Nedenbendeolduğunubilmediğimfoto^
Konu; Zaman Saçmalıkları'nı yazarken bir benzetme kullandım ve çok hoşuma gitti. Onun hakkında depresif bir şey... Ehe.
Peter, giydiği kırmızı hakkında pek çok iltifat duymuştu.
"Nasıl bu kadar canlı tutuyor renklerini!" ya da "Sana çok yakışıyor" tarzında değildi bu iltifatlar ancak.
Genellikle, "Spider-man geçenlerde beş kişiye de aynı anda dayak atmış!" Ve ya, "O pisliği hakladığın için teşekkür ederim Spider-man!" Tarzındaydı.
Peter, bundan çok bir anlam çıkarmamak için uğraşırdı. Cidden. Sadece şakalarıyla ya da yangınlardan, afetlerden, kazalardan kurtardığı insanlarla tanındığını düşünmeye çalışırdı.
Ama günün sonunda, yine de kostümünün, ve belki de biraz da ruhunun üstünde oluşan o koyu kırmızıyı görmemek için kör olmak gerekirdi.
Ne derler bilirsiniz, Eldeki kan, sonsuza kadar izi kalacak olan yaradır.
Peter, bu lafın gerçekliğine bazen elleri titrediğinde, daha da fazla ikna oluyordu.
Öyle bir laf yok bu arada.
Şsndnslösndksşwödmsl evet. Bunu ben uydurdum. Nasıl laf ama!
Peter'ı kırmızılar içinde ki çocuk olarak betimleyince bu aklıma geldi bende neden olmasın ki dedim.
Kısaydı ve tam istediğim şeyi yazmadım ama yeteri kadar iyiydi bence.
Ayrıca hiç kimsenin Peter'ın geceleri dövdüğü, dövüldüğü için bir çalışma yazmaması da çok garibime gidiyor. Her depresif şeyi de ben mi yazayım canım? Gidin üzücü bir şey yazın sizde.
Neyse, okuduğunuz için teşekkürler!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her renk ve duygudan 100 kelime
FanfictionPeter Parker ve Spider-man merkezli kısa hikayeler. Çünkü normalde yazdığım şeyleri devam ettiremeyecek kadar hasta bitkin ve tembelim.