YAZGI 2 | DESTİNY

Bölüm 2 • Gerdek Gecesi

Selam arkadaşlar uzun bir aradan sonra yine yeni yeniden bir aradayız

Upuzun bir aradan sonra nihayet yeni bir bölümle daha kavuştuk. İşlerim dolayısıyla çok fazla sanal aleme vakit harcayamıyorum ancak isteğiniz doğrultusunda tekrardan bir yeni bölüm ile buradayım.

Şimdi lafı çok uzatmadan sizleri bölüm ile başbaşa bırakıyorum

Yorum bırakmayı, oylamayı ve takibe almayı unutmayın.

Sizleri seviyorum <3

Keyifli okumalar:)))

°°°

Dilan ve Baran yüzlerinde kocaman gülümsemelerle birbirlerine bakıyordu.

-"Ben Baran, Baran Karabeyli."

-"Bende Dilan, Dilan Karab..." genç kız yutkundu. Birden ağzından çıkıvermişti. Uyanmıştı ama daha sonra artık bir Karabeyli olmadığı aklına gelmişti. Dilan'ın kendini bir Karabeyli olarak takdim etmesi Baran'ın ziyadesiyle hoşuna gitmişti.

-"B-bende Dilan Demirhan." Dilan'ın ismine bu şekilde ekleme yapması Baran'ın hoşuna gitmemişti işte. Genç adam yine de istifini bozmadı ve gülümseyerek karşılık verdi.

Dilan ise hem düşünceliydi hem de kaygılı. Baran ise Dilan'ın gözlerine dalıp gitmişti. Onları kendine getiren ses Kader'in sesi olmuştu.

-"Baran bey oğlum, siz.."

İkiside sesin geldiği tarafa doğru döndü ve baktı.

-"Baran bey gitmemişsiniz."

-"Kader hanım, yok gitmedim." dedi ve karşısında duran kadına dönüp baktı.
Kader de onları hayranlıkla izliyordu.

-"İyi yaptın Baran bey oğlum hoşgeldiniz tekrardan."

İçeri geçtiler. Baran'ın gitmediğini öğrenen Azade sevinmişti. Hasan pek bu duruma sevinmemiş olsa da numaradan sevinmiş gibi davranmıştı.

Artık Azade hanım da Dilan'ın evdeki varlığına alışmaya ve kabullenmeye başlamıştı. Dilan ve Baran'ın boşanmış olduğunu evdekilerden sadece Kader biliyordu. Hiç kimse öğrenmeden önce nikâh tazelemeyi düşünüyorlardı.

Baran, yine çalışma odasına geçmiş ve işlerine yoğunlaşmıştı. Azade onu görmek için odaya girdi.

-"Müsait misin oğlum?"

-"Gel babaannem gel."

-"İyi ki gitmedin oğlum, buralar sensiz zor olurdu."

-"Yapamadım babaannem. Böylesi daha iyi olacak inşallah."