*Zil çalar ve herkes sınıflara dağılır.*
*Teneffüste;*
Seher "Oh bir ders boşuzzz."
Hayat "Galiba en büyük şansımız aynı gün aynı ders ikimizin de dersinin boş olması."
Seher "Sen bana Ömerle ne konuştuğunu anlatacaksın."
Hayat "Tamam sus geliyorlar."
*Ömür ve Ömer Ögretmenler odasına girer.*
Ömür "Ya ben anlamıyorum bu çocuklardaki öğretmen aşkı ne ya? Hani tamam beğenirsin falan da yani aşık olmak ne?"
Hayat "Ne oldu Ömür? İyi misin?"
Ömer "Sinirlendi biraz."
Hayat "Neden?"
Ömer "Öğrencilerden biri sana aşıkmış galiba."
Hayat "Kıskandı mı?" *İçimden: Mal mısın Hayat ya? Pufff.* "Şey yani sinirlenmeni gerektirecek bir şey yok ki."
Ömür "Nasıl yok? Sen öğretmensin Hayat aranızda en az dokuz yaş var."
Hayat "Yani gelip geçici bir hevestir büyüyünce anlar o da. Boş yere sinirlenme." *Gülümserim.*
Ömür *Gülümseyince bütün sinirim uçup gider.* "Tamam."
Ömer "Oha lan gelene kadar sakin ol diye diye dilimde tüy bitti iki dakikada nasıl sakinleştin?"
Ömür *Ömerin kulağına;* "Gülümsedi olm, bütün sinirim puff yok oldu."
Ömer *Gülerim.* "Aptal aşık."
Ömür "Sus."
Övgü "Aaa fısırdaşmayın ayıp."
Ömür "Tamam, tamam."
Melda "Dersiniz hangi sınıfa?"
Hayat "Benim boş."
Seher "Benimde boş."
Ömür "11 K'ye benim."
Ömer "10 F'ye benimde."
Seher "Ben gideyim teneffüs bitene kadar sevgilimle kalacağım hadi bay." *Ahlas'ın yanına giderim.*
Melda "Seher sonunda kavuştu sevdiğine ayrılmak istemiyor tabii."
Hayat *Burukça gülümserim.* "Aynen..."
Ömür "ALLAH herkesi sevdiğine kavuştursun."
Melda "Amin."
Hayat *Yine hafiften gözüm dolar.* "Amin."
Ömer *İç çekerim.* "Bazılarımız kör bence."
Ömür *Ömer'in koluna vururum.*
Ömer "Ne abi ya? Bir şey mi dedim?"
Ömür "Sus kardeşim, sus."
Hayat *Derin bir nefes alırım.*
Melda "Sevdiğin kişiyle evlenmek çok güzel bir duygu."
Hayat "Kapatalım mı bu konuyu?"
Melda "Tamam."
Övgü "Ya bazen derste aşırı ses yapıyorlar ben bile ne anlattığımı anlayamıyorum ya."
Ömür "Bende çok ses yapmıyorlar."
Ömer "Korkuyorlardır belki senden."
Ömür "Olabilir."
Hayat "Bende bazen çok konuşuyorlar bazen çıt çıkmıyor."
Melda "Bende de genelde konuşuyorlar."
Ömür "Şanslıyım bu konuda."
*Zil çalar. Hayat ve Seher hariç hepsi sınıflara gider.*
Seher *Öğretmenler odasına gelirim.*
"Heh, Hayat'ım anlat şimdi bana Ömerle ne konuştunuz siz?"
Hayat "Ömür'e aşık olduğumu anlamış."
Seher "Hmm, umarım söyler de artık bir an önce kavuşursunuz."
Hayat "Hayır ya söylemesin. Ya beni değilde başkasını seviyorsa o zaman ne yapacağız?"
Seher "Adım kadar eminim seni sevdiğine."
Hayat "Maalesef, ben emin değilim."
Seher "Bekleyelim bakalım o zaman. Acaba ne zaman anlayacaksınız birbirinize aşık olduğunuzu."
Hayat "Ömür sana 'ben Hayat'a aşığım' dedi mi?"
Seher "Hayır. Ben anladım."
Hayat "Tamam."
Seher *İçimden: Çok uzatmadan açılırsınız umarım birbirinize aksi taktirde çok geç olabilir.*
Hayat *Yutkunurum.* "Bana çok imkansız geliyor..."
Seher "İmkansız diye bir şey yok bebeğim."
Hayat *Gözlerim dolar.* "Var..."
Seher *Sarılırım.* "Ya kızım, bak ağlama. Emin ol siz sevgili olacaksınız. Bana demedi deme."
Hayat "Tamam..." *Gözümden bir kaç damla yaş akar.*
Seher "Aşkım ağlama dedim."
Hayat "Elimde değil."
Seher "Elinde, gidip açılırsan ağlamazsın bir daha."
Hayat "Seher, beni sevmiyorsa ben daha beter olurum. Anlamıyor musun? Korkuyorum işte, beni sevmemesinden, istememesinden, benden uzaklaşmasından korkuyorum."
Seher "Anlıyorum bebeğim. Seni daha fazla darlamayacağım. İstediğinde açılırsın."
Hayat "Teşekkür ederim."
Seher "Rica ederim bebeğim. Daha fazla ağlama lütfen."
Hayat "Tamam."
