamam sevgilim..."
Ahlas *Sarılıp kafasını öperim.*
Seher *Karşılık veririm.*
Ahlas "Seni bırakmak istemiyorum."
Seher "Ben de..."
Ahlas "Neyse daha fazla böyle kalırsak bırakamam." *Ayrılırım.*
Seher "ALLAH'a emanet ol..."
Ahlas "Sen de sevgilim." *Evden çıkarım.*
Seher *Hemen Hayat'ı ararım.*
Hayat *Açarım.* "Alo!"
Seher "Kanka, kanka. Ay ALLAH'ım rüyada gibiyim..."
Hayat "Ne oldu hemen anlat çabuk."
Seher "Açıldım ben Ahlas'a. O da 'ben de sana aşığım' dedi. Sevgili olduuukkk."
Hayat "ALLAH'ım çok şükür yarabbimmm. Çok sevindim aşkım hayırlı olsuuun."
Seher "Amin hayatım. Darısı başınıza."
Hayat *İç çekerim.* "O biraz zor ya..."
Seher "Neden zor olsun bebeğim? Bence o da sana aşık."
Hayat *Titrek sesle;* "Umarım..."
Seher "Hayatım, ağlama sakın lütfen."
Hayat "Elimde değil..."
Seher "Oww bebeğim kıyamam ama ben sana. Siz hele bi sevgili olun ben ona hesabını soracağım. O benim kankamı nasıl üzer?"
Hayat *Gülerim.* "O üzmüyor bebeğim, şartlar üzüyor."
Seher "Olsun."
Hayat "Neyse minnoşum. Ben duş alacağım görüşürüz."
Seher "Tamam bebekim. Görüşürüz." *Telefonu kapatırım.*
*Ertesi gün;*
Hayattan
Hayat "Ay bu ne sıcak? Arabada klima açıktı ona rağmen piştim ben ya."
Övgü "Valla bilmiyorum ama bir an önce hava soğusun artıkkk."
Ömer "Beynim eridi benim resmen."
Hayat *Elimle kendime hava yaparım ve soğuk suyumdan içerim.*
Seher *Öğretmenler odasına Ahlas'la beraber gireriz.*
Ömer *Göz kırparım.* "Ne iş?"
Seher "Açıldım, açıldı ve sevgiliyiz."
Ömer "Ay çok şükür valla yaaa."
Ahlas "Ömer sen biliyormuydun beni sevdiğini?"
Ömer "Evet."
Ahlas "Neden söylemedin peki?"
Ömer "Akışına bıraktım. Müdahale etmek istemedim."
Seher "O zaman sen Ahlas'ın beni sevdiğini de biliyordun?"
Ömer "Evet."
Seher "Peki. Başka bildiğin var mı?"
Ömer "Yorum yok."
Seher "Tamam."
Hayat *Seher'e öldürücü bakışlarımı atarım.*
Melda *Kıkırdarım.*
Seher *Hayat'ın kulağına;* "Bana niye öldürecek gibi bakıyorsun?"
Hayat "Salak anlasaydı ne yapacaktın?"
Seher "Anlamadı ama."
Hayat "Of sus tamam."
Ömür "Hayırlı olsun size."
Seher ve Ahlas "Sağol."
Ömür "Keşke biz de olabilsek..."
Hayat *Anında gözlerim dolar.*
Seher "İnşALLAH."
Hayat *Seher 'inşALLAH' deyince dayanamam gözümden bir kaç damla yaş düşer ve hemen koridora çıkarım.*
Seher *İç çekerim.*
Ömür *Peşinden gitmek için ayağa kalkarım ama Seher beni durdurur.*
Seher "Bırak Ömür, nedenini sorgulama ama bırak biraz sakinleşsin."
Ömer *Ben ayağa kalkarım ve Hayat'ın yanına giderim.*
Hayat *Koridorun sonundaki banka çökmüş sessizce ağlarken yanımda kıpırdanma hissederim. Yanıma bakınca Ömer'i görürüm.*
Ömer "Hayat, neden ağlıyorsun?"
Hayat "Hiç, öyle ağlayasım geldi ağladım."
Ömer "Yalan söylüyorsun."
Hayat "Ha-Hayır."
Ömer "Abime aşıksın değil mi?"
Hayat "Hayır, hayır ne alaka?"
Ömer "Yalan söyleme Hayat; abime olan bakışlarını, adı geçince ışıldayan gözlerini, onu görünce yüzünde oluşan gülümsemeyi ve sevdiğinin bahsi geçince dolan gözlerini defalarca gördüm."
Hayat "Tamam, aşığım. Neden peki görmene rağmen yanımda konusunu açıyorsun? Anlamıyor musun? Canım yanıyor, yüreğim yanıyor benim."
Ömer "Aslında anlamayan sensin."
Hayat "Neyi?"
Ömer "Zamanını bekle sadece. Ben geçiyorum öğretmenler odasına sen de elini yüzünü yıka da gel."
Hayat *Kafamı sallarım.* "Tamam."
Ömer *Öğretmenler odasına geri dönerim.*
Hayat *Elimi-yüzümü yıkadıktan sonra ben de öğretmenler odasına dönerim.*
