1.Bölüm - 10 yıl önce

560 26 13
                                    

Tam evden çıkacaktım ki anahtarımı almadığımı fark ettim bende geri arka kapıdan girdim çünkü teyzem uyuyordu ve eğer onu uyandırırsam olacakları biliyordum arka kapı zaten sadece sabahları açık olurdu akşam eğer anahtarsız eve gidersem kapıda yatardım çünkü teyzem beni içeri alsa bile döverdi ve ben doğum günümde yeni morluklar istemiyordum sessizce anahtarımı alıp çıktım ve biraz hızlı bir şekilde koşarak uzaklaştım eğer teyzem sabah beni görseydi sabah hıncını benden alıp döverdi çünkü gece fazla içip koltukta yatmıştı ve bunun için bile beni suçlardı teyzemi bu yüzden sevmezdim başına gelen kötü şeyler için bile beni suçlardı annemle babam beni küçükken bırakmışlardı tam ya 2 ya 3 yaşımda tabi ki ben onları hatırlamıyordum aslında sadece tek bir şey vardı annem olmayan o şahıs bana hep

Sacide(anne)"fazla gereksizsin" derdi çocukken bile bu sözü ezberlemiştim ama o artık umrumda değildi ne hali varsa görsün beni ilgilendirmiyodu

Telefonuma gelen bildirimle düşünmeyi bıraktım ve telefona baktım mesaj tabi beni bekleyen Araz'dandı

Araz=Ne zaman geleceksin

Hilal=Beş dakikaya parktayım

Yazdım ve biraz yürüdükten sonra Araz'ı gördüm beni görünce yanıma geldi

Araz"iyki doğdun " dedi sarılıp teşekkür ettim elimden tutup "hadi seni bir yere götüreyim "

"olur " dedim arabaya bindik ve orman evi gibi bir yere geldik aslında çok huzur vericiydi ben direk içeri girdim biraz eskiydi ama Gine de ben beğenmiştim

Araz "Sen bana bir hayalini söylemiştin asker olmak istiyordun "

"evet ,sende bana beraber asker olalım demiştin "gülümseyerek

araz"Bizim iki sene harp okulları için çalışmamız lazım hem ders hem vücut olarak bende burada çalışabileceğimizi düşündüm tabi sen istersen" bi an mutlulukla

"kabul ediyorum hadi bugün başlayalım"

araz"hayır yarın bugün senin doğum günün ve eğleneceğiz"

"Tamam "

Araz"hadi yürüyüş yapalım"

"Olur" dağ boyunca yürüdük ve bir yandan da konuşuyorduk bana birden

Araz"hilal ben seni çok seviyorum benimle sevgili olur musun sensiz bir dünyayı düşünemiyorum lütfen hep benimle kal"dedi ona sarıldım

"Kalıcam ama sen benden vazgeçersen seni süründürürüm haberin olsun" dedim hafif şakayla karışık

3-4 Ay Sonra

Ben yataktan kalktım hazırlandım erkenden yaptığım sarmayı da alıp otobüslerle o orman evin gittim Araz'a süpriz yapıcaktım kapıyı bana daha önceden verdiği anahtarla açtım ve içeriden koşarak üzerinde bornozla gelince şaşırdım pek böyle gezen biri değildi birinin yürüme sesini diydim bir kadın

"kim gelmiş aşkım?" Dediğinde beni görünce beti benzi soldu şakaydı demi yok şaka şaka kadında bir omzu açık birşekilde bornoz giyiyordu

sinirle"ahaha beni bu göğüsleri ,tırnakları,burnu,hatta götü bile yapma kadınla mı aldattın vizyonsuz" dedim sinirden delirebilirdim hatta delirmiştim galiba


Araz "açıklayabilirim"

"açıklama siktir git benim sinirimi de bozma eğer birdaha karşıma çıkarsan acımam " sonra kadına dönüp

"Hadi ben beni sevdiğini düşündüğümden yanındaydım ama sen bunda ne buldun beş para etmez" dedim hızla arkama bakmadan çıktım ve eve gelip ders çalıştım çünkü ne olursa olsun asker olmak istiyordum ve bir erkek için üzülemezdim bunalıma hiç giremezdim çok değersizlerdi ve daha da önemlisi çalışmalıydım hiçbirşey kendiliğinden olmuyordu zaten yarın daha iyi olurdum ama bu piç için üzülmeye deymezdi bende üzülmeyecektim...

Azim HerşeydirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin