𝓘𝓵𝓴 𝓿𝓮 𝓼𝓸𝓷-𝓚𝓪𝓮𝔂𝓪

𝓑𝓲𝓻𝓲𝓷𝓬𝓲 𝓫𝓸𝓵𝓾𝓶: 𝓚𝓪𝓮𝔂𝓪

Kaeya'yı küçüklüğünden beri tanırım Diluc ve Kaeya her zaman çok yakın olmuşlardı bir elmanın iki yarısı gibi.

Ama bir şeyler değişti o gün, bir şeyler değişti

"Kaeya neler oluyor neden bir anda siz!" Sözümü bitirmeme izin vermedi bana döndüğü anda ki o bakışı, asla unutulmayan gözünde ki o sinir ve hüzün. "Y/N susmalısın, çok fazla soru soruyorsun!" Kendimi geriye çekmek zorunda kaldım olayları kavrayamıyordum Diluc Knight'lar dan ayrıldı Kaeya çok gergin.

İkisi konuşmuyordu neler oluyor?

Archonlar aşkına neler oluyor?

Adımımı geri attığımda Tavern'in kapısının hızla açıldığını gördüm Diluc geldi sonunda ikisinin bana bir şeyler açıklaya bileceğini umdum.

Umdum?

"Diluc!" Bana bakmadı bile direkt Keaya'ya doğru ilerledi, sonrası ise tamamen kaos'tu.

Yorgundum hemde çok bugün olması gerekenden daha yoğun bir gündü. Mondstand özgürlüğün şehri derler hep en özgür halkın biz olduğunu söylerler, ama ne kadar doğru? Özgürüz ama kendi kafesimiz içinde.

Uçurumdan sarkan ayaklarıma baktım önümde uzanan buz gibi okyanus suyunun üzerinde bir süre gözlerim kaldı, hep boğulmaktan korkmuştum hep sudan korkmuştum. Hep ölümden korkmuştum?

Artık gitme zamanımın geldiğini anladığım için kalkmak için yeltendim ama başımın dönmesine engel olamadım ayağa kalktığım anda gözlerimin kararması ile geriye doğru düşmeye başladım ta ki sıcak bir el beni kolumdan tutup çekene kadar.

"Y/N dikkatli olsana!" Gözlerim tekrar görmeye başladığımda önümde duran figüre baktım, Kaeya.

"Kaeya ne oldu ne yapıyorsun burada?" Kaeya benim düzgünce durmamı bekledikten sonra kolumu bıraktı yine beni sıcak bir gülümseme ile karşılamıştı onu genelde Mondstand dışında görmezdim veya Tavern dışında demek daha doğru olur, Kaeya bu kadar içmezdi en azından benim bildiğim Kaeya. "Seni arıyordum." Beni mi arıyor?

Şaşırtıcı gelmişti aslında Kaeya o olaylardan sonra benimle nadiren konuşmuştu Diluc'da öyle Amber, Jean, Barbara, Rosaria, Albedo, Sucrose hatta Klee bile beni yok sayıyorlardı kendimi hayalet gibi hissetmeden edemiyordum.

"Beni neden arıyordun ki?" Cevap vermesini beklemek istemiyordum gitmek istiyordum beni bu kadar zaman yok saydıktan sonra neden geri geldin beni görmeye neden geldin? Canavar değil miyim ben beni neden şimdi unursuyorsunuz? Benim tek yaptığım seni korumaktı benden ne istiyorsun daha Kaeya.

"Sende acaba Inazuma'dan gelen özel paketlerden var mı diye soracaktım."

Doğru paketler özeller, tabikide asla aklıma gelmemişti. Mondstand halkı tarafından tamamen dışlandıktan sonra kendime yeni bir hayat kurmaya karar vermiştim taşıyıcılık.

"En son paketi Liyue'de Hu Tao adında birine verdik o yüzden, bitti." Kaeya pes edercesine bir nefes verdi, sanırım bu paketi çok istiyordu. Aman banane ki istiyorsa zamanında alabilirdi değil mi?

Soğuk rüzgar sırtıma vurduğunda titremeden edemedim soğuk dan nefret ederdim, ben çoğu şeydeb nefret ederim aslında. Başta yalnızlık olmak üzere, ama şu duruma bak ki şuan çok yalnızım hatta yıllardır.

"Bir ara..." Düşüncelerimden beni Kaeya'nın yumşak sesi çekip aldı, benim ile yıllardır ilk kez bu kadar arkadaş canlısı denecek bir tonda konuşuyordu, neden ki? Benden bir şey mi istiyor benden daha ne istiyor?

"Bir ara çay içmeye ne dersin?" Çay mı, benim en sevdiğim içeceği hala hatırlamasına şaşmalı ben bile unutmuştum halbu ki.

"Olur bir ara bana gelirsen sana yaparım." Aptal mıyım ben? Onu evime davet ettim, kesinlikle aptalım.

"Harika senin yaptığın çayı hep sevmişimdir." Yalan değildi cidden yalan değildi bana verdiği gülümseme ve ses tonu onun gayet ciddi olduğunu gösteriyordu. Yoksa yıllar sonra beni tekrar görmeye mi karar vermişti, ama neden?

"Sonra görüşürüz madem?"

Sadece kafamı salladım ve onun gülücüklee ile gidişini izledim, neden şimdi geri geliyorsun? Neden beni bu kadar yıl boşlukta bıraktıktan sonra geri geliyorsun?

🌸:Bu bölümü birinci şahıs yazdım ilk birinci şahıs deneyimim umarım beğenmişsinizdir bu Kaeya hikayesini tamamen birinci şahıs yazma düşüncelerim var umarım beğenip eğlenmişsinizdir!