Rindou hızlıca merdivenlerden çıkarak Souya'nın yanına koştu. Tabii Ran bunu fark etmişti. O yüzden Ran'da Rindou'nun peşinden geliyordu.
Ran: RİNDOU!! RİNDOU!!
Rindou: GELME PEŞİMDEN!!!
Rindou hızlıca Souya'nın yanına koştu ve ona aniden sarıldı.
Souya: Hah? Rindo-
Ran: OROSPU ÇOCUĞU.
Souya: Ran?!
Ran souya ile rindou'nun arasını ayırmaya çalıştı ama Souya izin vermedi.
Souya: Derdin ne?!
Ran: Derdim tam olarak sen ve o lanet olası abin! İkinizinde Rindou'ya bulaşmasını istemiyorum!
Souya: BIRAKKKK!!!!
Ran: SİKTİR GİT ARTIK BİZİM YANIMIZDAN. BENDENDE RİNDOU'DAN DA UZAK DUR!
O sırada gene Nahoya arkada belirdi.
Nahoya: Bu kadar yeter.
Souya: Abi!!
Ran: Ah. Bi tanesi yetmiyormuş gibi ikinciside geldi... Ne kadar güzel...
Nahoya: Bunu bırakın artık. Souya, eve gidelim.
Souya: Tamam abi.
Rindou: Hey! Nahoya!
Nahoya: Ne oldu?
Rindou: Uzun olmasada abim ve ben sizin evinizde biraz takılabilirmi-
Ran: Hayatta olmaz.
Nahoya: Ne sıkıcıymış... Tamam, İstediğiniz kadar kalabilirsiniz.
Rindou, kawatalarla gidince Randa onunla gitmek zorunda kaldı. Eve geldiklerinde ilk 5 dk boyunca kimse konuşmadı.
Nahoya: Ran, kahve içer misin?
Ran: Granülmü, filtremi?
Nahoya: İkiside var.
Ran: O zaman filtre olur.
Souya: Bekle abi ben koyarım.
Nahoya: Sağ ol.
Souya filtre kahveyi kupaya doldurup Ran'a verdi.
Souya: Eee... hiç bi' şey demicenizmi?
Rindou: İlk defa bu kadar gergin hisediyorum...
Ran: Ben seni eve gidince çok güzel gercem.
Nahoya(pov): İşler iyice boka sardı... en azından ayrı dursalar daha iyi...
Nahoya: Ran benimle balkona gelsene.
Ran: Ha? Niye be?
Nahoya: Bi hava alırız.
Ran: ... -iç çeker- iyi...
Ran ve Nahoya balkona çıktılar.
Ran: Ne için çıkarttın beni?
Nahoya: Ben çıkartmadım sen istedin.
Ran: ...
Nahoya: Hep Rindou ile atışırmısın?
Ran: O beni hiç dinlemez... Ne yapmaya çalışırsam çalışıyım, o burnunun dikine gitmekte inat eder.
Nahoya: Öyle düşünme. Rindou eminim seni seviyordur. Sonuçta ona bildiğim kadarıyla küçüklüğünden beri ilgilenmişsin.
Ran: ... Sen... Bunu anlayamazsın.
Nahoya: Ne demek anlıyamam?! Benimde kardeşim var ve emin ol ki bizde çok zorluklar çektik...
Ran: ...
Nahoya: Biliyorum, eğer ebeveynlerin yanında değilse ve en büyük çocuksan genelde hep sen ilgilenmek zorunda kalırsın. Ama bildiğim kadarıyla aranızda sadece 1 yaş fark var?
Ran: Olay bu değil... aramızda kaç yaş olursa olsun o bana ait. Başka kimseyle olamaz. Anneme söz verdim.
Nahoya: Nasıl yani?
Ran: Annem Rindou doğduktan sonra çok hastalandı. Neredeyse hiç yataktan çıkamaz hale geldi. Annemi son görüşümde bana Rindouyu asla ne olursa olsun bırakmamam gerektiğini söyledi. Onu sizin gibilere asla emanet etmem.
Nahoya bir süreliğine sessiz kaldı fakat böyle sessiz kalmasının bir şeyi düzeltmeyeceğini düşünerek konuşmaya başladı.
Nahoya: Biliyormusun? Souya'da eskiden çok ağlardı. Küçükken ondan bir daha ağlamamasını istemiştim. Sözünde durmamış anladığım kadarıyla :)
Ran: Tsk...
Nahoya: Bi' çok bakımdan Souya'yı asla üzmedim ama onu korumak için herşeyi yaptım. Senin gibi.
Ran'ın gözlerinde iki üç damla yaş akınca Nahoya şaşırmıştı onun hiç ağlayacağını düşünmemişti.
Nahoya: Ha? Ran?
Ran: Kimin ne pislik olduğunu asla bilemezsin. Nahoya.
Ran hızlıca göz yaşlarını sildi.
Nahoya: Ran, Ne olduğunu anlatta artık burada bitsin. O lanet geçmişini kus burda. Kimseye söylemeyeceğim.
Ran: Babam... Annem öldükten sonra neredeyse hiç bizimle ilgilenmedi ve annem hakkında konuşmadı... O yüzden ilkokulda ve ortaokulda çok dalga geçmişlerdi benimle... Herşeyi Rindou'yu korumak için katlandım ben. Kimse sikiğimde değildi. VE ŞİMDİ O SİZDEN KORUMAYA ÇALIŞIRKEN BURNUNUN DİKİNE GİDİYOR!
Ran aniden sehpaya vurunca Nahoya irkildi.
Nahoya: Ran...
Ran: Anladın mı... Şimdi... Bunun paylaşmamın ikimizede faydası yoktu.
Nahoya: Hayır. Bana faydası vardı.
Ran: ?!
Nahoya: Seni sadece yapmış olduğun boklarla tanımak yerine senin böyle bir tarafını gördüm. Ağlamak için gayet normal bir sebep bu, Ran.
Ran'ın gözleri kızarmıştı ve şuanda yaşadıklarından utanıyordu. Çünkü birilerine içini daha önce hiç dökmemişti.
Ran: Çok utanıyorum...
Nahoya: Utanma Ran. Artık bitti. Hiç birşeyi bir daha yaşamıyacaksın.
Ran aniden ayağa kalktı ve salona doğru gitti. Rindou'nun yanına yaklaştı. Souya ile sohbet ediyordu. Sonra aniden Rindou'ya sarıldı.
Rindou: Ha?! Abi?..
Ran: Özür dilerim Rindou... Ben tam bir aptalım...
Rindou: ... Tamam abi. Seni affediyorum:)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
