Kaynaklara baktığımızda Balkanların fethedilmesinden sonra mevlid törenleri düzenlenmeye başlamıştır. Saraybosna'daki Gazi Hüsrev Bey Camiinin 1531 tarihli vakfiyesinde mevlid için 300 dirhem tahsisat ayrılmıştır. Mevlid genel anlamıyla ele alındığında Hz. Peygamber(sav) Efendimize olan sevgiyi ifade etmek için, Peygamber Efendimizin dünyaya teşrif ettiği ay olan Rebiülevvel'de, Osmanlı kültür hayatında yaygınlaşmış fert ve toplum hayatının bir parçası haline gelmiştir. Balkanlarda en çok yayılan mevlid ise Süleyman Çelebi'nin Vesiletün Necat adlı mevlididir. Şair ruhlu din adamları bu eseri tercüme etme yoluna gitmiş ya da yerel dillerde buna benzer mevlid metni yazmaya çalışmıştır. Arnavutlar arasında günümüze kadar en çok okunan ve rağbet gören mevlidler Hafız Ali Rıza Ulgintaku'nun ve Tahir Efendi Popova'nın mevlidleri yer almaktadır. Son yirmi yıl içerisinde Makedonya'da Fahrudin Osmani'nin mevlidi de okunmaya başlanmıştır. Ayrıca, Kosova'nın Prizren şehrinde besteli mevlid geleneği mevcuttur. Bestekar ve Kanuni Hacı Bashkim Cabrat idaresindeki bir heyet tarafından icra edilmiş olan bu eser 2006 yılında Prizren'de kaydedilmiştir. Eser 2007 yılında Bestekar Neyzen Hakan Alva tarafından notaya alınmıştır. Balkanlarda mevlid-i şerif törenleri adet ve gelenek haline gelmiş mübarek gün ve gecelerde, sünnet şenlikleri, doğum ve ölüm gibi vesilelerle yapılagelmiştir. Balkanlar ile Anadolu arasındaki bağlantının kopmasıyla beraber İslam karşıtlığı zuhur etmiştir. Ama buna rağmen Müslümanlar aralarında toplantılar ve merasimler yapılmaya başlamış bu şekilde geleneklerini devam ettirmeye çalışmışlardır. Düzenlenen bu toplantılar sayesinde insanlar temel dini eğitimlerini alabilmişlerdir.
