3 ay aradan sonra tekrar okuldaydık hemen gözüm Ecem'i aradı oda beni arıyordu sanırım şaşkın ya. Sonunda oda beni gördü yanıma geldi sımsıkı sarıldık birbirimize.
''Eee beni yeni sevgilin ile tanıştırmayacak mısın?''
''Tabi ki tanıştırıcam gel benimle'' dedi ve çekiştirmeye başladı.
Koşarak geçtik herkesin önüne sanırım oda benimle tanışmak için bekliyordu.
''Merhaba ben Eylül''dedim ve elimi uzattım.
''Merhaba benim adım Umut dedi'' o ismi söylemesiyle o çocuklara verdiğim söz geldi aklıma. Ben onlar bir söz vermiştim gelecektim kurtaracaktım onları ama olmuyordu Umut neredeydi ona ne olmuştu bilmiyordum.
Müdür konuşmasını bitirdikten sonra sınıfa gittik biz Ecemle aynı sınıfta değildik artık ben sayısalcıydım o ise dilci o yüzden bu sene ayrı sınıflardaydık.
Sınıfa gittim arkalardan bir yere oturdum yanımda bir kız vardı. O da iyi birine benziyordu. Normalde hiç yapmadığım bir şey yapıp onunla konuşmaya karar verdim.
''Ben Eylül'' dedim ve elimi uzattım.
''Ben de Rüya'' dedi ve konuşmaya başladık ilk ders boştu.
Rüya ile iyi anlaşmıştık bu okulda iyi anlaştığım ikinci kişiydi o.
Sonunda okul bitmişti eve gidiyordum annemin benim için özel olarak tuttuğu şoförü bekliyordum her zaman dakikası dakikasına gelirdi 15 dk olmuştu ama endişeleniyordum telefonuma baktım şarjı bitmişti beklemeye devam edecektim tek başıma gidemezdim eve, bahçede benimle birlikte biri daha vardı ama onun arabası vardı daha doğrusu burda okuyanların çoğunun vardı. Bu çocuk bizim sınıftaydı. Niye gitmemişti neyi bekliyordu ki.
''Selam yardım edebilir miyim?'' dedi ve bana doğru yaklaştı ama güvenmiyordum kimseye korkuyordum kaçmak istiyordum aslında çocuk kötü birine benzemiyordu yeni gelmişti okula.
''Evlenme teklifi etmedim sadece yardım edebilir miyim? diye sordum bu kadar düşünmene gerek yok dedi.
''İstemez'' dedim bi anda tek şansımı da kaybediyordum.
Amaaan giderse gitsin annem beni mutlaka gelir alırdı.
Ohaa! onlar bana mı bakıyorlardı bu tarafa geliyorlardı sapıklar bir genç kız gördümü üşüşürsünüz başına ama o savunmasızdır kimse düşünmez bunu sadece onların bir anlık zevki için o kızın tüm hayatı mahvoluyordu.
''Dur bekle kararımı değiştirdim'' dedim ve koşarak arabasına bindim oda şaşkın şaşkın bakıyordu o da bindi ve gitmeye başladık.
''Ne oldu neden endişelendin niye arkana bakıp dururyosun bu arada benim adım Özgür'' ne kadar meraklı bir tipdi sürekli soru soruyordu içinden sanane diyesim geldi ama söylemedim sonuçta onun arabasındaydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Eylül Sabahı
ChickLitO daha çok küçükken atıldı hayata ama ne olursa olsun onun bir sözü vardı ''korkmayacaktı'' diğer wattpad hikayelerinden çok farklı bir kitap olacak umarım :))
