Düşman Krallıklar

Ne İşler Karıştırıyorsun

Öncelikle herkese selam bu benim ilk kurgum o yüzden epey bi heyecanlıyım . Mutlaka yazım yanlışları olucak veya mantık hataları ama zamanla bunları düzeltmeye çalışıcam . Biliyorum belki baya bir müddet kitabım okunmıycak veya oy almıycak ama ben aklımda hayal etmeyi sevdiğim şeyleri kurgulamak istedim , aranızdan belki bazılarının hoşuna gider ve eğer ki beyenirseniz lütfen oy atmayı unutmayın , siz oy atarsanız ben daha çok yazmak isterim ve bu beni oldukça mutlu eder hem de bayaaaa 😁✨. Lütfen okursanız kısa veya uzun hiç fark etmez yorum atıp fikirlerinizi belirtin benim için gerçekten önemli böylece nasıl yazmam gerektiği hakkında bilgi sahibi olabilirim. İyi okumalaaarr umarım ki hoşunuza gideeer☺

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

Herkesin hayatının bir dönüm noktası vardır ama benimki daha ben beş yaşındayken gerçekleşmişti. Annemle yeşil vadiye gitmiştik ve o gün orda ilk büyümü yapmıştım.

~~17 YIL ÖNCE FLASH BACK~~

Diell'ın anlatımıyla

''İşte Aditya güzel kızım yaşadığımız bu büyülü diyarın adı Avalon. Bundan yıllar yıllar öncesinde büyük baban sayesinde  krallığımız bugün halen ayakta bunu hiç bir zaman unutma olur mu.''

''----''

'' Avalonda çeşit çeşit büyü var tatlı kızım ama biz bunları ak büyüler ve kara büyüler olmak üzere iki guruba ayırıyoruz. Ak büyüler iyi niyet ile yapılan büyülerdir mesela şu solmuş çiçeği görüyor musun. Şimdi ben onu hayata geri döndüreceğim tamam mı?''

Hevesle başını salladı küçük Aditya 

''Reviviscere arefactum flore'' (solmuş çiçeği canlandırmak için)

Aditya hayranlıkla annesini ve yaptığı büyüyü izliyordu. Solmuş çiçeğin annesinin söylediği sözcüklerle canlandığını gördüğü zaman hayranlıktan gözlerinin içi parlıyordu .

''Gördün mü güzelim işte bu bir ak büyü tamamen saf ve iyi niyetle yapılır. Ancak içinde en ufak bir nefret , kin , kötülük kırıntısı olsun bu kara büyüdür'' Aditya dikkatle annesinin anlattıklarını dinlemeye devam etti.

''Bak şimdi annecim bu sefer hayata döndürdüğümüz çiçeği geri solduralım tamam mı'' annesinin söylediği şeyle Aditya çiçek için üzülmüştü onun solmasını istemiyordu 

''tempus excedere''(ayrılık vakti) Adityanın tam annesini durduracağı sıra dudaklarından döküldü işte bu iki kelime

Aditya pür dikkat önünde duran beyaz ve maviden oluşan güle baktı. Gül yavaş yavaş kararmaya ve solmaya başladı onunla birlikte Adityanın yüzüde soldu. Gülün tamamen kurumasıyla Adityanın gözünde biriken yaşlar dökülmeye başladı . Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu güzel kız.

''Şiişşt ağlama güzelim , ağlama her şeyin çözümü var ama ağlamak o gülü geri getirmez''

Hıçkırıklarından Adityanın nefesi kesilmeye başlarken annesi ona ''Onu hayata birlikte döndürelim ister misin '' demesiyle nefesi biraz olsun düzene girmeye başladı

'' E-evet i-is-terim '' 

''Tamam şimdi sana söyleyeceklerimi güle odaklanıp tekrar et olur mu'' kafasını sallayıp onayladı Aditya