real you // michaeng

wedding

Chaeyoung, eve gittikten sonra annesini bekleyeme başladı. Chaeyoung'un annesi her zaman çok çalışan bir kadın olmuştur. Özellikle de babası ile boşandıktan sonra. Boşanmalarını ilk isteyen Bay Son'du. Chaeyoung o günü iyi hatırlıyordu. Ailelerinin parçalandığı o günü.

-5 sene önce (Chaeyoung 13 yaşındayken)

"SEN DELİRMİŞSİN RESMEN! NE BU KISKANÇLIK KRİZLERİ? GERÇEKTEN YETER BEN AİLEMİZ DAĞILMASIN DİYE HER GEÇEN GÜN UĞRAŞIRKEN SEN RESMEN İNADINA BİZİ AYIRMAYA ÇALIŞIYORSUN! BEN KIZIM OLMASA BU EVDE 1 DAKİKA DAHA KALMAM!" Chaeyoung, içeriden bağıran babasının seslerini duyuyordu. Duymamak için kulaklarını tıkayıp odanın diğer köşesinde dizlerini göğüsüne çekip oturmasına rağmen, hayat resmen onun canını yakmak için o sesi kulaklarına zorla sokuyordu.

"DELİRMEDİM! SENİ O KADINLA EL ELE GÖRDÜM! HÂLÂ NE ANLATIYORSUN BE ADAM?"

"YAHU YAPMADIM DİYORUM. SEN İSTEDİN DİYE KAMERA KAYITLARINA BİLE BAKTIK YOK ÖYLE BİR ŞEY KAFANDA KURUYORSUN DELİSİN SEN KIZIM DELİ ÇILDIRMIŞSIN RESMEN. BEN SENİN GİBİ BİR KADINA KIZIMI BIRAKAMAM. BEN ŞİMDİ KIZIMI ALIP GİDİYORUM BU EVDEN! BİR DAHA YÜZÜMÜZÜ BİLE GÖREMEYECEKSİN!" Az sonra da hızlıca açılan kapıdan içeri babası ve onun ardından babasına bağıran annesi gelmişti.

"Sen benim kızımı böylece alıp gidemezsin! Çabuk uzaklaş kızımdan!"

"Yeter be kadın yeter! İkimizin de hayatını zehir ettiğin yetmedi mi yeter dur artık!"

Chaeyoung'un babasını konuştuktan sonra kızına dönmüştü.

"Hadi güzel kızım, tut elimi de gidelim. Hadi bir tanem."

Babası konuştuktan sonra Chaeyoung annesine dönmüştü. Annesi kafasını sağ sola şekilde sallıyordu. Daha sonra kafasını ona elini uzatmış bekleyen babasına çevirdi. Şuan bir karar vermesi gerekliydi. Babası ile annesi çok kavga ettikleri için Chaeyoung bir gün bu anın yaşanacağını bildiğinden, hem annesinin hem de babasının iyi ve kötü yönlerini hesaplayarak hangisiyle daha mutlu olabileceğine kara vermişti bile.

Chaeyoung, ona doğru elini uzatan babasının elini tutup ayağa kalktı. Daha sonrasında kafasını annesine çevirip fısıldayarak "özür dilerim..." Dedi. Babası bunun üzerine Chaeyoung'un elinden tutup götürmeye başladı. Annesinin ağlama ve hıçkırık seslerini duydukça Chaeyoung da ağlıyordu. Babası ilk kızına montunu giydirip daha sonra da kendi giydikten sonra onlara doğru yaklaşan karısına baktı. Daha sonra yeniden kızına dönerek alnına bir öpücük kondurdu ve elinden tutarak evden çıkardı. Chaeyoung, annesine veda bile edememiş olmanın üzüntüsü içerisinde arabaya bindi.

Araba durduğunda bir otelin önündeydiler. Chaeyoung arabadan inip etrafına baktı. Çok şık bir otele gelmişlerdi. Daha sonra içeri girip iki oda tutup odalarına çıktılar. Babası kızını yatağına yatırdıktan sonra;

"Bugün çok yoruldun hayatım. Şimdi dinlen, yarın seninle uzunca konuşacağım."

Chaeyoung, kafası ile babasını onayladıktan sonra babası odadan çıkıp hemen karşıdaki kendi odasına gitmişti. Chae babası odadan çıktığı gibi gözyaşlarını tutamadı. Öyle ağlıyordu ki... Ama neye ağlıyordu tam olarak bilmiyordu. Annesi ile babasının ayrılacağına her zaman kendini hazırlamış olmasına rağmen şuan neden böyleydi? Hayat hiç adil değildi. Şimdi annesi ile babası arasında bir kara vermesi gerekti. Yani, aslında çoktan vermişti ama şuan hiçbir şey kesin değildi. Belki babası ile yaşarken zorlanabilirdi. Bu düşünceler kafasına asla huzur vermiyordu. Uyuyamadığı geceler kafasında sayı sayardı ve sadece bu sayılara odaklandığı için başka bir şey düşünmezdi. Gene sayılara başladı ve bir süre sonra uyuyakaldı...