Kapıyı tıklattığımda içerinden 'gelin' nidası yükseldi arkamı döndüğümde Eylül bana destek verircesine baktı derin bir nefes alıp içeri girdim. Kapıyı kapatıp doktorun masasın yanındaki koltuğa doğru adımladım. Oturduğumda doktorun gözleri birkaç saniye bende takılı kaldı sonra gözlerini tekrar kağıda çevirdi bir kaç dakika daha kağıda bir şeyler daha yazdıktan sonra bakışlarını bana çevirdi.
"Öncelikle geçmiş olsun" dediğinde yavaşça başımı salladım doktor biraz daha ciddileşip tekrardan konuşmaya başladı "Kazayı yaptığınız gün size vuran araba daha çok yolcu koltuğu tarafına vurduğu için siz kafanızı cama çarpmışsınız camda bu esnada kırıldığı için tam yan tarafınızda size çarpan arabanın kapısına vurmuşsunuz" (tamamen uydurma aklıma başka senaryo gelmedi) dedi ve devam etti "Bu yüzden başınız büyük bir hasar almış ve retrograd amnezi ortaya çıkmış" dedi (retrograd amenzi:geçmişe dair olan anıları hatıraların yüzlerin ve isimlerin bellekte kaybedilmesidir)
Doktor bir kaç şey daha anlatınca bende konuşmaya başladım "Peki doktor bey bu durum kalıcı mı yoksa geçici mi?" Doktor sözü devraldı " kesin birşey söyleyemem ama bu durumda yaptığımız testler sonucunda kalıcı bir bellek kaybı gibi duruyor ama dediğim gibi kesin değil." Anlamış gibi kafamı salladım ve bir soru daha sordum "Peki bu durumun bir tedavisi var mıdır?" Doktor cevapladı "b12 takviyeleri alıp bol bol eski anılarınızı düşünmeye çalış. bazen bir anda birşey yerken veya bir yerden geçerken bir koku veya bir görüntü aklınızdaki binlerce kaybolan anılardan birkaçının kilidini açar bu yüzden bol bol gezin bu durum ancak böyle geçer."
Kafamı tekrar sallayıp ayağa kalktım ve başımla selam verip giderken doktor arkadan seslendi "Eğer aklınıza başka soru gelirse bütün detayları ailenize sorabilirsiniz." Dediğinde teşekkür edip odadan çıktım.
Çıktığımda sessizdim annemlerle çıkışa doğru gidiyorduk otoparka geldiğimizde babam anahtarı çıkartıp bastığında ışığı yanan beyaz Range Rover'a baka kaldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babam önüme geçip kapıyı açarken içimden 'vay amk gerçekten zenginmişiz' diye geçirdim babam kapıyı açınca İçeri hızlıca girdim. Girdiğim gibi başımı cama yasladım ve zaten kapanmak isteyen gözlerimi kapattım.
Gözlerimi yavaşça araladığımda daha araba süren babamı gördüm konuşmadan yavaşça gözlerimi cama çevirdim ve akan yolu izledim. Evin önünde durduğumuzda tekrardan şok oldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
