Aldecantra Series #2: A Love Made In Tagaytay

Kabanata 1

Flashback

“Hindi ka ba nakikinig sa akin?! Sabing huwag kang aalis e!” He shouted habang hawak-hawak ang aking buhok.

Sobrang higpit.

“A-Aray... B-Bitawan mo naman a-ako... N-Nasasaktan a-ako...” Mahinang sabi ko habang nauutal na. “H-Hindi... Hindi n-na ako a-alis...” Pagsisinungaling ko.

Dahan-dahan niya namang binitawan ang buhok ko habang ang mga luha ko ay dumadaloy pa rin sa aking mag kabilang pisngi. I really hate him. I want to leave so bad.

Nasa sala kuwarto kami ngayon‚ madilim‚ tahimik‚ puro sigaw niya lang ang naririnig ko sa araw-araw.

Nakakapagod. Nakakaiyak.

Juanickie hugged me suddenly while I was still sobbing. My heart aches so bad. I don’t want to cry everyday because of him.

Baliw siya. Baliw.

“Shh... I’m sorry‚ Ivy... I didn’t mean to hurt you like that--”

Malakas ko naman siyang tinulak at napaupo naman ako sa sahig dahil sa pagod na aking nadarama na laging ginagawa niya sa akin.

I really hate him. I don’t like my Ivy second name anymore because he always called me like that imbis na Veniz ang itawag niya sa akin. I really hate my name anymore. Veniz Ivyxindi? I really fucking hate my name.

“K-Kahit s-sabihin mo iyan sa akin‚ h-hindi ka p-pa rin titigil...” Mahinang sagot ko‚ alam kong naririnig iyon ni‚ Juanickie.

Lumuhod naman siya sa harapan ko at hinawakan ang baba ko‚ at tinignan ako sa aking mga mata. “Just... Don’t leave me.” Mahinahong sabi niya sa akin.

Hindi ko siya pinansin and I wiped my own tears. Humiga naman ako sa kama at tumalikod sa kaniya na kung saan nakatayo siya sa gilid ko.

I’m leaving later.

Fuck this house.

Fuck him.

Juanickie Sander Caster. My fucking boyfriend who hurted me physically for almost one year. He was nice when I first met him‚ but the time goes by‚ he changed. He’s a psycho and he’s so obsessed with me. Halos hindi ako nakakalabas ng bahay para makipagkita sa mga magulang ko. My family thought that I was doing fine‚ but I wasn't. Juanickie told my Mom that I was doing fine with him‚ siya palagi ang kumakausap sa pamilya ko imbis na ako. Baliw, literal na baliw.

I met him when I was at my job. I’m a florist and he always visit there, like everyday na talaga. Nahulog ako sa kaniya dahil sa mga pakitang tao niya sa akin‚ I never expected that he was the devil in my life.

Fuck that man.

I want to kill him so bad, pero sobrang lakas niya tangina.

He’s a CEO‚ pagmamay ari siya ng isang mamahaling brand na sasakyan. I don’t know what it is‚ wala na akong pake. Siya ang nagmamay ari sa kompanya niyang bulok‚ hindi niya nga mai-maintain ng maayos. Kapag may problema sa kompanya niya‚ sa akin niya binubuhos lahat ng galit na nararamdaman niya.