The Billionaire's Fiance (Completed)

Chapter 30: Blue Eyes

NOTE: This chapter revealed what WAS happened between the RELATIONSHIP of Finn and Euphoria Skye.

I was pacing back and forth while waiting for Finn. I was very excited to what he will say. Maybe a date? Perhaps, pero at the same time kinakabahan ako kasi paunti-unti nang lumalabas iyong mga tao sa restaurant.

Inilabas ko ang phone ko at tumingin muli sa message ni Finn at binasa iyon.

From: Finn
Meet me at IntimateS Cafe, 6pm.

Pero hanggang ngayong 7:30 ay wala parin siya. Lumipas ang ilang minuto hanggang sa 8pm na ay nilapitan ako ng waitress at kinausap.

"Ma'am, hanggang ngayon po ba ay wala si Senator Finn?" Syempre alam ng mga tao kung sino ang fiancee ng Senator kaya maayos akong pinapakiusapan.

I smiled sadly as her eyes looked at me with pity. "I texted him, maybe he will see it. For now, is it okay if I request to extend for a bit. Promise if hindi siya dadating hanggang 8:30 ay aalis na ako."

Ngumiti sa akin ang waitress at nagbow. "Sige po ma'am. Naiintindihan po namin kayo ng crew. By the way, ang ganda po niyo ngayon atsaka totoo ang sabi-sabi na ang  bait ninyo, bagay na bagay po kayo ni senator Finn."

"Salamat."

I thanked the waitress then stared at the screen of my cellphone. Kasalukuyan ko siyang tinatawagan pero hindi sumasagot. Baka nasa work pa siya, pero makalipas ang 30 minutos ay wala parin kaya tumayo nalang ako at akmang aalis nang pumasok sa restaurant ang lalaking nagpapatibok ng aking puso na mukhang tumakbo papunta rito.

May sugat rin sa mukha at nang lumapit ako sakanya, haplusin ang mukha niya nang iniwas niya ito. His blue eyes screams tiredness.

"Finn, what happened? Bakit ka may sugat? Ano nangyari sa iyo, sino may gawa niyan?" Sunod-sunod kong tanong ngunit tahimik niya lang akong minamasdan. "Finn, halika... Gamutin natin ang sugat mo..."

Nang tingnan ko siya sa kanyang mata ay wala iyong emosyon. Hindi ko alam pero parang may ipinapahiwatig iyon. Tatanungin ko sana kung ano iyong bumabagabag sa isipan niya pero bigla siyang napatingin sa may bandang dibdib ko kasabay nang pagsabi niya sa katagang "let's break up"

I saw from my peripheral vision that all of the waitress gasps and some are taking videos but I didn't mind it.

"F-Finn what are you saying? May nagawa ba akong mali? Nasaktan ba kita? Ayusin natin ito baka pagod ka lang sa work..." Natataranta kong sabi kasabay nang pagpatak ng aking luha.

Alam ko sa puntong tumingin ako sa mata niyang emotionless, seryoso siya. Pero hindi ko parin tinanggap kaya kinulit-kulit ko siya. Sandali siyang pumikit at nang dumilat ay tinulak ako nang bahagya.

"Do I have to say that I no longer love you, miss Euphoria De Vega? At such a short period of time I learned to unlove you because I was bored. All of what happened to us, forget it. I hope this will be the last time I'll see you..."

I clenched my jaw before I slapped him, real hard. "T-That, is for playing with my heart... A-All I did was to give my all to you, I wish I didn't. Your wish is granted. This will be the last time we see each other."

I went out of the restaurant with a sadness in my heart, pakiramdam ko parang may nakadagan sa aking puso na mabigat na bagay at para iyong sinasaksak. My vision started to become blurry but I still continued walking.

At the public restaurant, the words he said, his serious face... I know that was serious. Siguro, nakakapagod lang talaga ako kasama atsaka lahat nang minamahal ko ay iniiwan ako.

Napatigil ako sa paglalakad nang maramdaman kong parang nahihilo na ako, napakapit ako sa tiyan ko kasabay niyon nang pagkawalan ng aking malay.

I just woke up from a hospital, ayon pinagalitan na naman ako ng aking doctor buti nalang at dinala daw agad ako dito ng kung sino man iyon, ayaw ko namang umasa kasi hindi sinasabi kung sino nagdala sa akin dito.

