my first love <3 michaeng

ikinci şans

Sabah kalktığımda üstümde sadece bir atlet vardı.

(YORUMM YAPINN VEE OY ATIN LÜTFENN)

Mina nın da sıfırkollusu.

Elleri vücudumda, kafası da boynundaydı.

Güzelce uyuyordu, kafamı ona çevirip durağına minicik öpücük kondurdum.

Hemen gülümsedi ,gözlerini yavaşça açıp yanağımdan öptü.

"Günaydın."

Uykulu sesi bu hayatta  huzuru verecek bir sesti.

Aklıma o gece geldi,herşeyin başladığı gece.

Bir anda mina dan ayrılıp yataktan yavaşça kalktım, arkamda kalan mina bana bakıyordu.

"İyi misin chaeyoung?"

Onu o gün zor bir duruma sokmuştum...

"Sadece o gece..."

Ayağa kalktı hızlıca yanıma yaklaştı.

"Chaeyoung,artık yapacak bir şeyimiz yok, yaptık bir iş, üstesinden gelmeyi bilmeliyiz değil mi?"

Haklıydı,bebeği o taşıyordu ama korkan bendim.

Neden bunu ona yaptım ki ?
Yine sorgulayacaktım ki mina bana yeniden umut verdi hatta bu umut beklenmeyen bir umuttu.

"Ben bu bebeği doğurmak istiyorum chaeyoung."

Şaşkınlığımı nereden baksanız anlarsınız.

Mina bundan pişman değildi, ve bebeği doğurmak istiyordu.

Heyecandan kelimeler boğazıma dizildi.

"Y-yani sen bu bebeği doğurmak mı?..."

Mina tamamlayamadığım kelimeye güldü, ve sağ gözünden bir damla yaş aktı.

"Evet ben Bu bebeği doğuracağım chaeyoung."

Mina ya kocaman sarıldım,yanaklarını doyasıya öptüm,boynunu kokladım.

Onu kollarımın arasına aldım.

Mina da bir bebekdi ve karnında bizden bir can taşıyordu.
O bebek bizimle büyüyecek di.
Bizimle hayatın gerçeklerini,ve daha da fazla şey öğrenecekdi.

Bu bölüm kısa sürdü
Çünkü internetim çok az yükleyemiyorum
Bu yüzden birazcık idare edin aşkimlarr💓💓
Görüşürüzzzz