4.Bölüm

27 0 0
                                    

Tamam herşey hazır. Annemler odamın kapısının önünde bekliyorlar. Neşeli Gece gidiyor,yerine... Odanın kapısını açtığımda annemler büyük bayağı büyük bir şok geçirdiler. Annemin fenalaşmamak için babama tutunduğunu gördüm. Yüzüm hislerim kadar boştu. Onları takmadan kapıya yöneldim. Ve Berk'in doğum gününün olacağı kafeye doğru ilerledim. Kahvelerin önünden geçerken gözünü pörtletmiş adamlara hiç aldırmıyordum. Ha bu arada üstümdeki giysiler şunlar: Siyah file çorap,kısacık siyah bir etek,sporcu atletlerinin bol olanların üstünde 'fuck you'yazanndan mor bir tane. Saçlarımın sol tarafı kazınmış ve uçları mor boyalı. Ve evet, dün kuaföre gittim. Kadın saçı söylediğim şok geçiriyordu. Neyseki düzgün yaptı. Bunları düşünürken kafeye ulaştım.Berk 13yaşına giriyordu. Evet heyecanlanmam gerek, normal aile bireyleri böyle yapar ama benim şu an normal olmadığım her halimden belli olmalı. O yüzden boş bir sürat ve umursamaz gözlerle içeri girdim. Berk'in yanında ki arkadaşını ve onun dudarını okudum."Berk kim bu rock star" "O,o benim kuzenim!" Berk'in yanına gidip kolumu omzuna attım. "İyiki doğun kuzen." Sonra yanından ayrıldım ve herkesin yaptığı fibi bende yalnız bir şekilde bir masaya gidip ayakta dikilmeye başladım. Herkesin gözü üstümdeydi ama ben hiç umursamayıp sadece etrafı incelemeye devam ettim. Berk bu arada annemlerin yanına gitmişti. Aralarında bir şeyler konuşuyorlardı. Arada bana baktıkları için benim hakkında olduğunu anlamam uzun sürmedi.

Bu günü kazasız belesız atlatmış eve dönüyorduk, birden söze girdim ve babamlar şaşkınca bana bakmaya başladılar."Yarın İstanbul'a gidiyorum. Arkadaşlarımla görüşeceğim,yapmam gerken şeylerde var o yüzden şimdi bilet almaya gidiyorum." Arkamı dönmüş giderken babam arkamdan "Paran varmı ki?" Diye bağırdı. Artık yüzümde görebilecekleri tek gülüş olan alaycı gülümsememi atarken arkamı dönmüştüm."Sürekli içerde değildim. Ama siz bunu farkedemecek kadar vicdan azabı içindeydiniz. Bayağı param var,artık hayatım sizi ilgilendirmiyor. Kendi işinize bakın çünkü bundan sonra yaptığınız hiçbir şeyi umursamayacağım." Arkamı dönüp bilet alacağım yere doğru yürümeye başladım. İşte bu çok iyi gelmişti.....

DEĞİŞTİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin