Yaklaşık 1 aydır Hanako seni aynı yerde tutuyordu. Aklını yitirmemen bir mucizeydi.
Artık sana daha nazik davranıyordu ama arkadaşlarından veya onun dışında herhangi birinden bahsetmen hala çok tehlikeliydi.
Aileni ve arkadaşlarını çok merak editordun. Acaba kaybolduğundan beri polis seni arıyor mudur?.. Umudun tükenmeye başlamıştın çünkü aradan uzun bir zaman geçmesine rağmen polisler hala seni bulmamıştı.
Hanako'ya son zamanlarda daha iyi davranıyordun. Tabii ki onu sevdiğinden değil, onun güvenini kazanmak içindi.
Sen bunları düşünürken Hanako odaya girdi ve yanağına bir öpücük kondurdu.
Hanako: Günaydın Y/N. Düşündüm de artık kaldığın yeri değiştirmemiz senin için daha iyi olur. Seni çok daha iyi bir yere götüreceğim, tamam mı?
Başını onaylama anlamında salladın. Hanako iplerini çözdü ve sana sarıldı. Boynuna bir iğnenin battığını hissettin ve gözlerin kapandı.
Uyandığında bir evde olduğunu anladın ama gerçekten çok uzaktı. Bir odadaydın ama bağlı değildin, rahatça hareket edebiliyordun.
Yatağından kalktığında kapı açıldı. İçeriye yeşil saçlı, çok güzel bir kız girdi. Kendini tanıttı. Adı Sakura'ydı. Sana Tsukasa'nın asistanı olduğunu söyledi.
Tsukasa kimdi? Bunu Hanako'ya sormayacaktın çünkü sana zarar vermesinden veya seni o eski yere tekrar götürmesinden korkuyordun.
Kıza sorduğunda sana yakında öğreneceğini söyledi ve odandaki eşyaların yerlerini ve kıyafetlerinin yerini gösterdi, sonrasında ise odadan çıktı.
Kızı pek sevmemiştin ama aranın kötü olmasını istemiyordun çünkü başına dert açabilirdi.
Masanda bir not olduğunu gördün. Üzerinde "kıyafetini giyip kapının önüne çık sevgilim<3" yazıyordu. Hanako'nun yazdığı barizdi.
Kıyafet dolabını açtın ve içinden şirin bir elbise çıkardın ve giydin. Masanda duran rafta en sevdiğin parfümden vardı. Onu sıktıktan sonra kapıyı açtın ve karşında sana en şirin haliyle gülümseyen Hanako'yu gördün.
Onu gördüğünde yanakların kızardı. Neden böyle olmuştun ki? Onu sevmiyordun, sevmemeliydin. Seni kaçıran ve sevdiklerinle tehdit eden bir manyaktı. Ona bir şans vermek istedin ve sen de gülümsedin.
Hanako: Burası yeni evimiz sevgilim :)
Y/N: Diğer yerden neden ayrıldık?
Hanako: Orasını düşünmen gerekmiyor, burası her yerden daha güvenli, hadi sana diğer yerleri göstereyim.
Sana etrafı gezdirdi. Gezdiğinizde birkaç mokke gördünüz, ama en çok da mutfakta. Hanako'nun odası senin odanın hemen yanındaydı, en azından bu yerde biraz da olsa kişisel alanın olmasından memnundun. Ayrıca sandalyeye bağlı olmayacaktın, tabii bu kaçabileceğin anlamına gelmiyordu.
Birlikte yemek yemek için mutfağa tekrar gittiniz. Masa hazırlanmıştı ama Hanako'nun kaşları çatıldı, onu hiç bu kadar öfkeli görmemiştin.
Karşınızda uyandığında tanıştığın yeşil saçlı kız (Sakura) ve Hanako'nun neredeyse bir kopyası gibi duran heyecanla size bakan biri vardı.
Tıpkı Hanako gibi turuncu(ya da kehribar) gözleri, koyu kahverengi saçları vardı. Tek farklı olan giyim tarzlarıydı.
Hanako seni kendine yaklaştırdı.
Hanako: Burada ne arıyorsun Tsukasa? Anlaşmamızda bu yoktu.
Hanako'ya benzeyen bu çocuğun adı demek ki Tsukasa'ydı. Hanako masaya oturmanı söyledi ve sen de dediğini yaptın. Sakura sana çay vermeyi teklif etti ve sen de kabul ettin.
Bu sırada Hanako ve Tsukasa mutfağın dışında seslerini duyamayacağın bir yerde konuşuyorlardı. Tam duyamasanda boğuk bağırma sesini işitebiliyordun, kavga ediyor olmalıydılar. Sakura fark etmiş olacak ki seninle konuşmaya başladı.
Sakura: Büyük ihtimalle sana Tsukasa'nın asistanı olduğumu söylediğimden beri kafan biraz karışık. Tsukasa Hanako'nun ikiz kardeşi ve bir anlaşma yaptılar. Sanırım seninle ilgili bir anlaşma.
Hanako'nun bir ikizi olduğunu bilmiyordun, sana hiç bahsetmemişti.
Çok geçmeden Hanako ve Tsukasa geri geldi.
Tsukasa: Amane'yle sevgili olduğun için çok şanslısın Y/n-chan~
Masaya oturdular ve Hanako sana ve kendine yemek getirdi. Tabağınızda el yapımı birkaç dilim pizza ve donut vardı
Hanako: Donutları senin için kendim yaptım sevgilim<3
Y/N: Teşekkürler Hanako..
Kaçma konusunda umudun yoktu. Hanako'yu sevmek zorundaydın çünkü seni kimse kurtaramazdı...
SON
Yazar: Sanırım ilk hikayemin sonuna geldim. Farkındayım yorumlarda ağzıma sıçacaksınız böyle kısa hikaye mi olur diye. Devamını pek getiremedim sanırım. Açıkçası hikayeden biraz sıkıldığım için bitirdim. Bu yandere kitaplarımın son bulduğu anlamına gelmiyor. Zaten büyük ihtimalle bütün kitaplarım yandere içerikli olur. Yeni kitabım yine bir yandere kitabı olacak. Kitabımı yayınladığım zamandan beri okuyan, oy veren ve yorum yazan herkese çok teşekkürler. Özellikle de yorumlarınız beni çok motive etti. Hepinizi çok seviyorum<3