از اتاق بیرون زد... خودشم نمیدونست چشه... فقط.. کمی هول کرده بود...
چرا انقد قلبش واکنش نشون داده بود؟
قلبشو تو دهنش حس میکرد... جونگکوک بوسیده بودش؟؟ از اون بدتر.. خودشم کوک رو بوسید؟؟؟ آخه چرا؟
شاید بخاطر فرومون شیرینِ امگا بوده... آره قطعا همینه...
این افکار تو ذهنش مدام تکرار میشدن... طوری که اصلا نفهمید چطور الان تو حیاطِ مهمونخونست!
هوا ابری بود و نسیمِ خنکی میوزید... مدام فکرش پیشِ کوک بود...
نگاهی به پنجره اتاقش کرد... سرشو پایین انداخت و چشماشو بست... چرا انقد دوست داشت بره و پسرو به آغوشش بکشه؟؟؟
*ام... تهیونگی...
سرش پایین بود و اخماش تو هم بود... اصلا متوجه نشد که کسی صداش زده...
*تهیونگییییی
تکونی خورد و سرشو بالا گرفت و مینهو رو دید که کنارش ایستاده...
_بله...
*حواست نیستاااا... به چی فکر میکردی؟؟؟
_هیچی... حالش چطوره؟؟؟ بهتره؟ خیلی درد میکشه؟؟ بی قراری میکنه؟؟؟
*بد نیست... تو هیته خب!
_آه... آره
*هوم... ولی... چرا انقد نگرانشی و بهم ریختی؟ این حال برای همه امگاها طبیعیه!
_آمم من؟؟ نه بابا... نگران نیستم...
_چیزه... میخوای برسونمت خونتون؟ بخاطر جونگکوک اومدی توام!
*مرسی تهیونگی... هوا دیگه خوب شده... خودم میتونم برم... فقط لطفا به کوک بگید فردا رو مدرسه نیاد هرچند که خیلی لجبازه و به حرفم گوش نمیده... گفت کاهنده میخورم و میام... من دیگه واقعا نمیدونم از دستش چیکار کنم!
تهیونگ با چشمای گشاد شده از تعجبش گفت:
_چرااا؟
چشماشو بست و ساعدشو رو سرش گذاشت...
*هوم.. من دیگه برم تهیونگ شی... لطفا مراقبش باشید... فعلا
_هوم... باشه حتما...
ساعتشو تو مچ دستش درست کرد و رفت تو مهمون خونه... عادتش بود هر وقت هول میکرد یا نمیدونست چیکار کنه و اضطراب داشت این کارو میکرد... غافل از مینهویی که با لبخند شیطانی از دور بهش نگاه میکنه و نقشه هاشو میکشه...
از پله ها بالا رفت و وارد آشپزخونه شد...
_آجوما...
"جانم پسرم...
_جونگکوک کاهندشو خورد؟؟؟
"آره... دارم دمنوششو درست میکنم ببرم براش...
_آها... شما کار دارید... بدید من میبرم!
"ممنونم پسرم...
و سینی رو داد دست تهیونگ... از پله ها بالا رفت... فرومون شیرین امگا همچنان حس میشد ولی نه به شدت قبل...
