That Villain (hiatus)

Chapter 04

Warning⚠️: Beware of wrong grammars, typos and misspelled words
____________________________
-Galen's POV.-

Pangatlong araw na akong nabubuhay sa katawan ng prinsepe, at ang masasabi ko lang ay boring.

Gusto ko man na lumabas ngunit hindi ako pinapayagan na lumabas ni Seb kesyo 'kailangan ko daw na magpahinga'.

Ang tanging ginagawa ko ay kumain, matulog ng isa hanggang dalawang oras at tumambay sa isang mini library at magbasa o di kaya ay magsulat ng mga pangyayari na dapat kung iwasan. Kakain uli, matulog at kumain.

I really feel that I will not die at the hands of the prince's brother, but that I will die of boredom. In my previous life kase is palagi akong may mission na pumatay ng mga taong gustong ipapatay ng matandang yun.

So I have many things to do back then lalo na't maraming inuutos ang matandang yun. And I can only rest if there is no mission or maybe the mission is over.

I'm currently here at the mini library, reading peacefully cause I wanted to, sometimes it entertains me naman kase most of all na libro dito is about magic o di kaya ay mga history ng mundong to. But that ended when Sebastian came.

"I'm sorry to interrupt Little Prince, pero gusto ko lang na magpaalam dahil pupunta akong bayan baka ay kakailanganin mo ako, wag kang mag-alala segurado akong makakabalik ako bago pa mag haponan." he said and bow infront of me akmang aalis na siya ngunit pinigilan ko ito

"Wait....uhmm.....can I come with you?" kaya humarap ito at sesermonan na naman ako kaya inunahan ko na

"Come on Seb, nabo-bored na ako dito and I want to buy some things para may magawa ako dito at hindi ma bored. Atsaka two days na rin naman akong nagpahinga kaya please....let me go with you" pagmamakaawa ko dito

"*Sigh* oh sya, sige-sige. Pero kailangan mong magsuot ng cloak, para di ka makilala ng mga tao baka mamaya ay may masamang mangyari sayo" he surrender kaya napangiti ako

"Yess! Thank you Seb, I'll just get dressed" saad ko na may ngiti sa labi at agaran na kumuha ng damit at pumunta sa banyo upang magbihis

After a few minutes ay tapos na rin, bali yung suot ko ay black turtle neck, black pants and black shoes.

"Here's your hooded cloak little prince, make sure na isuot mo ng maayos para di ka ma mukhaan ng mga tao doon." Paalala nito sabay bigay sakin ng green hooded cloak.

At tumango naman ako sakanya at kinuha sabay suot ng maayos ang hooded cloak

"Halika na't marahil ay naghihintay na ang iba" aya nito at sinimulan na maglakad

"Why?? I thought you were the only one ang aalis?" I asked curiously habang sumusunod sakanya

"Ohh right, magbabakasyon kase ang mga kapatid mo ng tatlong araw mula sa academy at bukas na bukas ay dadating sila. Inatasan kami ng tagapaglingkod ng mahal na hari, kasama rin siya na bumili ng mga kakailanganin habang ang ibang mga katulong ay inatasan na mag ayos at ihanda ang lahat para bukas." He said as he closed and locked the door of my room, habang ako ay nasa likoran niya at tumatango-tango

"Let's go Little Prince, hold my hand at mag teleport nalang tayo upang mas madali tayong makarating sa karwahe" sabay lahad ng kamay niya at agad ko namang hinawakan, at mga ilang segundo ay nasa harap na kami ng karwahe

He opened the carriage for me to go inside, and when I was already in he followed and sat beside me. Actually marami sila ang nandito.

May limang katulong at isang servant na katulad ni Seb, nagulat pa nga sila nung pumasok ako ngunit agad naman silang sinabihan ni Seb na ako ang bunsong prinsipe.

They bowed their heads to show some respect and I know ang iba naman ay napilitan lang dahil alam nila kung ano ang dahilan kung bakit ako kinamumuhian ng hari't reyna, kasama narin ang mga kapatid ko.

Well, I have accepted to myself that I am really here in the prince's body for life until death. So those who are close to him are mine already, even his f-cking big problem.

Dahil sa kakaisip ko ay di ko namalayan na naka alis na pala kami, I look at Seb and ask.

"Malayo-layo ba yung bayan Seb" kaya tumingin ito sakin at ngumiti

"Oo little prince, pwede ka munang matulog alam kong hindi ka nakatulog kagabi or should I say na hindi ka talaga natulog buong gabi" he softly said kaya tumango ako.

I lay my head in his lap total malaki naman ang karwahi kaya pwedeng humiga, dinadalaw na rin naman ako ng antok.

-Sebastian's POV.-

When he layed his head on my lap I just smile at him, Hindi nagtagal ay nakatulog narin ito. Well....I hope na maging komportable siya dahil alam kung hindi siya natulog kagabi buong gabi

"Pstt! Sebastian, anong ibig mong sabihin na hindi natulog ang mahal na prinsipe??" Tanong ng isang katulong na nasa harapan ko lang, kaya tiningnan ko ito at sinabing

"Well...I think Little Prince Galen has an insomnia, napapansin ko kaseng nahihirapan itong matulog at kung makatulog man ay mahigit Isa o dalawang oras lamang" kaya nagulat ito sa sinabi ko

"Kailan pa nagsimula ito?" Tanong ni Delroy 'the servant of the King' na nasa may paanan ni prinsipe Galen.

Kumbaga siya may mataas na ranggo sa aming mga servant, siya ang gumaganap ng mga tungkulin upang atasan ang ibang katulong at tagapaglingkod kapag may pinapagawa ang mahal na hari.

"Ahmm simula nang magising siya sir" I responded, at tumango lamang ito

"Kawawa naman pala ang mahal na prinsipe, kinamumuhian na nga ng buong pamilya tapos hindi pa masyadong makatulog ng maayos" walang preno nitong saad kaya sinita siya ng katulong na nasa kanan niya

"Hoyy! mahiya ka nga nasa harap mo lang ang mahal na prinsipe, baka marinig ka niyan nako malalagot ka talaga"

"Eh natutulog naman eh"

"Pwes manahimik kana lang baka magising ang mahal na prinsipe, at hindi na makatulog" saad ng katulong na nasa kaliwa niya, kaya natahimik naman ang isa

Habang ako, si Sir Delroy at ang ibang katulong ay nakikinig lang at pinabayaan sila, I know that little Prince was sleeping at hindi na magigising sa ingay ng mga bunganga ng mga katulong

-to be continued-