Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ya ben kapak koyucaktım ama sonra bu geldi ve ben ŞSLEFMNRKSLSMRN silmeye kıyamadım ya ndmdmdnnd
Konu; geçen bölmde ki yayınlamadığım geri kalan. Ama bunu geçen sene fln yazmaya başlamıştım ve o sene ben çok iyi yazamıyordum o yüzden....
Umarım beğenirsiniz?
Zilin sesi.
Bunu tarif etmek için eğer argo içermemesini istiyorsan tek bir cümle kunlanabilir.
Sinir bozucu.
Peter, çok eskiden kalmış gibi görünen saati kırmamak için tüm iradesini kunlandı ve sakince iğrenç sesin çıktığı iğrenç makineyi kapattı.
"Yine bir gün daha ha?"
Zarzor para buluşturarak kiralayabildiği tek odalı evine yorgun bakışlar attı. Her gün aynı şey.
Kalkış.
Zaten bildiğin konular üzerine ders gör.
Seni hatırlamamalarına ve Mj'yin sevgilisi, Ned'in başka bir kankası olmasına rağmen seslerini duymaya git.
Eve dön.
Boktan ödevler.
Artık kimsenin ihtiyacı olmamasına (Son yıllarda güvenlik önemli ölçüde arttı. İnsanların yaptığı herşey ortaya bir şekilde çıkabilir) rağmen git ve Spider-maning yap.
Eve dön. (Tahmini olarak bıçaklanmış ya da kurşunlanmış halde)
Sadece 4 saat sonra aynı işlemi tekrarlamak için geri yatağına çekil.
Ve bu Peter'ın son 3 yıllık rütiniydi. Hiç bir değişiklik olmadı. Hiç kimseyle konuşmadı. Anlaşılan üniversite en iyi arkadaş edinme yeri değil.
Fakat garip olanı, artık Spider-man'e çok bir kişi ilgi duymuyor.
Sanki o her gece boşuna dayak yiyiyormuş gibi insanların fısıltılarını duyabiliyor.
"Hey, sence Spider-man gittikçe kötüleşmiyor mu?"
"Ah evet evet bence de bazı sıkıntıları var."
Ne yani, sizi kurtaran adama teşekkür etmek yerine onu aşağılıyor musunuz?!
O zaman ihtiyaçları yoktur ha?
Ve böylece sadece birinci kişiliği değil ikinci kişiliğide kırılmış oldu 21 yaşındaki gencin.
Unutulmuş bir genç ve aşağılanmış bir kahraman.
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
Manşetler kısa sürede çıkmaya başladı.
"Spider-man nerede?"
"Spider-man bizi bırakıyor mu?"
"Spider-man öldü mü?"
V.b. v.b....
Peter bunların hiçbirini okumadı.
Okumasına ne gerek vardı ki? Sonuçta yarın unutulurdu tıpkı Peter Parker'ın 3 dakika da varlığının silinmesi gibi.
Okumasına ne gerek vardı ki, eğer sadece aşağılanıyorsa?
Fakat okumamak demek değildi ki fısıltılar durur.
"Adam bir anda kayboldu."
"Umarım bir şey olmamıştır. Eğer o yoksa büyük sıkıntı çıkar."
Kısa ve de içinde zerre mutlu duygu olmayan bir kahkaha attı artık kimliğini bilmeyen kişi.
'niye? Dometeslerinizi atacağınız başka kişi kalmayacak diye mi?'
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
Garip bir alışkanlıktı. Fakat hoşuna gitmeye başladı.
Geceleri kimliğini gizlemek için maske dışında diğer takımının geri kalanını giymeden dışarı çıkamaya başlamış, genel olarak çatıların -özellikle de göktelenlerin çatılarının- kenarında zıplamaya, koşuyordu.
Ve bunun sebebi hakkında hiçbir fikri yoktu.
Belki de buydu hoşuna giden.
O rütin dışında bir şey yapmak?
Ya da, yada düşmek üzere olacak ise çıkan adrenalin? Sonuçta ağ atıcılarını almayı bırakmıştı. Düşerse ölürdü.
Sebebini bilmiyordu.
Fakat hoşuna gidiyordu.
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
"Peter Parker?"
Diye seslendi hoca yoklamayı alırken. Sesinde aşikar bir şaşkınlık vardı.
Peter elini kaldırıp burda olduğunu belirttikten sonra sordu hoca, " neden adını ilk defa duymuş gibi hissediyorum oğlum?"
Normalde cevap, büyü olurdu. Ancak üzerinde sürekli yenilenmiyor.
Belki de bir lanete dönüşmüştür? Hatta belki bu yüzden Spider-man'in eski şanı unutulmuştur?
Hepsi bir lanet.
"Bilmiyorum."
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
Evet biliyorum çok kötü bir yerde bitirdim ama cidden. Geri kalanına ne yazabilirdim ki? Resmen yazar krizine girdim amk kdnsnnsmsn
Neyse notu uzatmanın alemi yok, okuduğunuz için teşekkür ederim diyip buradan uzaklaşıyorum.
