Felix'in ailesi onun hastalığı yüzünden onu küçük bir çocuk iken yetimhaneye bırakır. Yıllarca yetimhane de büyüyen Felix bir gün yolunu kaybeder.....
👁️1.000 -> 28/05/23
👁️2.000 -> 13/07/23
👁️3.000 -> 23/07/23
Felix bu saatte uyuduğu için gece uyumiyacaktı biliyorum ve şimdi de uyanması gerektiğini de biliyorum.
Yavaş adımlarla odasına çıktım.
Üstünü örtmüş ama ayakları uyurken açılmış, uzun saçlarıda dağılmış şekilde uyuyan Felix'i uyandırmak ne kadar zor tahmin edemezsiniz.
"Lix"
"Felix"
"Felix kalk geç kalıcağız"
"Nereye gidicektik ki?"
Sesi daha yeni uyandığı için boğuk çıkıyordu.
"Jıhoon yemeğe davet etti."
"Jıhoon mu? O kim?"
Alıştığımız bir senaryo. Aslında şuan Felix'in durumu daha iyi o yüzden üzülüyorum. Önceden uyanınca sessizce ağlar ve beni tanımazdı. Ama artık öyle değil. Doktorun söylediği kadarıyla kafasında, hafızasında bir eksik varmış. İlaçlar iyi geldi ama hafızasında ki boşluk var ve yerini hatırlayamadığı için tam olarak iyileşemiyormuş.
Ayaklanmasıyla odadan çıktım. Kendi odama, üzerimi değiştirmek için gittim ne de olsa kıskandırmam gereken bir adet Jıhoon var.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Hyunjin temsili)
Havalar çok fazla olmasa da soğuktu.
Şarjda ki telefonumu ve arabanın anahtarını alıp aşşağı indim.
"Lix! Ben aşşağıdayım hadi"
Bir kaç dakika sonra Felix de aşşağı inmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Felix temsili) (şapka yok)
"Hyunjin sen çok yakışıklı olmuşsun. Hani sadece yemek yemeye gidicektik?"
"Olabilir. Hem sende çok tatlı olmuşsun."
Kapıyı açıp Felix'in çıkmasına izin verdim. Ben de çıkıp kapıyı kilitledim.
Arabaya bindiğimizde Felix'in çok tedirgin olduğunu fark ettim. Haklıydı. Biri kalkıp bana abine gidiceğiz dese bende tedirgin olurdum.
"Lix bana güven lütfen. Seni yalnız bırakmam. Hem Jeongin ve Jısung'da orada olacak. "
"Minho hyung?"
"Malesef o da geliyor."
Arabayı çalıştırıp ilk önce Minho'yu aradım. Jeongin'i de yol üstü alıp Jıhoon'un evine sürdüm.
~~~
Kapının önüne geldiğimizde Minho'nun arabasını göremedim. Sanırım biraz gecikecekler.
Arabadan indiğimiz de Felix'e güven vermek için elini tuttum.
Zile basıp beklemeye başladık.
Kapıyı Asahi açmıştı. Hepimizin girmesine izin verip kapıyı kapattı. Tabi kapatmasıyla Felix'in sarılması bir oldu.
Jeongin, Felix'in kulağına bir şeyler fısıldamıştı ama duymuştum.
"Felix o abin değil."
Felix hemen geri çekilip hem eğilmeye hem de özür dilemeye başladı. Utandığı, kızarmanın da ötesinde olan yüzünden belliydi.
"Gerçekten yanlışlıkla oldu. Özür dilerim."
"Tamam Felix yeter özür dilemene gerek yok."
Asahi hepimizi içeri davet etmişti. Arkasından da Jıhoon gelmişti tabi.
"Hoşgeldiniz~"
Felix kulağama eğilip konuşmaya başladı.
"Abim o mu?"
Kafamı evet dercesine aşşağı yukarı salladım.
Felix kalkıp Jıhoon'a sıkıca sarılmıştım. Cidden bana da böyle sarıldımı daha önce?
Biraz sonra kapı çalmıştı. Asahi gidip kapıyı açmış arkasından da Minho ve Jısung ikilisiyle gelmişti.
"Gelin yemeğe geçelim."
Önde Jıhoon arkasında da civciv sürüsü gibi biz gidiyorduk.
Sofrada bir tek kuş sütü eksikti. Tabi bende yapabilirdim.
Yemeğimizi yerken sohbet ediyorduk ama Jıhoon ile göz göze gelince susuyorduk. İkimiz de Felix'in tepkisni merak ediyorduk çünkü.
~~~
Yemek yemiş ve sofrayı toplamıştık. Şuan herkes kendi başına takılıyordu. Minho ve Asahi'ye bulaşıklar kilitlendiği için mutfaktaydılar, Jısung ve Jeongin'de bahçede Asahi'nin emri ile çiçek suluyolardı. Sanırım tam zamanı.
"Felix"
"Felix"
Jıhoon'la birbirimize bakıp tekrar Felix'e döndük.
"Efendim?"
Ben konuşmamayı tercih ettim. Ne kadar Felix'in üvey babası olsamda Jıhoon öz abisi.
"Açıkcası sana bir şey söyleyeceğim ama tepkinden korkuyorum."
