abilerim Ve Deyişen Hayatım

37. Bölüm

Hayatım boyunca tüm olaylarda Herşeyde kendimi suçladım tacize uğradığım gün keşke susmasaydım diye

kendimi suçladım berk ile Bartu kavga ettiğinde kendimi suçladım

Hep herşeyin kendi suçum olduğunu düşündüm ve ister inanın ister inanmayın bu sizin kendinizden nefret etmenize sebep oluyo

Ve ben şuan farkediyorum hayatım boyunca kendimden nefret ettim ve bunun sebebi insanlar deyildi kendimdim. Kendi kendime kendimden nefret etmeme sebep oldum

Bu hafta çok düşündüm ve berk i üzdüğüm fark ettim sonuçta benim için

kavga etmişti sonradan tanıştığı benim için doğduğu günden beri tanıştığı kardeşi ile kavga etti

Evet gene bu benim yüzümden di maalesef. Bugün Abimler ve barlas okula gelmemişti işleri varmış

Bende okula otobüs ile gelmiştim tam kapının önüne gelmiştim ki önümde Bi araba durdu ve arabadan kalıplı iki adam

indi tam biraz ürktüğüm için okula girecektim ki adamlardan biri bana seslendi "pardon bakarmısınız" dedi

onlara doğru döndüm zaten geç kaldığım için bahçede kimse yoktu

Tam onlara dönmüştümki arkalarında şuan da fark ettiğim kişiyi gördüm arkalarındaki kişi toprak sarmaşık dı

benim öz babam ama benden nefret eden öz babam sebepsizce

Ağzımdan kendi kendine "b-baba" kelimesi çıktı bunu niye dediğimi bilmiyorum ağzımdan anlık çıktı

"baba tabi ya baba beni oğullarını düşman ettikten sonra baba diyorsun bide" dedi ne yani abimlerle kavga etme

sebebi ben miydim evet tabikide bendim ama yani ben kötü bişey yapmamıştımki

"ben bişey yapmadım" dedim sesim titriyodu "Biliyomusun bugün kiminle hatta kimlerle rastlaştım" dedi ve o an

arabanın kapısı açıldı içeriye bu dünyada son görmek istediğim iki kişi indi arabadan gerçek olmayan babam ve Caner

Hayatım boyunca hiç Bi isim den nefret dahi duyamcağınızı düşünür müydünüz ben o güne kadar düşünmezdim

Belkide düşünüyolar o kadar bişey yapmamış diye ama bide düşünün ki on dört yaşındaki Bi kızda bu olayın nası bi tranva bırakabileceğini ve lütfen öyle düşünün

Evet kapıdan giren kişilerden biri hayatımın başlangıcında var olan kişi diğeri ise hayatımın bitiş noktasında var olan kişi ve ikiside hem başlangıcımda hemde bitişimde varlardı

Ama bilemezdim ki hayatımın bitiş noktası diye adlandırdığım zamandan iki yıl sonra hayatıma mükemmel insanlar gireceğini veya nerden bilebilirdim ki aşık olabileceğimi?

Ben eslem sarmaşık iki yıl sonra gerçekten birine aşık olduğumu hissediyorum

Hayatımda ilk defa Abimler hariç başka bi erkeğin beni gerçekten sevdiğini hissediyorum bana değer verdiğini hissediyorum bu aşk mı oluyo sizce?

Ben hayatımda ilk defa böyle bişey hissediyorum sevilmek bumu?

