"ඒයි....ඒයී....නැගිටිනවා.තමුසේ තව කොච්චර වෙලාවක් ඔහොම නිදන් ඉන්නද?"
ජංකුක්ගේ මේසේ පැත්තෙන් හිටගෙන හිටිය හුවාන් ජංකුක්ව හතරවෙනි පාරටත් ඇහැරවන්න උත්සහ කලේ ස්කෝලේ ඉවර වෙලා හුඟක් වේලා ගිහින් තිබුණු නිසා.
"ම්ම්ම්ම්.....ඕ...ඇයි....මොකෝ?"
ජංකුක් අමාරුවෙන් ඔලුව උස්සලා හුවාන් දිහා බලලා එහෙම ඇහුවා.
"උබව මම කොච්චර ඇහැරවන්න try කරාද?උබ නෙමේ නැගිට්ටේ.මට මේක කියපන්.උබ ඊයේ රෑ හරියට නිදා ගත්තේ නෑ නේද?"
"මං මොන බම්බුවකටද රෑ ඇහැරගෙන ඉන්නේ......?අනිත් එක මට කෙල්ලෙක් වත් නෑනේ"
"උබට කොහොමත් කෙල්ලෙක් සෙට් වෙන්නේ නෑ බන්.උබ හෙන රෝස මල.."
"අනේ පලයන්..උබ මේ මම එක දවසක් අඬනවා දැකලා පම්පෝරි කියවන්න එනවා.රෙද්ද.."
ජංකුක් එහෙම කියලා බෑග් එකට පොත් ටික ඔබලා පුටුවෙන් නැගිට්ටා.
"මේ අහපන් ජංකුකා....මම උබ ගැන හොඳට දන්නවා.උබ පිටට ඔය චණ්ඩි මූන දාගෙන හිටියට උබ ඇතුළින් හෙන ලාමකයි."
"හරි හරි....මගේ තාත්තාටයි , අයියටයි , මාව බිහි කරපු මගේ අම්මටයි වඩා මං ගැන උබ හොඳට දන්නවා.හරිනේ?සතුටුයිනේ?අපි දැන් යමුද බොසා?"
"හහ්"
ජංකුක් එහෙම කිව්වට පස්සෙ හිනා උන හුවාන් ජංකුක්ගේ කරට එක අතක් දාලා, අනිත් අතින් බෑග් එක අතින් අරන් ජංකුක් එක්ක පන්තියෙන් එලියට ගියා.
....................................................................................
Jin Joo Grill Restaurant
"කොහොමද පුතා අලුත් ස්කෝලේ?"
Taehyung ඉස්සරහා වාඩි වෙලා හිටිය වයසින් මුහුකුරා ගියත් කඩවසම් පාටින් සිටින පුද්ගලයා Taehyung දිහා බලලා එහෙම ඇහුවා.
"වරදක් නෑ තාත්තේ...හොඳයි."
"මට දුන්නු answer එකෙන් නම් මම එච්චර satisfy උණේ නැහැ.කලින් ඉස්කෝලේ හිටපු අපතයෝ වගේ මේකේ එවුනුත් පුතාට වැඩක් කරගෙන ඉන්න දුන්නේ නැද්ද?"
"අනේ...එහෙම නැහැ.මම හිතන්නේ මගේ පන්තියේ හිටපු දඩබ්බරම ලමයිනුත් එයාලගේ පාඩුවේ හිටියේ.අනිත් එක තාත්තේ කලින් ස්කෝලේ හිටපු එවුන් තරම් එයාලා එච්චර පොහොසත් කියලා පේන්නෙ නෑ"
YOU ARE READING
𝚈𝙾𝚄𝙽𝙶 𝙻𝙾𝚅𝙴 |.𝚃𝙰𝙴𝙺𝙾𝙾𝙺.|
Romanceසදාකාලික අවසානයක් දැකිය නොහැකි ආත්මීය බැඳීමකි. "අසම්මතය තුළ මා හිර වෙද්දී ලෝකය ඉදිරියේ වින්ද දුක මා තරම් දන්නේ වෙන කවුද? ඔබ වෙනුවෙන් සිත තුළ ප්‍රේමය තුඩු දෙන නිසාම, හදවතේ ඔබට ඇති ප්‍රේමය තවමත් නොමැරී පවතී" ...