I was hospitalized within a week at nalaman ko sa telebisyon, sa news na laging magkasama sina Finn at si Victoria. Doon na ako nagkahinala na kausapin si Finn pero kada punta ko sa village ay hindi ako pinapapasok. Kung sa labas man lang ako naghihintay ng kotse niya ay parang hindi naman niya ako nakikita.

Until one day, I was kidnapped. Dinala ako sa isang tree house? Hindi man ako nakagapos pero may nakahawak sa magkabilang shoulders ko. Nang makarinig ako ng yapak saka naman inalis ang cover sa aking mata. Ganoon nalang ang gulat ko nang makita ang mag-asawang Cailliegh at Cohen Valderrama.

And the person who's standing infront of me looked in to my eyes. How I wish I cannot see right now or I wished he is invisible to me.

"Maiwan muna namin kayo, talk to her man." Tinapik ito ni Cohen sa balikat at nginitian naman ako ni Cailliegh bago sila tuluyang umalis.

Nang tuluyan silang makaalis ay saka nagsalita itong tao sa harapan ko.

"Kidnapping Finn, seriously? For what? Akala ko iyon na ang huling pagkikita natin, sabi mo pa nga that I quote I hope this will be the last time I'll see you, unquote. What do you want this time?"

"Can we talk?"

I smirked sarcastically. "Aren't we talking?" Kung alam lang nito gustong-gusto ko siyang yakapin pero alam kong hormones ko lang iyon. Hindi pwedeng babalik ako.

Humila siya nang upuan sa harap ko at tiningnan ang bandang tiyan ko. "Kamusta kayo n-ni bambi?"

"Maayos naman, sana hindi na maulit muli iyong nangyari, ayoko ma-istress kaya pwede ba? Tapusin na natin ito. Sabihin mo kung ano ang gusto mong sabihin bago pa may mangyaring masama sa kay bambi, ayokong mangyari iyon."

"Masaya ako na maayos kayo ni bambi..."

Inirapan ko siya. "Mukha nga."

"I don't want to waste time anymore but here I am, I have to tell this to you... Remember you were asking about my bruise that day? I got it from Victoria and Violet's people. Before that I was forced to break up with you infront of the public but I refused until they blackmailed me about you and bambi, I realized I have to do that for your safety. That night, the sniper pointed the gun to you, wala akong choice dahil may mga tauhan sila sa isa sa mga waitress kapag lumabag ako, mawawala kayo sa akin."

I shook my head, still processing about what he said.

He took my hands and he kissed it. I was tearing up when he is explaining. Ramdam ko ang paghihirap niya sa sitwasyong iyon, ramdam ko ang sama ng loob niya sa nangyari.

"S-Sorry, dahil sa akin kaya ka n.ahihirapan. Sorry hindi ko alam! Naniwala ako sa mga sinabi mo pero hindi naman pala dapat..."

"Shush..."

"Ano ang gagawin natin?"

"I spoke with my team and especially the Valderrama couple will help us onto this. However, you need to hide. You hide with my lola because they're planning to kill her after five days. I overheard some of their plans. Ako nang bahala sa lahat, ang kailangan niyo lang ay magtago sa mata nang mga tao, lalo na sa mag-inang iyon. I need to pretend that you are no longer in my life infront of them. Sa ngayon, kailangan ko itong gawin para sa inyo, sa atin."

Hinalikan niya ako sa labi bago niyakap ng mahigpit.

"Hihintayin kita at ipangako mo sa akin na meron pa tayong pagkikita." I whispered and hugged him for the last time.

"I promise. Mahal na mahal kita at gagawin ko ang lahat para sayo at para sa ating Bambi."

"Mahal din kita, mahal ka rin ni bambi. Mag-ingat ka lagi."

"Oo."

Dumating iyong oras na kailangan ko siyang iwan, sumakay kami sa helicopter pauwi na tahimik.

At sa nakalipas na araw, umalis kami gaya nang sinabi ni Finn. Lumipat-lipat kami nang tirahan sapagkat hindi mahanap ang aming tinitirhan hanggang sa nakalipas ang isa at kalahating taon, nagplano sila na ipabagsak ang mag-ina pagkatapos nang pagkuha o pangongolekta nila Finn ng mga impormasyong makapagpapakulong sa mag-inang iyon.

"From the evidences showed and the investigations we had it is to be declared that Violet and Victoria De Vega are found guilty!" Sa wakas!