🌙

Karanlık Bi sokaktayım sanki oradan kaçmak istiyorum uzaklaşmak istiyorum

Çünkü o sokağın bitişinde beni kötü şeylerin karşılıycağını biliyorum

Ama genede yürüyorum belkide o kadar kötü deyildir diye sokağın bitişinde beni

Bi prens karşılıyor kara kaşlı kara gözlü prens adı Uraz oluyo ne kadar kötü şeyler

yaşamasına rağmen ayakta duruyo bazen güçsüz düşüyo ama gene tek başına
ayağa kalkıyo ama ben istiyorum ki tek başını ayağa kalkmasın benimle kalksın

beraber kalkalım beraber gülelim beraber lunaparka gidelim beraber gevrek yiyelim
lütfen şuan duygusal Bi sahnedeyiz gevrek deyil simit falan demeyin beraber

gevrek yiyelim hani dizilerde Olur ya martılara gevrek atarlar istiyorum ki
beraber martılara gevrek atalım kırmayalım birbirimizi tabi beş abiye sahip Biri olarak

nası bunlar gerçekleşir bilemiyorum ama hayal işte

Gözlerimi açınca kendimi yerde fayansın üstünde olduğumu fark ettim üşüyodum burası soğuktu etrafımı incelemeye başladım Bi odadaydım küçücük Bi oda

kutu gibi ne eşya ne farklı bişey hiçbir şey yoktu bembeyazdı Bi büyük cam ayna ve karşımda küçük bi ayna vardı kenarlari

pembe renginde o an aklıma bişey geldi o benim içten içe en sevdiğim renk pembeydi hiç kimse ile paylaşmamıştım bi kişi hariç Caner hariç

Sonra odada Bi ses yankılandı "burada neden olduğunu merak ediyosundur umarım" dedi öz babam öz ve öz babam

Sesin nerden geldiğini anlamak için etrafımda döndüm ama anlayamadım

"bu sessizliği evet olarak kabul ediyorum. biliyorsun ki en son Uraz ın sayesinde herkez içini dökmüştü. Bazıları dayak yemişti ve şimdi hepsinin bedelini ödemek için buradasın uraz a bunları ödetmek için buradasın"

Dedi o büyük cam ayna dediğim yerden biri göründü - bu aynada Bi bokluk çıkacağını biliyodum - içeriye ite kakıla

Sokulan kişi Uraz dı elleri bağlıydı biz ne yaşıyoruz Allah aşkına

Sonra odada duvarla aynı renk olduğu için belli olmayan Bi kapı açıldı içeriye tüm korkularıma sebep olan kişi girdi

Caner özyaka eskiden hayallerimi süsleyen şimdi ise kabuslarımı süsleyen kişi girdi içeriye

Neden bu kadar zordu hayat neden tam Bi adım attım derken üç adım geriye gidiyorum cevap versene niye bu kadar zorsun hayat? Niye

Hayat bazen karşınıza zor şeyler çıkara bilir bazen insanlar, bazen maddi durum ve birçok bazen gibi. Bu zorlukları aşabilirsiniz diyemiyceğim çünkü daha ben aşamamışken tanımadığım tam

olarak derdini bilmediğim insanları nası teselli edebilirim ki? Ağlamak mı istiyorsunuz ağlayın canınız yanıyo belki sarılmak istiyorsunuz birine biri sizi sorgulamadan belkide senin hatan vardır

diye düşünmeden anlamasını istiyorsunuz ama olmuyo inanın ilk başta bende bunu istedim babamdan, babam sandığım kişiden, caner den ve sevdiğim arkadaşlarım dan ama hiçbiri

anlamadı o hariç Uraz hariç evet belki beni geçmiş zamanda çok kırdı çok incitti ama bazen öyle Bi bakıyo ki ona yaşadığım şeyi anlattığım zaman bana acıyarak deyil anlarmış gibi baktı

diyeceksiniz ki sadece o hariç diyorsun abinler de sana anlayarak bakmadı mı? Evet anlayarak baktılar ama Uraz gibi deyil bilmiyorum bu aşk mı oluyo?

"çok koştum çok yoruldum ve şimdi bende düştüm" zihnimde sabah dinlediğim afili yalnızlık şarkısı çalıyodu

Ben bana insanlar acıyarak deyil anlayarak baksın istedim ve sadece o bana öyle baktı