Kitabın tüm hakları şahsıma aittir, en ufak bir çalıntı söz konusu olduğunda derhal yasal işlem başlatılacaktır!!
🕷🕊
İspanyol bir mafyanın, masum bir Türk kızına bağımlı olma hikayesi.
🇹🇷🇪🇸
Una Turco hizo lo que el Demonio no pudo.
+18 sahn...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bay ve Bayan Romero"
~2 yıl sonra~
Ocağın altını kapadığım anda kapı çaldı.
Üzerimde ki mutfak önlüğünü çıkarma zahmetine bile girmeden kapıya doğru koşturdum.
Kocam akşam güneşi gibi karşımdaydı.
"Aşkım? "
Evden içeri adımını attığı gibi kollarımı boynuna doladım. Beni tek kokuyla sıkıca sardı. Bir yandan beni taşıyıp öbür yandan yürürken dudağını öptüm.
"Hoş geldin.. "
Dedim nazlanarak. Bana kocaman gülümsedi ve alnımı öptü.
"Hoş buldum.. "
Dedi. Kapı ardımızdan kapanırken hala kolları arasındaydım. Ondan zorda olsa biraz uzaklaştım.
"Yemek hazır.. Hadi üstünü değiştirde yiyelim.. "
Dedim. Başıyla onayladı. O yanımdan ayrılınca bende mutfağa girdim ve yemeklerimizi koydum.
Kocam saniyeler sonra karşıma oturdu.
"Ne yaptın bugün? "
Diye sordum o su içerken. Omuz silkti.
"Her zamanki iş aşkım..."
Diye mırıldandı.
Andreas çok başarılı bir kimyager olduğu için Türkiye'nin kimya konusunda ki bir numaralı Üniversitesi'nde araştırma görevlisi olarak kimyagerlik yapıyordu. Sürekli olarak iş bazında yurt dışı ile bağlantılar da kuruyordu.
Bense kendi üniversitemde akademisyenliğe başlamıştım. Charles Elroy'un teklifini kabul etmem üzerine Fransa ile de sürekli iletişim halindeyim. Bazı sanatsal çalışmalarım, yurt dışına bile pazarlanıyordu.
Andreas ile 2 yıldır evliydik. 2 yıldır da aynıydık. Birbirimize hala ilk günkü gibi aşıktık. Seviyorduk. Ve harika bir evliliğimiz vardı.
Andreas çoktandır ana dili gibi Türkçe konuşuyordu. Hatta telaffuzu benden de iyiydi. Sadece beraber geçirdiğimiz bu zamanlarda sanırım biraz Türk aile yapısına doğru evrilmiş olabilirdik o kadar.
Geçen hafta kocamı 4 kere kombiyle uğraşırken yakalamıştım. 2 kere de evde ki prizleri duvara sabitlerken. Türkiye'nin havası insanı değiştiriyordu. Ama değişmeyen tek şeyin aşkımız olması da ayrı bir güzeldi. Bu da bize yeterdi zaten.
