iki yıl sonra;
Aradan tam iki yıl geçmişti beni evlatlık edinmişti o beni kızı gibi görüyordu ben de onu annem ikimizde birbirimizi tamamlıyoduk.
O artık benim annemdi durumu baya iyiydi beni bir şekilde okula başlattı onun için çalışıyor onun için gidiyordum şimdi 11. sınıfa gidecektim okulun başlamasına bir hafta olduğu için tatili bitirip eve gitme kararı aldık.
''Eylül kızım hazır mısın hadi''diye bağrıyordu annem.
''Tamam anne geliyorum'' diye cevap verdim.
Benim yakın olduğum güvendiğim tek arkadaşım vardı Ecem çok iyi bir kızdı.
Sonunda eve varmıştık saat geç olmuştu hemen gidip yattım.
''Anne kurtar beni ne olur beni onlara verme anneeee''
''Umut neredeydiniz umut benle niye konuşmuyorsun dur nereye anneeee''
Ohh! rüyaymış uyandığımda annem endişeyle bana bakıyordu oda en az benim kadar korkmuştu nasıl bir rüyaydı böyle o benim annemdi o beni bırakmayacak o hep beni koruyacaktı ona çok güveniyordum.
İdil annem 45 yaşındaydı ama daha küçük gösteriyordu o benim hem arkadaşım hem annemdi ona bir şey olursa yaşayamazdım.
Sabah olmuştu idil annem biriyle konuşuyordu bu bir polis di hala bulamamışlar mıydı Mesut abiyi kim bilir şimdi kimi ailesinden ayırıyordu ama bir söz vermiştim giderken onlara sizi bir gün bulacağım diye ama ben işe yaramazın tekiydim elimden hiçbir şey gelmiyordu.Annem beni görünce hemen ben size uğrayacağım deyip kapıyı kapattı endişeli görünüyordu bir şeyler vardı ve bana söylemiyorlardı.
''Günaydın kızım''
''Günaydın anne deyip yanağından öptüm'' ne olduğunu bana söylemeyecek miydi.
''Kimdi onlar''
''Kimler'' bilmiyormuş gibi davranıyordu.
''Anne kötü bir şey yok değil mi?'' dedim üzgün bir sesle.
''Saçmalama sen benim yanımdayken kimsenin sana bir şey yapmasına izin vermem sen benim canım kızımsın''dedi ve sarıldı uzun süre böyle kaldıktan sonra sessizliği annem bozdu.''
''Hem hadi benim karnım çok acıktı'' dedi ve kahvaltıya başladık.
İkimizde kahvaltıda tek kelime etmedik kahvaltı bitince hemen odama çıktım whatsappdan Ecemle konuştuk.Hanımefendi yazın erkek arkadaş yapmış bak bak onu çok özlemiştim yazın hiç görüşememiştik.Normalde okulu sevmem ama iyi ki Ecem var.
Bütün yaz asosyal asosyal takılıyordum ya da annemle güneşleniyordum o yüzden hiç arkadaş yapmamıştım yazın her zaman ki gibi sadece Ecem vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Eylül Sabahı
ChickLitO daha çok küçükken atıldı hayata ama ne olursa olsun onun bir sözü vardı ''korkmayacaktı'' diğer wattpad hikayelerinden çok farklı bir kitap olacak umarım :))