mark'la buluşmak iyi bir fikir miydi? bunu düşünmekten gecesinden hazırlanmaya bile başlayamıyordum. uykusuz kalmıştım. mark'ın şimdi böyle yüzsüzce karşıma çıkması sinirimi bozuyordu.
sabah kalktığımda saat 09.30'du. fazla acele etmeden yatağımdan kalkıp yatağımı düzledim. lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp mutfağa yol aldım. kek için gereken malzemeleri çıkarıp yavaşça keki hamurunu hazırlamaya koyuldum. keki hallettiğimde kalıba döküp fırına verdim. o pişerken bende kendime bir şeyler hazırlayıp kahvaltı ettim. ardından fırını kapatıp keki soğuması için dışarı çıkardım.
o soğurken odama gidip giyecek bir şeyler seçtim. ardından hazır olduğumu hissettiğimde galerime bir fotoğraf bıraktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
biraz bekleyip kekin soğuduğunu fark ettiğimde birkaç dilime ayırdım. onları özenle bir kaba koyup, mark'a götürmek üzere yola çıktım. buluşacağımız yer bir parktı, onun çoktan orada olduğunu varsayarak adımlarımı hızlandırmaya başladım.
vardığımda alana girdim, gözüm onu arıyordu ama bulamamıştım. biraz ilerlediğimde tek başına çimlere uzanmış şekilde gözleri kapalı dinleniyordu. o uyuyor gibi gözükürken gerçekten de bir şahesermiş, onun bu güzel yüzünü her sabah ve her gece kim yatağında görmek istemez ki?
yanına yaklaşıp keki kenara koydum, ardından yanına uzandım ve gözlerimi kapadım. birkaç saniye sonra beni farketmiş olmalı ki "oh, jeno, gelmişsin" sözlerini ondan duyabildim. şu an o kadar yakındık ki... ardından gözlerimi açıp gülümseyerek ona baktım "geldim, mark hyung ve şey kekini de getirdim."
yattığım yerde oturur pozisyonu aldım ve yanımdaki kabı ona uzattım, "çatal da var, bol bol yiyebilirsin"
"sen tarçınlı kek seversin" "seni daha çok"
duyduğum söz ile afalladım. utançla karışık bir gülümseme oluşuverdi yüzümde. gerçekten beni tarçınlı kekten daha çok sevebilir miydi? 💌
