Alara'yı bulmuştum ... Hatta ona sarılmıştım . Bunun için binlerce kez şükür ediyordum . Biz kavuştuk ... İkimizde göz yaşlarımızı tutamazken Alara konuşmaya başladı :
- Ege .. sen yokken herşey siyaha döndü . Ben ölü gibiydim . Sen nasıldın onu bile bilmiyordum . Nasılsın Ege'm ?İçimden bir parça gitmişti amma bende bunun cevabını almak zorundaydı bende vermek . Ağlayarak konuşmaya başladım .
-Alara , minik bebeğim ben senden daha kötü bir haldeydim . Hala da öyleyim . Senin beni sevmediğini , unuttuğunu düşündüm .. Bunlar kafamı yiyip durdu .
Bunları dedikten sonra durmadan telefonuma mesajlar gelmeye başladı . O mesajlar Deniz'dendi .
Mesaj 1: Ege hayatım neden kapıyı açmadın ?
Mesaj 2: Egeciğim daha uyuyor musun ?
Mesaj 3: Ege mesajlara bakar mısın ?
Telefonu saklamaya çalışıyordum ki Alara elimden çekerek okumaya başladı . Her birini okuduğunda bana sinirle bakıyordu . Ve korktuğum şey başıma geldi o cümleyi kurdu .
-Ege .. bana bu araya gelmiş masal mı anlatıyorsun ? Bunu nasıl yaptın Ege !Kalbim durdu Alara'yı bulmuşken onu tekrar kaybettim .. Beni orada terk edip gitti . Kendime gelmeye çalıştım ve oradan ayrıldım .
( Sabah)
Gece parkta ağladım . Alara'yı kaybettim .. Ona ulaşacak bir yol bile yok . Depresyonlar beni çok seviyor herhalde .. Daha düzeleli 2 gün oldu depresyon beni özledi tekrar aldı beni ..Park kalabalık olmaya başlayınca ayrıldım ve annemin eski evine gittim .. Annemi bu evde kaybettim . Tam 10 yıl öncesi ... Ben 9 yaşındayken. Eski odama geçtim . Yere çantamı kendimi ise küçük yatağıma bıraktım . Gözlerimi kapattım . Yorganımı üstüme çektim . Ve telefonumdan Alara'nın sosyal medya hesabını açıp fotoğraflarına baktım .. En son 1 yıl önce oyuncu olduğundan bahseden bir post atmıştı . Onlara bakıyordum ... Neredeyse hesabının tamamına baktım . Daha sonra yeniden gözlerimi kapattım ve bu sefer uyumaya başladım . Yorganım daki annemin kokusu ile huzurla uyudum .
Yaklaşık 5-6 saat uyuduktan sonra telefonum çalmaya başladı. Alara Olgun'dan instagram araması yazıyordu telefonda . Hızlıca sesimi düzeltip telefonu açtım . Alara ağlıyordu bi anda telaş oldum konuşmasını bekledim .Ve konuşmaya başladı :
-Ege ben çok kötüyüm nolur gel !
Telaş içinde konuşmaya başladım :
-Tamam gelicem kelebeğim . Bekle tamam mı evde misin sen ?
Ağlayarak cevap verdi :
-E-evet Ege ben hastayken ki evdeyim ..
Telefonu kapattı telaşla evden çıktım . Koşarak gidiyordum . Korkuyordum . Evin önüne geldim ve çantamdan anahtarı çıkarıp kapıyı açtım koşarak odalarda Alara'yı aradım ve mutfaktan iyiki doğdun Ege diyerek buldum . Telaşım mutluluğa dönüşürken Alara'nın doğum günümü kutlaması hoşuma gitti . Çünkü daha 2 gün önce kavga etmiştik . Merakıma yenilip sordum :
-Alara biz senle kavgalı değil miydik ?
Gülerek cevapladı :
-Ege aslında her şeyi planladım . Mesela Deniz'i aslında tanıyordum . Sana bulaşmasını da ben istedim . Sonra aramızdaki kavgaya sebep olan o mesajları da atmasını ben istedim ki aramızda bir soğukluk olsun ve bu süprizden haberin olmasın hatta ruhun duymasın diye , yoksa beğenmedin mi .
Alara'ya güldüm ve tekrardan hayatımın en güzel anlarını yaşadığım için şükür ettim ...
YOU ARE READING
DENİZİMİN SIRRI 2
Teen FictionAlara ile Ege ölüme adım atmışken bir dönüş onları hayatını değiştirebilir miydi ?