GULA DİYARBEKİRÊ

GULA DİYARBEKİRÊ (4)

Selammm ben geldim bu bölümü biraz daha uzun tuttum aslında bugün atmayı düşünmüyordum küçük bir jest olsun bu da benden size düzeltme yapılmadı bilgisayarım bir iki sorun oluşturduğu için telefondan yazmak zorunda kaldım ki daha öncede sizleri çok fazla bekletmiştim bekletmemek için telefon üzerinden yazıp noktalama işaretlerinin olmadığı bir bölüm paylaşıcam şimdiden yazım hataları içinde özür dilerim Instagram pek ilgisini çekmiyor kimsenin takip ederseniz ordan sizlerle iletişime geçip sıcak ortamı olucak bir grup kurmak isterim çok konuştummm tekrardan özür dilerim ve görüşmek üzeree sizlerii seviyorumm güzelliklerim💋💋💋

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

İyi okumalar...

Bileklerimden sızan ılık koyu kırmızı
damlaları  görmediler mi onlar, için kim dökecekti tuzlu suyu hayat acımasızlıklarla dolu başardım dersin başaramazsın, bu yol bitti dersin bitiremezsin. Bu hayat başarısızlıklar bitmeyen yollarla son bulacak haftalar, ayları aylar yılları getirecek nasıl geçti diye dönüp arkana bakarsın. Anlamadım ki ben mi iyileşmemiş bir, yarayım herkes mi keskin bıçak sormadım sadece kanadım tartışmaktan yoruluyorum defalarca kendimi anlatmaktan anlatamamaktan, yoruluyorum herşeyi olduğu gibi bırakıp gitmek istiyorum tek başıma yürüyorum bu yolda ileriyi göremiyorum. Arkama bakamıyorum bakarsam o girdap beni içine çekip alacak gibi hissediyorum o girdapta boğulurum korkusuyla yürüyorum.

Gözümü açtığımda odadaydım gitmiş miydi Ağabeyim bırakmazdı ki incisini dönmezdi arkasını yataktan fırlayıp kapıya koştum kapıyı açıp çıktım koşarak merdivenlere doğru, ilerledim inmeye başladım avluya geldim kimse yokturdu, gitmezdi bırakmazdı beni salona doğru koşup içeriye girdim herkes ordaydı Ağabeyim yokturdu dermanım kalmamıştı belimi bükmüştü Ağebeyimin beni bırakıp gidişi herkeste gözümü, gezdirdim sol gözümden bir damla yaş aktı boynuma doğru yol aldı Botan Ağaya baktım o da bana baktı uzun uzun baktıktan sonra başını diğer tarafa çevirdi neydi bu ne demekti sen bu konağa bize mahkumsun demek miydi gözlerimde ki yaşı tutamıyordum yüreğim dayanmıyordu kimsessiz mi kalmıştım ciğerlerim, patlayacakmış gibi hissediyordum başım dönüyordu odanın duvarına tutundum kendimi bıraktım yere çöktüm bırakmasaydın Ağabey beni bu canilerin eline insan göz bebeğini inci tanesinden vazgeçer mi hiç vazgeçmişlerdi beni yakan herkes yansın istiyordum. Piroz Hanımın konuşması ile yüzüne baktım.

" Ne sandın gelin hanım Ağabeyin seni kurtaracak mı "

Bu kadın anne değil miydi bu kadının evlatları yok mu vicdanı, merhameti nerdeydi bu kadının görmüyor muydu halimi bende bir ananın, evladı değil miydim bende bir babanın gözü kulağı değil miydim bende etten kemikten insan değil miydim de beni görmüyordu. Piroz hanımın konuşmasından sonra Botan Ağa kükrercesine bağırdı.