Nalan'ın Papatyası 🌼

-2.Bölüm- "Hak edilemeyen çikolata"

Merhaba, Papatyalarım...🌼

Yeni bölümle karşınızdayım...🐢

(Oy vermeyi, takip etmeyi ve yorum yapmayı unutmayın!)

İyi okumalar:)

( Yazardan)

3 katlı,bahçesindeki çiçekler solmuş gri bir ev vardı.
Mahalledeki çocukların asla girmediği o yasak bahçe,
Küçük kızın kaderiydi.

Küçük kız, annesinin elinde daha önce görmediği kahverengi bir şey gördü.

"Elinde ki ne?" diye sordu Nalan.

"Çikolata" dedi annesi buz gibi sesiyle.

"Yeniliyor mu?" dedi Nalan gülümseyerek.Mutlu olmuştu.
Annesi onunla konuşmuştu.

"Evet"

"Tadı nasıl?" diye sordu merak içinde Nalan.

"Güzel"

"Peki bende yiyebilir miyim?" dedi Nalan umutla.

"Hayır"

"Neden?" dedi Nalan hüzünle.

"Sadece hak edenler yiyebilir.Sen hak etmiyorsun!"

"Hak etmek ne demek? Hak etmek için ne yapmak gerekir?" Anlamamıştı.Annesi neden yemesine izin vermemişti?

"Yok olabilir misin?"

"Yok olmak ne demek?"

"Kendin öğren.Ancak bir gün yok olursan sana istediğin kadar çikolata veririm"

Küçük Nalan, o zamanlar bir şey anlamamıştı..

                                          ~.~

Bir gün evlerine bir kadın geldi.Sarışındı ve adı Sinemdi.
Babası Nalan'ı çağırdı.

"Nalan hemen buraya gel!"

Babasının sesini duyar duymaz koştu Nalan, eğer hızlı gelmezse babasının ona vurucağını biliyordu.

"Efendim" dedi ve başını eğdi.

Babasının yanında başka bir kadın vardı.Annesi neredeydi?

Babası ona yaklaştı.Elini omzuna koydu.

"Bu Sinem ablan, sana keman çalmayı öğretecek Canım kızım" dedi gülümseyerek.Ardından başını okşadı.

Nalan'ın gözleri şaşkınlıkla açıldı, babası ona canım kızım demişti.Hayatında ilk defa ona gülümsemişti.Başını okşamıştı.Küçük kız, gülümsedi.Belki de babası onu sevmeye karar vermişti.

"Ben Sinem Nalancım,keman zordur ama çalması çok zevklidir"

"Seveceğimden eminim" dedi küçük kız.

"Siz Nalan'ın odasına geçin, ben de işlerimi hallediyim." Dedi ve gitti babası.

O günden sonra Nalan ve Sinem keman çalmak için çalışmaya başladılar.Nalan ilk başta zorlansa da Zamanla öğrendi.Keman dertlerinden kaçmak için Bir sığınaktı artık.

Annesi Rüveyda Sinem denen kadına sesini çıkarmıyordu.O burdayken odasından asla çıkmıyordu.Gerçi normalde de odasından çıkmıyordu.

                                         ~.~

Bir gün Babasıyla Annesi kavga ettiler.Onlar her zaman kavga ederlerdi.Ama bu sefer ki farklıydı.

"Benim o kadından ne eksiğim var? onda olup bende olmayan şey ne?Cevap ver!" Annesi bağırıyordu.

"O bana erkek çocuk verdi, sen ise bana işe yaramaz bir kız çocuğu! ayrıca hangi yüzle ona laf edersin? Kimden aldın bu cesareti!"

"O işe yaramazdan bende nefret ediyorum!"

"Öyle mi kanıtla o zaman!"

Küçük Nalan duyduklarına pek şaşırmadı.Anne ve babasının onu sevmediğini hatta nefret ettiğini biliyordu.

Annesi kapının önündeki Nalanı elinden çekiştirip, Terasa doğru sürükledi.

"Bırak, Anne ben bir şey yapmadım! Anne bırak! Lütfen!"

"Annen değilim ben senin!"

"Baba yardım et! Lütfen!"

"Ben senin baban değilim! Ne halin varsa gör!"

Terasa gelince Annesi durdu.Nalan'a nefretle baktı.

"Çikolata yemek istiyordun dimi?"

"Evet" dedi titrek bir sesle.

"Yok ol o zaman!"

"Nasıl?"

"Atla buradan!" Dedikten sonra Nalan'ı terasın ucuna koydu.

"Anne, Lütfen anne!" Küçük Nalan ağlamaya başladı.

"Kes sesini! Çikolata istiyordun al işte!" Dedi ve cebinden çikolata çıkardı.Ama Nalan'a vermedi.

"eğer atlarsam beni sevecek misiniz?" Dedi umutla..

"en azından deneyeceğiz"

"Söz mü?"

"Söz kızım" dedi annesi.. Nalan'ın gözleri sevinçle parladı.

"Baba sende mi?"

"Evet kızım"

Nalan bir annesine bir de babasına baktı Sonra da aşağı atladı..

                          -Bölüm Sonu-

🌼Sizce Rüveyda Nalanı gerçekten sevecek mi?

🌼 Nalan Çikolata yiyebilecek mi?

🌼Bölümler daha uzun olucak beklemede kalın!

🌼 Nalan'ın keman tutkusunu ileride bolca göreceğiz.

🌼Sinem sizce Nasıl biri?

🌼Pamir ve Nalan tanışabilecek mi?

✓Oy vermeyi,yorum yapmayı ve takip etmeyi unutmayın!

                ∆Bir sonraki bölümde görüşmek üzere...🐈∆

                     |Hoşçakalınnn🧡|