☆★☆
"Corentine, uyan."
Venom'un bana seslenmesiyle bilincim açılmaya başladı. Gözlerimi açıp tavanı seyrederken "Ne oldu?" diye fısıldadım. O sırada odanın kapısı açıldı ve içeriye Fury ve iki adam girdi.
"Günaydın Corentine."
Yanında getirdiği iki adam beni yataktan kaldırıp ellerimi arkadan kelepçeledikten sonra iki yanıma geçtiler. Bende ne olduğunu anlamamış bir şekilde Fury'e bakıyordum. Beni kollarımdan tutup kapıya götürdüler. Ardından büyük bir odaya geldik. Biraz ileride camdan bir oda vardı. Görevliler beni oraya bırakıp gittiler. Onlar çıkınca arkadan bağlı olan ellerimdeki kelepçe birden açıldı.
"Güzel teknoloji." Dedi Venom.
Bencede.
Camın arkasından elleri ceplerinde beni izleyen Fury konuşmaya başladı.
"Yenilmezler birazdan burada olur. Seninle konuşacaklar."
"Serbest bırakılmam konusunda mı?"
"Evet."
Başka neden olabilirdi ki zaten. Hepsi benim sütten çıkmış ak kaşık olduğumu sanarken Hydra için casusluk yapacaktım. Çok küçük yaştan beti Hydra'da olduğum için beni kontrol etme gereği duymamışlardı, bana işkence etmemişlerdi veya hafızamı silmemişlerdi. Çünkü silebilecekleri tek geçmiş, onlardı.
☆★☆
Az önce beni buraya getiren adamlardan biri kapıyı açtı. Camın arkasında duran insanlara baktım. Yavaş adımlarla -ve oldukça heyecanlı görünmeye çalışarak- kapıya yaklaştım. Yavaşça dışarı çıktım. Sol ayak bileğimdeki kelepçeyi yeni fark ediyordum. Kendiliğinden açıldı ve yere düştü. Eğilip yerden aldım ve Fury'e yaklaşıp ona verdim. Bundan sonra ne olacaktı? Yavaşça diğerlerinin yüzlerini süzdüm. Bazıları tepkili, bazıları ise yumuşak bakıyordu.
"Ben gidiyorum. Yapacak işlerim var. Sonra görüşürüz Corentine."
Fury tek eliyle kolumu sıkıp odadan çıkmıştı.
"Biz de gidiyoruz. Laboratuvarda işlerimiz var."
Tony, Bruce'a bir bakış atıp çıktı. Bruce da peşinden gitti. Rhodey, Sam, Peter ve Natasha beni başlarıyla selamlayıp gittiler. Sadece Yüzbaşı, Bucky ve biz kalmıştık.
"Ne kadar sıcak bir karşılama, siktirsinler. Ayrıca adamın biri çikolataya benziyordu."
Venom'un söylediği şeyle kendimi tutamayıp kıkırdadım. Geldiğinden beri bana bakmayan Bucky ve sürekli beni izleyen Rogers bana odaklandılar. Bunu fark edip onlara döndüm.
"Şey, serbest olduğum için çok mutluyum da." Dedim gülümsemeye çalışarak.
"Yaa ne demezsin."
Venom'a susmasını söylemek için boğazımı temizledim.
"Merak etme diğerleri de sana zamanla alışır. Senin hiçbir suçun yok hiçbir şeyi isteyerek yapmadın."
Gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Steve ise konuşmaya devam ediyordu.
"Bucky'de seninle aynı yollardan geçti. Ben iyi dert ortağı olursunuz. Hatta Buck sana etrafı gösterebilir. Değil mi Buck?"
