Kalpsiz Aşıklar [Eski Kurgu]

Oda arkadaşı -1.Bolum-

Merhabalar bu benim ilk kitabım değil çok kez kitap yazmaya çalışmıştım ama bir konu bulamamıştım buu kitap gerçekten güzel olacak iyi  okumalar

Not:Kitap kapağını tasarlayan arkadaşım isilltny ona buradan cook çok sevgilerimi iletiyorum!^^

______________/\___/\_/\__♡__/\_/\___/\______________

Yine o acılar ile yüzleştim, kalbimin bir değil bin parçasını orada bırakıp o uçağa binmek zor
Ailemi orada bırakıp bu uçağa binmek bile Zarar veriyordu bedenime.. sanki ruhum onlarla bir gibiydi ayrılmak istemiyordu! ama ayrılması gerekti..

Karşımda ilk olarak hostesi  gördüm kemeri nasıl takacağımı çıkaracağımızi anı durumlarda  kullanacakları falan filan anlattı.

Tam 12 dakika anlattı hostes biz uyguladık.
daha sonra bir anonsla hostes gülümseyerek ayrıldı...

"Sevgili yolcularımız pilotun konuşuyor kemerlerinizi bagladiginizdan emin olalım.. Uçuşa geçiyoruz.." Diye bir anonstu  gerçekten gidiyordum !  Çocukluğumu geçirdiğim yerden Fransa'dan ayrılıyorum..
Kafamı yana çevirdim ve Yavaşça kalkmaya başlayan uçağı incelemeye başladım..

uçmaya başlamıştım gerçekten güzel bir hissiyat veriyordu bu uçma..
Kafam  Gökyüzünü izliyordu..  Canım iyice sıkılmaya başlamıştı..

Saçmalıyorsun daha  uçağa bineli 1 saat bile olmadı!

Evet iç sesim haklısın 43 dakika oluyor bu uçakta kalalı !

Sıkıntıdan patlamak üzerindeyim  !
yavaşça elime telefonumu aldım ve oflaya puflaya müzik Uygulamasına girip listeden rastgele şarkı açmaya  başladım olmuyordu istediğimi bulamıyorum sanki bir boşluğun içindeydim ve beni  bu boşluktan kimse çıkaramiyordu..

En sonunda  bir şarkı açtım ve istemeyerek olsada dinlemeye başladım..

buu dolu kadehi ters tut "Madem" şarkısıydi  güzel bir şarkı..

Madem seni çok istiyorlardı,
Öylece ortaya koymasalardi!
Aldım bi kere gerivermicem!
Aşığım mutluyum vaz geçmicem!

Nakaratı kendi gibi çok güzeldi...

Gözlerim yavaşça kapanmaya başlamıştı..
Yavaş yavaş esnemeye  de başladım..

Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladıgini hatiriyordum..

1  saat sonra

Yapılan  anons ile uyandım...

"DOKTOR VARMI ! " Denilmişti..

Etrafı incelemeye başladım herkez birbirine bakıyordu anladım ki kimse doktor değildi...

Tekrar bir anons ;

"ACİL DOKTOR LAZIM! BİLGİSİ OLANDA OLUR YETERLİ BİRİ!" Denilmişti sanırım gerçekten gitme vaktim  gelmişti elimle yüzüme vurdum ve kalkamaya çalıştım..